Τάσσος Παπαδόπουλος: η συνέχεια του Μαρμαρωμένου Βασιλιά

Δημήτρης Αλευρομάγειρος

Όταν ο Κίμων ο Αθηναίος το 450 π.Χ. κατενίκησε τους Πέρσες στο Κιτίον της Κυπρου , ειχε δωσει εντολή εαν φονευθει στη μάχη να μην το κανουν γνωστό.Ετσι ,πραγματι οταν εφονευθη,ουδεις το έμαθε και εμεινε παροιμιώδης η φραση "Και Νεκρός ενίκα"

Φαινεται οτι οι σημερινοι ριψασπιδες στην Ελλάδα και στην Κυπρο φοβουνται ακόμη τον Τασσο Παπαδόπουλο γιατι όντως και Νεκρος Νικά.

Αυτή ειναι η πρώτη μου αντιδραση μου σ αυτο το απιθανο γεγονος,

Ο Τασσος Παπαδόπουλος ηταν τεραστιος και οι σημερινοι ελάχιστοι , οι νάνοι, δεν το αντέχουν.
Ομως Ο Τασσος Παπαδόπουλος και Νεκρός θα Νικά,
Η Ελλάδα[της Κυπρου Συμπεριλαμβανομενης] Θα Νικά
Η Ελλάδα[της Κυπρου Συμπεριλαμβανομενης] Θα Νικά
σχόλιο paideia-gr: Στα παραπάνω, που γράφονται από τον τελευταίο Έλληνα αξιωματικό που έλαβε μέρος σε πολεμικές επιχειρήσεις, θα θέλαμε να προσθέσουμε τα εξής: Η Νέα Τάξη δεν συγχώρεσε στον Τάσσο Παπαδόπουλο ποτέ τη ζημιά που της έκανε! Με δισεκατομμύρια χρηματοδότησε δια των ΜΚΟ την πτώση του, την οποία και επέτυχε. Δεν κατόρθωσε όμως να τον σύρει στο Διεθνές Δικαστήριο, για να τον εξευτελίσει, όπως τον Κάρατζιτς ή τον Μιλόσεβιτς, αλλά ούτε και να επιβάλλει την εκτέλεσή του από τους συμπατριώτες του, όπως συνέβη με τον Σαντάμ. Και η αποτυχία της αυτή οφείλεται πρωτίστως στην πολιτική οξυδέρκεια και την υψηλή ευφυία του Μεγάλου Έλληνα Ηγέτη! Δημιουργώντας την πρόσκαιρη έστω συμμαχία με την Ρωσία απέτρεψε κάθε σκέψη για παρόμοιες λύσεις και εδραίωσε την ισχύ της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Νέα Τάξη έτσι αναγκάστηκε να καταφύγει στη σκύλευση του τάφου του, ώστε να παραδειγματίσει κάθε επίδοξο νέο πατριώτη, πως αν τολμήσει και υπακούσει στο συμφέρον του Έθνους του και στα κελεύσματα του λαού του, θα τον εκδικηθεί ακόμη και μετά τον θάνατό του! Πραγματικά, τώρα μπορούμε να καταλάβουμε στην ολότητά της την μεγαλοσύνη του Τάσσου! Οι κυριολεκτικά δαιμονοκίνητοι τυμβωρύχοι απέδειξαν πως ο άρχοντας Τάσσος Παπαδόπουλος δεν υπήρξε απλώς ένας από τους τιμίους ηγέτες του Ελληνισμού, αλλά η αφοσίωση και ανάλωσή του υπέρ του Γένους μόνο με αυτές του Καποδίστρια μπορεί να συγκριθεί. Και τον μεν Καποδίστρια τον δολοφόνησαν, τον δε Τάσσο Παπαδόπουλο τον πολεμούν και μετά θάνατον. Έτσι, μετά τον μαρμαρωμένο βασιλιά πλέον, οι Έλληνες θα περιμένουμε και την έγερση του σκυλευμένου Προέδρου, μιάς και τέτοια αδικία θα ζητά δικαίωση εις αιώνας αιώνων!
paideia