«Πολιτικό παλκοσένικο» με… «νευρόσπαστα;»

Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος

     

      Ξεκινώ, για αποφυγή παρεξηγήσεων, με τη διευκρίνιση ότι η αναφορά σε «νευρόσπαστα» δεν συνιστά σκωπτική αξιολόγηση για το Πολιτικό μας Σύστημα αλλά είναι ο αρχαίος όρος για τις «κούκλες» που αργότερα ονομάστηκαν «μαριονέτες»…

      Πολλοί φίλοι και εχθροί, όχι μόνο στο παρελθόν αλλά και τώρα, μας χαρακτηρίζουν ως ένα ιδιόμορφα «περίεργο» Λαό, ικανό να σκαμπανεβάζει ανάμεσα σε ναδίρ και ζενίθ εν ριπή οφθαλμού, να επιδείχνει συμπεριφορές που θυμίζουν Ελβετικές αγελάδες και διανύοντας μια τρισχιλιετή ιστορία συχνά πρωταγωνίστησε, πρωτοτύπησε και την… «έγραψε» από τον Μαραθώνα και την Σαλαμίνα αναχαιτίζοντας τους Πέρσες, μέχρι την Αλβανία και το Ρούπελ, που προχτές είχε την «λησμονημένη» επέτειό του, αναχαιτίζοντας τις φασιστικές δυνάμεις του Άξονα!...

      Στα παιδικά μας κιόλας χρόνια μάθαμε εμείς και συνεχίζουν να μαθαίνουν τα παιδιά μας για τον «Χρυσό Αιώνα» του Περικλή, για τη γέννηση της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ως πολιτικό σύστημα που οι Λαοί ολόκληρης της γης εφαρμόζουν ή αγωνίζονται ελπίζοντας ότι θα έρθει η ημέρα να την εφαρμόσουν ως Πολίτευμα στις χώρες τους.

      Τον ίδιο εκείνο «χρυσό αιώνα», λέγεται, ότι στην Αθήνα «εφευρέθηκαν» και τα αποκαλούμενα «νευρόσπαστα» (κούκλες ή αγαλματάκια που η κίνησή τους γινόταν με το τράβηγμα κορδονιών δεμένων στα άκρα τους).

       Από την Αθήνα και τη Ρώμη το σύγχρονο κουκλοθέατρο και οι μαριονέτες του έγραψαν λαμπρές καριέρες στη διασκέδαση παιδιών και ενηλίκων σε όλη την Ευρώπη και στον Νέο Κόσμο.

       Τα αρχαϊκά «νευρόσπαστα», λοιπόν, είναι οι σύγχρονες «Μαριονέτες» του  κουκλοθέατρου με παραστάσεις που συγκινούν μικρούς και μεγάλους.

       Το κλασικό παιδικό κουκλοθέατρο με τα «νευρόσπαστα», δηλαδή τις μαριονέτες, και το γνωστό «ελληνικό πολιτικό θέατρο» (που μερικοί το χαρακτηρίζουν συχνά και ως «θέατρο του παραλόγου») έχουν τελικά ένα σημαντικό, λειτουργικό και εκ των «ων ουκ άνευ…» σημείο αναφοράς:

       Τα «νευρόσπαστα» (μαριονέτες) δίνουν την παράσταση με χορό, περπάτημα, αγκαλιές και μαλώματα αλλά τις κινήσεις τους τις ελέγχουν και τις επιβάλλουν (χωρίς να γίνονται ορατοί) εκείνοι και εκείνες που κρατούν στα χέρια τους τα «κορδόνια» από τα οποία «εξαρτώνται» οι μαριονέτες!...

       Δεν ξέρω εάν ήταν θέμα «ειρωνείας της Τύχης» ή απλά μια ιστορική σύμπτωση το γεγονός ότι τα «νευρόσπαστα» εμφανίστηκαν στην Αθήνα την εποχή της γέννησης και εφαρμογής της Δημοκρατίας ως Πολίτευμα.

       Οι συνάδελφοι ιστορικοί και φιλόλογοι έχουν εντοπίσει αναφορές του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη που θεωρούσαν και εμάς τους θνητούς ως «νευρόσπαστα», ως μαριονέτες, στα χέρια των Θεών που μας «έπαιζαν» για δική τους ικανοποίηση και με δικούς τους στόχους…

       Στη Ελλάδα της τρόικα, στη σύγχρονη Αθήνα που είναι το Κέντρο ΟΛΩΝ των τεκταινόμενων στην κοινωνική, πολιτική, οικονομική μας ζωή, (το βιώνουμε οι απανταχού της Επικράτειας Έλληνες και Ελληνίδες και ας μας «δουλεύουν» οι επιτήδειοι δηλώνοντας ότι «Ελλάδα ΔΕΝ είναι μόνο η…Αθήνα») παρακολουθούμε ένα συμβολικό σύγχρονο κουκλοθέατρο.

       Σε κάθε χώρα του Πλανήτη, όπως και στην Πατρίδα μας υπάρχουν τα σχετικά σενάρια (μερικοί τα κατατάσσουν στις θεωρίες της συνομωσίας και στον κόσμο της παράνοιας ενώ άλλοι «δείχνουν» ευεργετημένους με συμβόλαια, παροχές, μίζες και μυθικά πλούτη) που θεωρούν ότι στο

παλκοσένικο της Πολιτικής ζωής, οι πολίτες ως θεατές βλέπουν τις κινήσεις και ακούνε τους διαλόγους ανάμεσα στις “μαριονέτες” τα σύγχρονα αυτά «νευρόσπαστα» (όπως τα παιδιά μας παρακολουθούν γοητευμένα κάποια παράσταση σε κουκλοθέατρο).

       Ραδιοτηλεοπτικά παράθυρα και μπαλκόνια, πρωτοσέλιδα εφημερίδων και περιοδικών και κάμερες στα σύγχρονα Κοινοβούλια διαφόρων χωρών θυμίζουν σε πολλούς παραστάσεις σύγχρονου Πολιτικού κουκλοθέατρου.

       Ένα μεγάλο τμήμα της Κοινής Γνώμη καθοδηγούμενο από τα ΜΜΕ πείθεται ότι οι   διάλογοι, οι διαξιφισμοί, οι μεγαλοστομίες και οι βροντόφωνες αντιδικίες είναι «αυθεντικά» ενώ ένα άλλο τμήμα της Κοινής Γνώμης θεωρεί ότι «καθοδηγούνται» από κάποιους και κάποιες που τελικά κερδίζουν από τις Πολιτικές θεατρικές παραστάσεις.

       Πολλοί πιστεύουν ότι εκείνοι και εκείνες που κλεισμένοι σε ακριβές σουίτες καπνίζουν πούρα Αβάνας και πίνουν πανάκριβες σαμπάνιες, παίζουν στα δάκτυλά τους τα κορδονάκια που ελέγχουν πολλές από τις μαριονέτες που μιλάνε, διαπληκτίζονται, μαλώνουν και χορεύουνε…

       Τελικά οι πολίτες στα σύγχρονα Δημοκρατικά πολιτεύματα, καθώς παρακολουθούν τις παραστάσεις στα σύγχρονα πολιτικά κουκλοθέατρα, εμπλέκονται σε συναισθηματικές αντιπαλότητες, που απορρέουν από την επιλογή και ταύτιση με Κόμματα και με τα κυρίαρχα χρώματα του κόκκινου, μπλε και πράσινου ή με συνδυασμούς των τριών.

        Οι πολίτες αναλώνονται ακολουθώντας «ηγέτες» και εγκλωβίζονται στα κλασικά «μαντριά», ενώ εκείνοι και εκείνες που κρατούν τις άκρες των κορδονιών απολαμβάνουν τα «λάφυρα» των επιδέξιων «κινήσεών» τους που προσδιορίζουν τις συμπεριφορές των «νευρόσπαστων» στην πορεία ανέλιξης προς την ΕΞΟΥΣΙΑ.  

        Κάθε φορά που τα δικά τους «νευρόσπαστα» κυριαρχούν κάποιοι εντός και εκτός Ελλάδος ανάβουν πούρα Αβάνας ή άλλα

(http://www.mademan.com/mm/10-most-expensive-cigars.html)

και ανοίγουν πανάκριβες Σαμπάνιες

(http://listdose.com/top-10-most-expensive-champagnes/).

        Εμείς οι πολίτες «θεατές», γοητευμένοι από πρωταγωνιστές και πρωταγωνίστριες του Πολιτικού κουκλοθέατρου, στις γραμμές για να εισπράξουμε μειωμένους Βασικούς μισθούς, κουτσουρεμένες συντάξεις και υποτιμητικά  επιδόματα ανεργίας!….