Ξεκινήστε
τις ετοιμασίες. Γυαλίστε ιστούς και σιδερώστε σημαίες, κάντε το μάτι να
βουρκώσει με ηρωικά κατορθώματα των νιάτων του '40 και μετά ξανά πίσω
στο μαντρί. Πιο μεγάλη ιστορική ειρωνεία δεν υπάρχει στους αιώνες. Να
πανηγυρίζεις το "ΟΧΙ" στους κατακτητές ενώ οι απόγονοι των κατακτητών σε
έχουν υπό κατοχή. Ευρωπαίοι και εκείνοι, Ευρωπαίοι και τούτοι εδώ.
Η
απορία όμως είναι γιατί εσύ ως απόγονος εκείνων των νιάτων, που έβγαλαν
το φίδι από την τρύπα, χαίρεσαι και κοκορεύεσαι στον παλμό της
επετείου. Τι σχέση έχεις εσύ με τον παππού σου; Εσύ άλλαξες μέσα στα 70
χρόνια που πέρασαν. Κοίτα όμως τους απογόνους των κατακτητών σου. Δεν
άλλαξαν καθόλου. Ίσα- ίσα που από "απλοί σφαγείς" που ήταν οι πρόγονοί
τους (όπως αποκάλεσε η κατακριτέα από την Γερμανία έκθεση της Κομισιόν)
ετούτοι εδώ έχουν εξελιχθεί. Δεν πράττουν απλά κτηνωδίες, τις σκέφτονται
και τις εφαρμόζουν χωρίς να λερώσει το κουστούμι τους ούτε μία σταγόνα
αίμα, χωρίς να χαλαλίσουν ούτε μία σφαίρα. Η σφαίρα κοστίζει, η ζωή σου
όμως έχει αποδεδειγμένα μηδενική αξία. Ο Μουσολίνι, ο Χίτλερ και όλα τα
άλλα καλόπαιδα είναι περήφανοι στους τάφους τους για τους απογόνους που
αμόλησαν στον πλανήτη. Το ίδιο περήφανοι όμως σίγουρα δεν είναι οι
πρόγονοι τούτων εδώ των Ελλήνων. Είτε ενταφιασμένοι, είτε άταφοι έχουν
χάσει την ησυχία της ψυχής τους με την εξέλιξη του δικού τους είδους.
Από
το "ΑΕΡΑ", στο "Ειρηνικές και μαζικές διαδηλώσεις". Από το "Κορόιδο
Μουσουλίνι", στο "Ευρώπη του Νότου". Από το "Κάτω ο φασισμός", στο
"Ολοκληρωτικό όραμα της Ευρώπης". Από τον "Τοίχο της Καισαριανής" στο
"Μαζί ενωμένοι για το Ευρωπαϊκό Όνειρο". Από το Ρούπελ, στο "Δρόμο για
τις Βρυξέλλες".
Τέτοιες
κουβέντες εκσφενδονίζουν καθημερινά από όλους τους χώρους οι σωτήρες
σου και υπερασπιστές της εθνικής σου αξιοπρέπειας. Τέτοιοι μάς πρέπουν
αφού χ€ζόμαστε μπροστά σε ανδρείκελα που μας κουνάνε το δάχτυλο σαν
δάσκαλοι της κακιάς ώρας και μας βάζουν τιμωρία με το πρόσωπο στον τοίχο
και το ένα πόδι πάνω.
Άιντε
στις παρελάσεις να κουνάμε σημαιάκια και να ακούμε την κάθε αρλούμπα
του κάθε δημοκρατίσκου περί Ελευθερίας και Ιδανικών. Αντί να κλείσεις τα
παραθυρόφυλλα εκείνη την μέρα και να κλαις, έχεις και το θράσος να
κατέβεις στο δρόμο να καμαρώσεις τα χάλια σου. Βγάλτε τους νεκρούς των
βουνών και των κάμπων, των νησιών και των πόλεων να αντισταθούν για μας.
Από
ζωντανούς που επέλεξαν να ζήσουν μία ζωή εν τάφω οριζόμενη από
κατακτητές μην περιμένεις τίποτε. Η Ελλάδα δεν ανήκει πλέον στους
Έλληνες. Η Ελλάδα ανήκει στους νεκρούς της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου