ΣΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ ΚΑΙ 4 ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΡΟΣΕΦΥΓΑΝ ΣΤΟΝ ΣΥΝΗΓΟΡΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΓΙΑ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΛΑ

Στη φωτογραφία βλέπετε βάναυσα προσβεβλημένους μαθητές να ζητούν μαζί με τον καθηγητή τους να κατέβει πάραυτα η εικόνα που τους στερεί το δικαίωμα της ελευθερίας της συνείδησης!

Να κατέβουν οι εικόνες με το Χριστό από τις σχολικές τάξεις, να καταργηθεί η πρωινή προσευχή και ο εκκλησιασμός ζητούν τέσσερις γονείς με προσφυγή τους στον Συνήγορο του Πολίτη. Σύμφωνα με τους γονείς: “συνιστούν μια βαθιά προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και παραβιάζουν ευθέως βάναυσα το στοιχειώδες και θεμελιακό ανθρώπινο δικαίωμα για ελευθερία της συνείδησης”.
Επειδή διαφωνώ ριζικά τόσο με την πρόταση όσο και με την επιχειρηματολογία θα ήθελα να σημειώσω τα εξής:
1) το ότι η καλλιέργεια εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης προσβάλλει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια δεν αποτελεί αξίωμα για να το επικαλείται κάποιος, πρέπει να αποδεικνύεται.
2) τόσο η θρησκευτική όσο και η κοινωνική συνείδηση ενός λαού είναι όροι κοινωνικής συνοχής αλλά και όροι για την επιβίωση ενός συγκεκριμένου εθνικού πολιτισμού, του νεοελληνικού εν προκειμένω
3) η ένταξη στη σύγχρονη νεοελληνική κοινωνία προϋποθέτει τη γνωριμία των νέων με βασικά στοιχεία της κουλτούρας της
4) είναι αναφαίρετο δικαίωμα σε οποιονδήποτε να μη του αρέσει η προσευχή, η ορθοδοξία, ο νεοελληνικός πολιτισμός, ο Κολοκοτρώνης. Διαφωνώ όμως μέχρι θανάτου με την άποψη που λέει ότι επειδή δεν αρέσει σε τέσσερις ή τέσσερις χιλιάδες γονείς θα στερηθεί η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού τα σύμβολα στα οποία αναγνωρίζει την ταυτότητά του.
5) η τελετουργία της πρωινής προσευχής δεν έχει αυθεντικό θρησκευτικό περιεχόμενο, μια συμβολική αναπαράσταση είναι μηχανιστικής αναπαραγωγής κάποιων χειρονομιών. Το νόημά τους δεν είναι ούτε προπαγανδιστικό ούτε αφορά τον έλεγχο των συνειδήσεων, μια τελετουργία είναι στο πλαίσιο της πρωινής συγκέντρωσης της σχολικής κοινότητας η οποία με την αφαίρεση της προσευχής θα μοιάζει μάλλον με πρωινή αναφορά μονάδος στο στρατό.
6) όσο για τις εικόνες, η επιχειρηματολογία των τεσσάρων γονέων αγγίζει τα όρια της γελοιότητας: απομεινάρια βεβαίωςτης εποχής της ιδεολογίας του ελληνοχριστιανισμού που σήμερα όμως έχει χάσει τη λειτουργία της ως κρατική ιδεολογία. Σήμερα μάλλον ως χαριτωμένο φολκόρ ορθόδοξης-βυζαντινής αναπαράστασης του Χριστού λειτουργεί παρά ως οτιδήποτε άλλο.
7) Και κάτι τελευταίο για απόψε, γιατί θα επανέλθω σύντομα: τόσα χρόνια μαθητικών καταλήψεων, κανείς μαθητής δεν σκέφτηκε καν να τα κατεβάσει. Νομίζω ότι αυτό κάτι λέει για το πόσο βάναυσα ποδοπατούν οι εικόνες ελευθερίες και δικαιώματα.

Τάσος

Περιοδικό Άρδην