Θα γίνουμε εμείς οι προδότες του Έθνους ή θα αντιδράσουμε;

Του ΠέτρουΧασάπη

Χθες ήρθε στο γραφείο μου ένας φίλος και μου επισήμανε κάτι που με πάγωσε. Κάτι που δεν το είχα σκεφτεί με αυτόν τον τρόπο.

Όταν, πάνω στη συζήτηση του είπα ότι η επιτήρηση στη χώρα μας προβλέπεται να συνεχιστεί μέχρι το 2064 και βλέπουμε, δηλαδή μέχρι τότε που...

θα εξοφλείται περίπου η τελευταία δόση της τρόϊκας και όταν τα παιδιά μας θα είναι παππούδες και θα έχουν τα δικά τους παιδιά και εγγόνια, μου επισήμανε το εξής:

«Το πρόβλημα για το σύστημα είμαστε εμείς σήμερα και όχι οι επόμενες γενιές. Εμείς είμαστε ο σημαντικός ιστορικός κρίκος που θέλουν να σπάσουν. Γιατί εμείς είμαστε εκείνοι που ξέραμε πως ήταν τα πράγματα πριν και αντιδρούμε. Αν καταφέρουν να σπάσουν εμάς, το παιχνίδι τελείωσε. Μετά από εμάς, οι επόμενες γενιές θα βρίσκουν ως κάτι το φυσιολογικό αυτό που θα τους συμβαίνει. Επομένως δεν πρόκειται να αντιδράσουν».

Όταν το συνειδητοποίησα αυτό πάγωσα.

Το συμπέρασμα:

Αν εμείς σήμερα φίλοι μου, εμείς που ξέρουμε τι παίζεται και προβλέπουμε όλοι αυτό που έρχεται, δεν αντιδράσουμε και δεν πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας και την πατρίδα μας πίσω, τελειώνει οριστικά και η υπόθεση που λέγεται ελληνική ιστορική πορεία. Όλο το βάρος πέφτει στις δικές μας πλάτες. Άλλωστε εμείς είμαστε οι υπεύθυνοι για την κατοχή που έχει επιβληθεί στη χώρα μας, για την κατάσταση στην οποία περιήλθε το γένος μας.

Συνηθίσαμε να είμαστε υπερήφανοι για την αρχαία Αθήνα, για τις Θερμοπύλες, για τον Μ. Αλέξανδρο, για το 1821, για το 1940 κ.λ.π. Όμως, όλα αυτά τα βλέπαμε από κάποια απόσταση ασφαλείας. Δεν έχουμε μάλλον συνειδητοποιήσει ότι σήμερα, είμαστε εμείς και κανένας άλλος, ο τελευταίος κρίκος αυτής της ιστορικής πορείας. Στα δικά μας αποκλειστικά χέρια είναι αυτή τη στιγμή η τύχη ολόκληρου του Έθνους, που έφτασε ως εδώ στην μακραίωνη πορεία του.

Θα είμαστε άραγε εμείς αυτοί που θα λιποψυχίσουμε  και θα προδώσουμε; Θα είμαστε άραγε εμείς ο αδύναμος κρίκος που θα σπάσει αυτή την υπέροχη ιστορική αλυσίδα του Ελληνισμού ή επιτέλους θα αντιδράσουμε; Όλοι αυτοί στο παρελθόν που μας έφεραν μέχρι εδώ, δεν υπολόγισαν τις θυσίες και την προσωπική τους βολή, όταν χρειάστηκε. Εμείς τώρα τι θα κάνουμε;