Πικρές αλήθειες για το Ισραήλ και την Ελλάδα

Ας ξεκινήσουμε με τα αυτονόητα: Η χθεσινή επιχείρηση του Ισραήλ ήταν απαράδεκτη, απάνθρωπη, υπερβολική, προκλητική. Μπορώ να βάλω κι άλλα επίθετα, αλλά αρκούμαι σε αυτά. Απομόνωσε το Ισραήλ στη Διεθνή Κοινότητα και προετοίμασε άλλη μια Ιντιφάντα, που Κύριος οίδε πότε θα εκδηλωθεί καιπόσο νέο φόρο αίματος θα συνεπιφέρει. Καταδικάζουμε μαζί με όλους, όσοι αισθάνονται Ελεύθεροι Άνθρωποι την επιχείρηση.

Κι αφού αυτά τα είπαμε και τα συμφωνήσανεμ ελπίζω να συμφωνήσουμε και στα επόμενα: Ότι δηλαδή, το Ισραήλ έχει φροντίσει να υπερασπίζεται αυτά που εκείον θεωρεί σημαντικά, με κάθε μέσο. Έχει καλύψει τα νώτα του με το πανίσχυρο λόμπι του στις ΗΠΑ, αδιαφορεί για τις φωνές της Διεθνούς Κοινότητας και αν θεωρήσει ότι απειλείται, “αυξάνει” τα χωρικά του ύδατα από 12 στα 20 μίλια και επιτίθεται στο Στολίσκο της Ελευθερίας.

Το μήνυμα είχε αποδέκτη: Αυτός είναι η Τουρκία. Η Τουρκία, που αισθάνεται “περιφερειακή υπερδύναμη” κι είπε να κάνει αισθητή την παρουσία της και στη Μέση Ανατολή. Το Ισραήλ την πρώτη φορά έκανε ότι δεν κατάλαβε. Το ίδιο και τη δεύτερη. Την τρίτη αποφάσισε να στείλει ένα ξεκάθαρο μήνυμα στην Άγκυρα και σε όποιον άλλο νομίζει ότι “το πάπλωμά του” φτάνει ως τη Μέση Ανατολή. Και το έστειλε προχθές. Με τρόπο ξεκάθαρο.

Την ίδια ώρα που εμείς εξεγειρόμεθα -δικαίως- εναντίον της επιχείρησης του Ισραήλ, σφυρίζουμε αδιάφορα (ή κακαρίζουμε, αν αποδεχτούμε ότι κάνουμε τις κότες…) όταν η Τουρκία κάνει κουρέλια τα αππό αέρος σύνορά μας, με τις καθημερινές παραβάσεις και παραβιάσεις, με τη δημιουργία γκρίζων αωνών στο Αιγαίο, με τη διατήρηση του στρατού κατοχής στην Κύπρο, με το να διατηρεί κλειστή τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, με… με…

Η διαφορά είναι εμφανής: Το Ισραήλ νιώθει ότι απειλείται και αντιδρά όπως αντιδρά. Εκπαιδεύει όλα τα παιδιά του στον πόλεμο (όχι μόνο τα αρσενικά…) κι όταν αποφασίσει να κινηθεί, κινείται χωρίς αναστολές, χωρίς έλεος, χωρίς σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου.

Φυσικά, Διεθνές Δίκαιο δεν υπάρχει. Ή, για να ακριβολογώ, υπάρχει μόνο θεωρητικά. Στην πράξη, Διεθνές Δίκαιο είναι το δίκαιο του Ισχυρού. Δια της Ισχύος το Ισραήλ επιβάλλει τη θέλησή του στην Τουρκία κια στον κόσμο όλο. Δια της Ισχύος η Τουρκία επιβάλλει σιγά- σιγά το δικό της Δίκαιο στην Ελλάδα, στην Κύπρο, στους Κούρδους, όπου μπορεί.

Κι εμείς; Τζάμπα μάγκες, αναλισκόμαστε σε “πορείες διαμαρτυρίας” αδυνατώντας ως Έθνος να επιβάλλουμε τις απόψεις μας σε όσους τις αμφισβητούν. Δεν λέω να γίνουμε Ισραήλ, αυτό δεν το μπορούμε και ίσως δεν το θέλουμε. Λέω ότι στη διεθνή σκακιέρα ισχύει το Δίκαιο του Ισχυρού, κι εκεί η Ελλάδα είναι ο ορισμός του Ασθενούς. Αυτά…-

Τα Πραγματα