Κλίμα … ψυχολογία και … δεν συμμαζεύεται

Γράφει ο Ευθύλογος

Σαν χθες θυμάμαι τα προ δεκαετίας πανηγύρια για το millennium!
Που το γιορτάσαμε κι αυτό κατά λάθος (;) [1] ένα χρόνο γρηγορότερα, όπως και τώρα την λήξη της πρώτης 10ετίας του 21^ου αιώνα.
Να βιαζόμαστε τάχα να περάσουν πιο γρήγορα τα χρόνια;
Ή να βιαζόμαστε να υποδεχτούμε την καινούρια χιλιετία, τον καινούριο αιώνα ή έστω την καινούρια δεκαετία με την ελπίδα πως θα φέρει κάτι καλλίτερο από αυτά που μας επιφύλαξε το παρελθόν;
Δύσκολη η σχέση του ανθρώπου με τον χρόνο. [2]
Θέλουμε «χρόνια πολλά» για να μπορούμε να «σκοτώνουμε την ώρα μας» ενώ την ίδια στιγμή πιστεύουμε ότι «ο χρόνος είναι χρήμα» και μας γιατρεύει τον πόνο ο «πανδαμάτωρ χρόνος».
Και βέβαια, έτσι για να μην ξεχνάμε και τον χωρόχρονο, είμαστε πότε - πότε «εκτός τόπου και χρόνου».
Ίσως σ’ αυτή τη φετιχιστική αντιμετώπιση του χρόνου να οφείλονται και οι εκδηλώσεις με τις οποίες υποδεχόμαστε την έναρξη κάθε νέας χρονικής περιόδου. Όσο μεγαλύτερη μάλιστα είναι η περίοδος αυτή, τόσο εντυπωσιακότερα και τα πανηγύρια αλλά και οι συνακόλουθοι «πανηγυρικοί».
Αμφιβάλλω αν υπάρχει άλλος λαός που να συγχέει τόσο πολύ το «πανηγυρικό» με το «πανηγυριώτικο».
Άλλωστε σ’ ένα τέτοιο πανηγύρι έγιναν οι παραπάνω σκέψεις και όσες ακολουθούν. Επρόκειτο για μια από τις γνωστές «πίτες».
Αυτή τουλάχιστον κόπηκε στην ώρα της!
Κάθε σύλλογος, οργάνωση, ομάδα, κόμμα κλπ. που διαθέτει στοιχειώδη αυτοσεβασμό, οφείλει να κόψει πρωτοχρονιάτικη πίτα. Έστω και τον Μάρτη!
Αν μάλιστα παρευρίσκεται στην κοπή και κάποιος «επώνυμος», έ!! τότε το prestige της παρέας και κυρίως του προεδρείου ανεβαίνει κατακόρυφα.
Υποθέτω πως αυτός είναι συνήθως ο λόγος που κόβεται η βασιλόπιτα με 2 – 3 μήνες καθυστέρηση.
Οι κλεισμένες ημερομηνίες του «επώνυμου» κι όχι η δυσκολία εξεύρεσης κατάλληλου χώρου.
Πώς να το κάνουμε; Λίγο τόχεις να έρθει ο αξιότιμος κ. Τάδε να μας ευχηθεί και να εκφωνήσει και τον δεκάρικό του!
Σαν να τους ακούω να εκφράζουν τη χαρά και τη συγκίνησή τους γιατί «ξαναβρίσκονται ανάμεσα σε φίλους» (δεν ξέρουν ή δεν θυμούνται κανέναν) και στη συνέχεια να κράζουν υποκριτικά.
- Τέτοιες μέρες έχουμε χρέος να στρέψουμε τη σκέψη μας στους .........................συνανθρώπους μας που υποφέρουν …
(Η σκέψη είναι ανέξοδη, για την τσέπη δεν λέμε τίποτε)
Πρόκειται για την παλιά γνωστή συνταγή με τις πολλές παραλλαγές.
-Προσευχόμαστε για τους αδύναμους...
-Η σκέψη μας είναι μαζί τους...
-Ο θεός να τους δίνει δύναμη...
-Αυτές τις δύσκολες ώρες τους σκεφτόμαστε...
-Ο Παντοδύναμος να τους βοηθήσει...
Άλλωστε ο καλός θεούλης σίγουρα έχει το σχέδιό του και για τους δυστυχισμένους.
Μπορεί να υποφέρουν για το καλό τους!
Να επέμβουμε εμείς και να του χαλάσουμε τα σχέδια;
Άσε που αν δεν υπήρχαν αυτοί οι εξαθλιωμένοι, πώς θα ξεχώριζαν οι επώνυμοι επιτυχημένοι; (Πάντα εν σοφία έ; Τι να λέμε τώρα!)
Και για να δείξουν ότι δεν είναι στο τζάμπα επώνυμοι αλλά in, θα ξαμολήσουν και τις σχετικές παπαρδέλες τους για τα προβλήματα που μας ταλανίζουν, για το περιβάλλον, την οικονομία, την κρίση…
Λέξεις όπως:
εξυγίανση, σταθερότητα, δημοσιονομικό έλλειμμα, δημόσιο χρέος, κρατικές δαπάνες, χρηματοπιστωτικό σύστημα κλπ
βρίσκονται στα χείλη κάθε άσχετου και ημιμαθούς.
Και βέβαια για να μη χαλάσουμε και το κλίμα των ημερών, ο δεκάρικος πρέπει να κλείσει με την απαραίτητη πρόβλεψη ότι μάλλον μπαίνουμε σε τροχιά ανάπτυξης!
Άλλωστε και η οικονομία … κλίμα είναι, κατά πολλούς επώνυμους.
Ενώ άλλος επώνυμος, απευθυνόμενος στον Ελληνικό λαό … πρωτοτύπησε τούτες τις μέρες, ισχυριζόμενος ότι η οικονομία είναι ψυχολογία!
(έτσι, για να μη κατηγορηθεί ότι παπαγαλίζει ξένες απόψεις)
Ειδικά στην Ελλάδα, δεν φταίει που δεν παράγουμε τίποτε, δεν φταίει που εισάγουμε τα πάντα, δεν φταίει που οι μισοί Έλληνες σερβίρουν τους άλλους μισούς στις καφετέριες και στα μπαράκια, δεν φταίει η ανεργία, δεν φταίει η κάκιστη ποιότητα των υπηρεσιών μας, δεν φταίει η κουτοπονηριά και η τεμπελιά μας, δεν φταίει ο επαγγελματικός παρασιτισμός, δεν φταίει που όλη η Ελλάδα μοιάζει σαν τριτοκοσμικό λιμάνι από τα νυχτομάγαζα, δεν φταίει που τα χωράφια θεωρούνται «εν δυνάμει οικόπεδα» και βρίσκονται σε μόνιμη αγρανάπαυση, φταίει το κλίμα και η ψυχολογία!
Μα τότε η βελτίωση της οικονομίας είναι απλό πράγμα!
Αρκεί να την αναθέσουμε σε ψυχολόγους ή μάλλον σε ψυχιάτρους!
Και με την ευκαιρία ας πάνε και οι επώνυμοι να εξεταστούν…

* * * * * * * *

[1] Η 1η δεκαετία μ. Χ. κλείνει με τη ΛΗΞΗ του 10ου έτους.
Η 1η χιλιετία μ. Χ. κλείνει με το τέλος του 1000ου έτους.
Όμοια η 2η χιλιετία κλείνει με το τέλος του 2000ου έτους.
Επομένως η 3η χιλιετία και φυσικά ο 21ος αιώνας αρχίζει την 1η Ιανουαρίου 2001 και ΟΧΙ την 1η Ιανουαρίου 2000 όπως λανθασμένα ή σκόπιμα γιορτάστηκε!
Και φυσικά η πρώτη 10ετία του 21^ου αιώνα συμπληρώνεται την 31/12/2010.

[2] Κι ακόμη πιο δύσκολη η κατανόηση της φυσικής έννοιας του χρόνου.

Ευθύλογος
vacon28@gmail.com

καφενειο