Ό,τι είναι νομότυπο, είναι και ηθικό! Σεμνά και ταπεινά!

Λάβαμε και ευχαρίστως δημοσιεύουμε!

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΚΑΙΣΑΡΑ ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΙΜΙΑ, ΠΡΈΠΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ
Και τι συμβαίνει όταν δεν συμβαίνει τίποτε από τα δύο;
Όπως είναι γνωστό, εμείς οι έλληνες, έχουμε την ευτυχία για πρώτη μας κυρία να έχουμε μία γυναίκα όμορφη, κομψή και κατά τα φαινόμενα με μετριοφροσύνη.
Η Νατάσσα Παζαϊτη-Καραμανλή έτσι θα έμενε σαν εικόνα, έτσι θα έμενε αν κάποια στιγμή δεν αποφάσιζε να κάνει καριέρα γιατρού και πολύ περισσότερο αν δεν πέρναγε όλα τα στάδια της ιατρικής εκπαίδευσης με ρυθμό φωτοβολίδας.
Όλα αυτά είναι λίγο πολύ γνωστά και σκανδάλισαν τον λαό με την ευκολία που αυτή εισήλθε στην Ιατρική, που πήρε το πτυχίο της, που έκανε δύο διδακτορικά, που έκανε αγροτικό στην Κόρινθο, που διορίσθηκε στο Λαϊκό νοσοκομείο με την ειδικότητα της χειρούργου.

Σεμνά και ταπεινά μόλις έγινε κυρία πρωθυπουργού, η κυρία ΠΑΖΑΙΤΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ του ΜΙΧΑΗΛ, έκανε ΑΜΕΣΩΣ αίτηση (Απρίλιο 2004). Μόλις ένα μήνα μετά την άνοδο της Ν.Δ. και την «αναδόμηση» του κράτους. Και διορίσθηκε ως χειρούργος την 25 Ιαν. 2007 με τον αριθμό πρωτοκόλλου 6169, όπως επισήμως διαπιστώνουμε ΕΔΩ.

Όλα αυτά τα κατάφερε η κ. Παζαΐτη μέσα σε 5 με 6 χρόνια τη στιγμή που από τον μέσο αριστούχο φοιτητή της ιατρικής απαιτούνται τουλάχιστον 12 με 15.
Είναι πλέον φανερό ότι αν δεν έχουμε να κάνουμε με τον νέο θηλυκό Αϊνσταιν της ιατρικής, τότε έχουμε να κάνουμε με ένα κτυπητό σκάνδαλο.

Δεν είναι και λίγο, αν σκεφτούμε την πρώτη κυρία της χώρας, να καταλαμβάνει τη θέση ενός φτωχού και άξιου έλληνα, να γκρεμίζει στην κυριολεξία τα όνειρα του. Εδώ η ελληνική κυβέρνηση δεν ξεπούλησε κάποια ΔΕΚΟ, άρχισε να ξεπουλάει τους κόπους και τα όνειρα του αγωνιζόμενου νέου.
Το ακαδημαϊκό σύστημα που πρόσκειται στην Νέα Δημοκρατία, δεν εξηγείται αλλιώς, εκτόξευσε με σκανδαλώδη τρόπο την «επιστημονική» ανέλιξη της κ. Παζαΐτη-Καραμανλή. Δυστυχώς στη χώρα μας, από τα πολλά τα σκάνδαλα έχουμε πάθει ανοσία, τίποτε πια δεν μας κινεί το ενδιαφέρον και βεβαίως θα ήταν χωρίς νόημα να προσπαθούμε να υπενθυμίσουμε για το αυτονόητο.

* Άσχετο;

Σκέφτεστε να ήταν δικαστής ο Σανιδάς;

θου κύριε φυλακήν τω στόματί μου...