Το 1859 έγινε κάτι σαν PSI και αποφάσισαν ότι πρέπει να τους δίνουμε 900.000 φράγκα το χρόνο, αλλά το χρέος αντί να μικραίνει μεγάλωνε. Σύμφωνα με τους λογαριασμούς των τριών δυνάμεων, το 1871, όταν εξοφλήθηκαν όλες οι ομολογίες, τους χρωστάγαμε 100 εκατομμύρια! Και θα διαχειριστεί το χρέος ο Στουρνάρας…
Πέρασαν τα χρόνια και το 1933, με διάφορες λογιστικές ταχυδακτυλουργίες –υπολογίζοντας τα χάρτινα φράγκα σε χρυσά- και παρόλο που τους πληρώναμε σχεδόν έναν ολόκληρο αιώνα, μας ανακοίνωσαν ότι τους χρωστάγαμε ακόμα 37.746.011 χρυσά φράγκα! Και θα διαχειριστεί το χρέος ο Σταϊκούρας…
Πίσω πάλι στο 1870 όπου το κράτος είχε δανειστεί 17½ εκατομμύρια κι από τότε το ποσό μεγάλωνε με γοργό ρυθμό. Κοντά στα δάνεια σε χρυσό οι κυβερνήσεις κατέφυγαν και στην καταναγκαστική κυκλοφορία. Το 1868 παίρνουν ένα τέτοιο δάνειο 48.000.000. Απ’ αυτά οι τράπεζες Εθνική και Ιονική δώσανε μόνο δεκαπέντε σε χαρτονόμισμα και έξι σε μεταλλικό. Και θα διαχειριστεί το χρέος ο Κωστάκης ο Καραμανλής…
Το 1877 νέο δάνειο με καταναγκαστική κυκλοφορία 28 εκατομμύρια χρυσές δραχμές και το 1878 τρίτο 10 εκατομμυρίων. Οι όροι αυτών ήταν κάτι παραπάνω από ληστρικοί, ο τόκος βαρύς και τα ανταλλάγματα πολλά και απαραίτητα. Και θα διαχειριστεί το χρέος ο Σημίτης με τους «58» της «Ελιάς» που γίνανε ορμητικό «Ποτάμι»…
Ο υποδιοικητής της Εθνικής τράπεζας, Ε. Κεχαγιάς, όταν έγινε υπουργός των Οικονομικών πήρε δάνειο από την Τράπεζά του (δανείστηκε σαν υπουργός ή δάνεισε σαν τραπεζίτης άραγε;) με ονομαστικό τόκο 9% και τιμή έκδοσης 80%! Αντί λοιπόν 25 εκατομμυρίων που δάνεισαν τάχα το κράτος, του ‘δωσαν μόνο 20 με τόκο πραγματικό 11%. Και θα διαχειριστεί το χρέος ο Τσίπρας με τον Καμμένο…
Κι άλλο δάνειο το 1887 με ονομαστικό κεφάλαιο στα 135.000.000 και πραγματικά μας έδωσαν μόνο 90 εκατομμύρια, δηλαδή τα 67%! Έτσι κι ο τόκος από ονομαστικός 4% ανέβηκε στα 6% κι η εξόφλησή του κανονίστηκε να γίνει σε 75 χρόνια! Και θα διαχειριστεί το χρέος το ΚΚΕ με τη Χρυσή Αυγή…
Τα δάνεια της… «ανεξαρτησίας» (λέμε τώρα) για να τα ξοφλήσει ο Τρικούπης πήρε το 1889 ένα προσωρινό δάνειο 600.000 λίρες μ’ έντοκα γραμμάτια με τη βοήθεια της Εθνικής τράπεζας. Γραμμάτια που έληγαν το Δεκέμβρη του 1890 και για να τα πληρώσουν στην προθεσμία τους έδωσε ομόλογα του δανείου, που είχε κάνει εκείνο τον καιρό για το στρώσιμο του σιδηροδρόμου Πειραιάς – Λάρισας. Κι αντί να γίνει ο σιδηρόδρομος πληρώσαμε με το σχετικό δάνειο του 1890 τα δάνεια της «ανεξαρτησίας». Το 1927 όμως, έναν αιώνα και περισσότερο από τότε που τα πήραμε, άρχισαν να βρυκολακιάζουν αφού παρουσιάστηκαν στην Ολλανδία πολλοί κάτοχοι ομολογιών των δανείων του ’24 και ’25! Και θα διαχειρίζονταν το χρέος ο… «εθνάρχης» Κων/νος Καραμανλής με τον… «αείμνηστο» Ανδρέα Παπανδρέου…
Από το 1827 κι ύστερα οι ξένοι δανειστές δεν εισέπραξαν τόκους και χρεολύσια κι η Ελλάδα κήρυξε πτώχευση. Από τότε αρχίζει η επέμβαση των ξένων δυνάμεων στα εσωτερικά της χώρας μας κι έτσι τα δάνεια της… «ανεξαρτησίας» αποτέλεσαν τον πρόλογο της οικονομικής υποδούλωσης της Ελλάδας στο ξένο κεφάλαιο. Τρόικες να δουν τα μάτια των προπαππούδων σας!
Τις δεκαετίες πριν το 1890 η οικονομική πολιτική κάθε κυβέρνησης διάγραφε τον εξής φαύλο κύκλο, όπως είχε πει ο μεγάλος ρήτορας της αγγλικής, «δημοκράτης», Τζέφρι Παπανδρέου. Για να πληρωθούν τα βαριά τοκοχρεολύσια των δανείων μεγάλωναν τα ελλείμματα του προϋπολογισμού. Για να εξανεμιστούν τα ελλείμματα κατέληγαν στους φόρους και στην αναγκαστική κυκλοφορία, και για να γλιτώσουν ύστερα κι απ’ αυτή ζήταγαν καινούργιο δάνειο και πάλι απ’ την αρχή. Οι καινούριοι φόροι που έβαλε τότε ο Τρικούπης προϋπολογίστηκαν σε 16 εκατομμύρια, μα δεν απόδωσαν πάνω από 4! Σας θυμίζει κάτι αυτό ή δεν πρέπει να ασχολούμαστε με την περίοδο πριν τη μεταπολήστευση;
Τι, θέλετε κι άλλα; Σιωπή και αναμείνατε ανάπτυξη! Κάποτε τα μονοπώλια ήταν ο καπνός, η σμύριδα και το αλάτι, τώρα είναι η ΔΕΗ, ο ΟΣΕ και το νερό. Μη σταματάτε το ξεζούμισμα των Ελλήνων μεγάλοι «εθνάρχες» και «ηγέτες» «εθνοπατέρες» μας και την αποπληρωμή των καλών μας «εταίρων» και δανειστών. Έχουμε και ορυκτό πλούτο, έχουμε και πετρέλαιο, και φυσικό αέριο, και λιγνίτη και όλα τα καλά του Θεού! Όμως προς Θεού… Μη βαράτε δυνατά, «σώστε» μας ήρεμα κι ωραία καλοί μας «δημοκράτες» και… εγγυητές της σταθερότητας. Η ιστορία άλλωστε γελάει μαζί σας!
* Οι πληροφορίες είναι από το βιβλίο του Νίκου Μπελογιάννη «Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου