ΕΞΕΓΕΡΣΗ..Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΕΞΕΓΕΡΣΗ..Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΑΤΟ ΔΕΝ ΣΩΘΗΚΕ ..ΒΕΛΑΖΟΝΤΑΣ

'Αρθρο 120: (Ακροτελεύτια διάταξη)

1. Tο Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την E΄ Aναθεωρητική Bουλή των Eλλήνων...

2. O σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.

3. O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.

4. H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.»

Το email μας tolimeri@gmail.com

ΓΑΠ & ΑΝΔΡΕΑ Co .Η Ελβετκή εταιρεία του ,αδελφού του πρωθυπουργού.που θα κάνει το ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΡΤΙ

31.5.10

Σιγά μην κλάψω…

Από την φίληAmelie Law

«Τα ξημερώματα της Δευτέρας 31 Μαίου, στις 4:50, ειδικές δυνάμεις του ισραηλινού στρατού, επιβαίνοντας σε ελικόπτερα και φουσκωτά σκάφη επιτέθηκαν ενάντια στα σκάφη του Στόλου της Ελευθερίας, κάνοντας χρήση πραγματικών πυρών…»

Ωχ! Τι θα ακολουθήσει;

Άσχημη νύχτα διάλεξα για ξενύχτι επί αριθμών…

«…05:57 Οι Ισραηλινοί ανεβαίνουν στο πλοίο με γάντζους. O Τάκης Πολίτης στο ραδ.του ΣΚΑΙ κατήγγειλε την πράξη πειρατείας του σιωνιστικού κράτους στα διεθνή χωρικά ύδατα. Η ελληνική κυβέρνηση, παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες και τις εκκλήσεις του πληρώματος και των επιβατών της «Ελεύθερης Μεσογείου», δεν έκανε τίποτα για να προστατεύσει το ελληνικό σκάφος και τους έλληνες πολίτες…»

Οργή

Θλίψη

Ανατριχίλα

Έχω πολύ δουλειά σήμερα και είμαι τόσο λυπημένη… τελειώνει η διορία στην εφορία, οργίζομαι, πάλι το τηλέφωνο χτυπάει, αναστεναγμός, πόσοι είναι οι νεκροί; ναι, μαμά φτιάξε τις μπριζόλες, δεν ξέρω αν θα τις φάνε τα παιδιά, θα δούμε… ανατριχιάζω κοιτώντας βίντεο με αγριότητες, τηλέφωνο, σοβαρό ύφος, συνομιλία με προμηθευτή, το pc να έχει δύο παράλληλες ναι, είναι για τιμολόγηση, θα γίνει πορεία στην Αθήνα σήμερα στις 19:00, τηλέφωνο ξανά, ναι αγάπη μου καλά είμαι, λίγο κουρασμένη από τη δουλειά, θα έρθω νωρίς στο σπίτι, διάβασες τα μαθήματά σου; φρικαλεότητες, παιδιά βασανίζονται, παιδιά σκοτώνονται, παιδιά μένουν ορφανά

Πονάω, θέλω να μιλήσω, όχι όχι ακόμα, να το αφήσω να καθήσει μέσα μου να χωνευτεί, παρακολουθώ, αφουγκράζομαι. Τηλέφωνο, πελάτης, η αναφορά δεν κάνει σύνολα, πάτα εκεί κλικ και εκεί έντερ πάτα στο τρίτο πεδία ένα έντερ, παίζει οκ, θλίψη, θλίψη, θλίψη… Η εφορία έδωσε κι άλλη παράταση στις εκκαθαριστικές ΦΠΑ, ωραία… η αρχική σελίδα στο φέϊσμπουκ έχει πάρει φωτιά, αντίσταση αδέρφια! Βάλαμε στις εκδηλώσεις μας το «παρακολουθώντας τις εξελίξεις στη γάζα», φωνάζουμε όλοι μαζί για τους κακούς εβραίους, τους αληθινούς τρομοκράτες, η εφοριακός έκανε μια ώρα να παραλάβει τις δηλώσεις, έκανε κάθε δήλωση κι τρία διαλλείματα λέει, ένα για τζούρα τσιγάρου, ένα για ρούφηγμα καφέ, ένα για κουτσομπολιό με τη διπλανή της…

Ωπ! κι άλλο γκρουπ! Κι άλλη ευκαιρία για αντίσταση: δεν ξεχνώ την τρομοκρατία 31 Μαϊου 2010, οργή, οργή, ήσυχα όχι ακόμα, δεν σκέφτεσαι, όλα ανακατεμένα είναι στο μυαλό σου, το ισοζύγιο δε συμφωνεί, γιατί; γιατί; Γιατί δεν μπορεί να συμφωνήσει τίποτα με τίποτα; Άτυπος διαγωνισμός συμμετοχής σε γκρουπ διαμαρτυρίας. Αντίσταση τώρα!

Αλλάζουν και οι φωτογραφίες στα προφίλ, αίματα γέμισε η οθόνη μου και αυτός στο τηλέφωνο δεν καταλαβαίνει ότι δεν μπορώ να του κάνω έκπτωση,φτάνουν πια οι εκπτώσεις! Αρκετές πια τόσα χρόνια… Το πληκτρολόγιο σηκώνει σκόνη, καιρό έχω να το καθαρίσω, με πνίγει, μπαρούτι μου μυρίζει και σκόνη πολύ σκόνη… Να έφαγαν άραγε τα παιδιά; Να πάρω τηλέφωνο να ελέγξω. Εκείνο το μικρό είναι κρυμένο μέσα στα ερείπια, με ματωμένο το πρόσωπό του… πονάει, έχει χτυπήσει πολύ, φοβάται; Η μάνα του ανησυχεί γι’αυτό; Του έμεινε μάνα; Πάλι κόλλησε το εξέλ μου… Πολύ βαριά αυτά τα εκτυπωτικά, κάτι πρέπει να κάνω…

Σκύβω το κεφάλι, ο θόρυβος από τη λεωφόρο διαπερνά τη θλίψη μου. Ο τάδε είναι πλέον φίλος με αυτόν και με άλλα δέκα άτομα… Ο άλλος έβαλε μια αιματοβαμένη φωτογραφία με ένα μεγάλο γιατί… Τα μάτια μου κλείνουν, καίνε από την κούραση… να θυμηθώ να πάρω το άλλο υγρό για τους φακούς αυτό δεν κάνει τίποτα. Θα πάω να βρίσω τον οπτικατζή, όλο μούφες μου πουλάει. Διεθνώς πρέπει να κατακραυγάσουμε κατά του Ισραήλ… Η διεθνής κατακραυγή στα κεφάλια τους… Κατακραυγάζω κι εγώ σιωπηρά…

Εμπρός λαέ μη σκύβεις το κεφάλι… αν το βάλω ανάμεσα στα χέρια μου, θεωρείται σκύψιμο; Είμαι κουρασμένη και θλιμμένη… μέχρι πότε; Πότε θα το ξεχάσω και αυτό; Τηλέφωνο ξανά, τελικά να φέρεις και την οθόνη, δεν δουλεύει η παλιά, τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι πέντε το λαδόξυδο. Ντλιν ντλον τα κουδουνάκια όλο και πιο μακρυά!!! Πότε θα ξεχάσω;

Τελειώσαν τα τσιγάρα, βγαίνω στον ήλιο να αγοράσω. Εδώ ο ήλιος φαίνεται, μου καίει τα μάτια, ξέχασα και τα γυαλιά στο αυτοκίνητο… κάτι έχει μπει στο μάτι μου, έχει κοκκινίσει και έχω μια διάθεση να κλάψω…

Σιγά μην κλάψω, ακούγεται ο Αγγελάκας στην κεντρική σελίδα μου…

Δεν υπάρχουν σχόλια: