"Εν θεάτρω"...(Απαντήσεις στις επισημάνσεις του κ. Βούρου)

Από τον Αντώνη-Μάριο Παπαγιώτη

Αν και πιστεύω ότι χάνεται η ουσία της αρχικής άποψης όταν αυτή περνά σε ένα γύρω ανταπαντήσεων, οφείλω να αποκριθώ στις επισημάνσεις του κ. Βούρου (http://tolimeri.blogspot.com/2010/01/dead-line.html) για ένα κείμενό μου (http://tolimeri.blogspot.com/2009/12/dead-line.html), που αφορούσε το "ασυμβίβαστο" της συμμετοχής σε θεατρική παράσταση με την απαιτητική -λόγω καιρών- κοινοβουλευτική θητεία.. Θεωρώ ότι εκφυλίζεται η αρχική στεγνή, πηγαία και ειλικρινής παράθεση μιας γνώμης, όταν αυτή περνά σε δεύτερο χρόνο, από το κόσκινο του εκ των υστέρων καθοσπρεπισμού και της επιτηδευμένης ευγένειας.
Καταρχάς, ευχαριστώ τον κ. Βούρο που μπήκε στη διαδικασία της απάντησης και αφής στιγμής στάθηκε στα γραφόμενα, σημαίνει ότι αυτά δεν του ήταν αδιάφορα. Δεν θα μπορούσαν άλλωστε, αφού αναφέρονταν στον ίδιο. Η αρίθμηση όμως στις απαντήσεις, καταδηλώνει ότι το κείμενό μου έτυχε ιδιαίτερης προσοχής και με τιμά. Με την αντίστοιχη πρακτική (της αρίθμησης) θα περάσω στη "δευτερολογία μου".
1) Ο εγνωσμένου κύρους ηθοποιός αδικεί τον εαυτό του όταν θέτει στο περιορισμό των εισαγωγικών την εκτίμησή μου, η οποία δεν δηλώθηκε από μέρους μου ψευδώς αλλά ειλικρινώς. Για τη χρήση των εισαγωγικών στις "άγιες μέρες", θα συμφωνήσω. Αυτές μπορεί να είναι άγιες πάντα ή και κολασμένες, αλλά δεν μπορούν να επιβάλλονται σε ελεύθερους ανθρώπους ως τέτοιες. Τον διαβεβαιώνω δε ότι το ενδεχόμενο της κακής πρόθεσης από μέρους μου δεν δικαιολογείται σε καμία περίπτωση και καλώς αποβάλλεται ως τινό. Αναφορικά δε με την "άγνοια" ή την "κακή μου πληροφόρηση", θα επιχειρηματολογήσω παρακάτω για το πόσο ισχύει η "κατηγορία" ή όχι.
2) Δεν θα σχολιάσω το λαϊκισμό του ηθοποιού-βουλευτή (=>ωραίος πράγματι συνδιασμός ασχολιών) και την υποκειμενική χρήση της δεοντολογίας και της συναδελφικότητας. Όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχει και η μέθοδος της "αναπλήρωσης" ηθοποιών. Δεν χρειάζεται να κλήσει ένα θέατρο, αν απουσιάσει ένας σημαντικός συντελεστής. Αλίμονο, αν συνέβαινε! Θεωρώ όμως "ανήθικο" πολιτικά να σπας το συμβόλαιο με χιλιάδες ανθρώπους της Β' Αθήνας που σε ψήφισαν να τους εκπροσωπείς και αυτό ακριβώς το σημείο ήταν και η ουσία της δημόσιας και επώνυμης τοποθέτησής μου.
3) Γνωρίζω ότι ο κ. Βούρος έσπασε το συμβόλαιό του με το MEGA, αλλά αφής στιγμής η συνέχιση του συμβολαίου -όπως ο ίδιος εξομολογείται- θα τον κρατούσε μακριά, ουσιαστικά, από το κοινοβουλευτικό έργο του, δε νομίζω ότι χαίρει επαίνου αυτή του η απόφαση καθώς ήτο επιβεβλημένη. Κοινώς, δε νομίζω ότι του οφείλω ένα "μπράβο" γι' αυτή του τη διακοπή, καθώς το θεωρώ εκ των πραγμάτων αναγκαίο.
4) "Τις 2 βραδινές ώρες που βρίσκομαι στο θέατρο (3 από τις 7 ημέρες της εβδομάδας)" γράφει ο κ. Βούρος, αλλά το πρόγραμμα παραστάσεων άλλα λέει "Τε, Σά. 6.15 μ.μ., Πε, Πα, Σα. 9 μ. μ., Κυ. 7.15 μ.μ.". "Αν ρωτούσες θα μάθαινες ότι στην περίπτωση του προυπολογισμού ήμουν στο Κοινοβούλιο και όχι στην σκηνή του θεάτρου", αλλά η κοινή λογική λέει ότι τις ημέρες του Προϋπολογισμού στις οποίες αναφέρονταν το κείμενό μου, ο κ. Βούρος ήταν αδύνατο να ήταν και στη Βουλή και στο Θέατρο.
5) Τα άδεια έδρανα του Κοινοβουλίου είναι γεγονός. Κατανοώ την ανησυχία του κ. Βούρου για τη δημιουργία εντυπώσεων από μέρους των ΜΜΕ εις βάρος τον "εργατικών" βουλευτών, αλλά του υπενθυμίζω ότι δικαίως μέχρι και ο πρώην Πρωθυπουργός, κ. Καραμανλής, κατηγορήθηκε για αδικαιολόγητη απουσία από την "ώρα του Προϋπολογισμού", της σημαντικότερης ίσως κοινοβουλευτικής διαδικασίας, και πολλοί είναι εκείνοι που έθιξαν ανάλογες απουσίες. Ειδικά, σήμερα που ο ρόλος των πολιτικών καλείται να είναι πιο ενεργητικός και πιο ωφέλιμος. Εκτίθεται ο ίδιος όταν μιλά για "παραπληρόφορηση", όταν όλοι μιλούν για "πικρή αλήθεια".
6) Αντιπαρέρχομαι το ειρωνικό και προκλητικό ύφος του κ. Βούρου και τις εκφράσεις τύπου "ψάξε να βρεις" και "αν ρωτούσες, θα μάθαινες". Αντ' αυτού, ζητώ να μας παραθέσει ο ίδιος κάποιο βίντεο στη Βουλή με κάποια ομιλία ή παρέμβασή του.
7) Θα είχε ενδιαφέρον νομίζω -περισσότερο όλων- αν ο κ. Βούρος σχολίαζε τα πολιτικά σχόλια και δεν τα προσπερνούσε. Εξάλλου, όπως είδα σε πολλές συνεντεύξεις του, ρωτάται για "deadline" στην ανάγκη μεταρρυθμίσεων και σε άλλες φάσεις και εκτάσεις της πολιτικής.
8) Τον βεβαιώνω δε,Γ ότι "αισθάνομαι ασφαλής και απόλυτα ισορροπημένος στις ιδέες μου και τις αρχές μου και τις υπερασπίζω".