Αναλώσιμες και απύρετες απόψεις..

Του Αντώνη-Μάριου Παπαγιώτη

(Γράφεται επ' αφορμή του συγκεκριμένου άρθρου στα ΝΕΑ (ΕΔΩ)

Τι μας βάζεις και κάνουμε κυρία Δαμιανίδη χρονιάρες μέρες, λες κι άλλη δουλειά δεν έχουμε... Μας περιμένουν στην πόρτα με δώρα και κάλαντα, με παλτά φορεμένα να φύγουμε, κι εμείς πρέπει να είμαστε χωμένοι στη χαρτούρα των εφημερίδων, να εξαντλούμε τις αντοχές μας για να απαντάμε στα σχόλια των σούπερ "προοδευτικών", απαρχαιωμένων, παλιομοδιτών, αδικαιολόγητα φοβικών, εκφραστών απόλυτα φασιστικών αντιλήψεων και άλλων φανατικών που στέκονται πολέμιοι στην ελευθερία του Διαδικτύου, μη τυχόν και δεν καταλάβει η κυβέρνηση ότι όλος ο κόσμος στην Ελλάδα δεν είναι σαν αυτούς. Μα σαν αυτούς δεν είναι άλλοι, δεν έχουμε όλοι τη μανία να καθόμαστε ώρες ολόκληρες να γράφουμε τέτοια, ούτε την επιμονή. Κι αν την είχαμε, αυτό μετράει; Να μπει μετρητής φρονημάτων από τους κονδυλοφόρους και έμμισθους των εφημερίδων κι όταν οι προοδευτικοί περάσουν μπροστά, τότε να εφαρμοστούν τα σχέδια; Είχαμε τον άλλον με τα γκάλοπ, τώρα θα έχουμε περιορισμό της ελεύθερης έκφρασης; Οι κυβερνήσεις οφείλουν να ρωτάνε τον λαό για τα πάντα και σ' αυτόν να λογοδοτούν, σε μερικά πράγματα πρέπει να τραβάνε μπροστά, να τον εκπαιδεύουν. Υπάρχουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, η χάρτα του ΟΗΕ, οι ευρωπαϊκές δεσμεύσεις.

Δεν είμαστε στην Ε.Ε. μόνο για να παίρνουμε λεφτά, είμαστε επειδή συμφωνούμε σε μίνιμουμ αυτονόητες ανθρώπινες κατακτήσεις. Κι αν το σχολείο δεν είναι αρκετό να τα μάθουν όλα αυτά οι δημοσιογράφοι, αν τους περνάει πιο πολύ απ΄ όλα την ιδέα ότι ανήκουν σε κάστα που ασκεί λειτούργημα, ας αναλάβει η κυβέρνηση να τους εκπαιδεύσει με πράξεις.

Καλές οι διακυρήξεις στις εφημερίδες, αλλά όλα τα πράγματαμπορεί να τίθενται υπό συζήτηση. Ή τουλάχιστον αυτό πιστεύει ένα σωρό κόσμος που δεν έχει καν υποπτευτεί ότι στις εφημερίδες μπαίνει θέμα για τα βασικότερα ανθρώπινα δικαιώματα -κυρίως για την κατάκτηση της ελευθερίας της γνώμης και της έκφρασής της- και νομίζει ότι μπορεί να κάνει γιορτές...