Στον ορυμαγδό των εξελίξεων που ο αστάθμητος παράγοντας θα είναι η ικανότητα της μαχόμενης κοινωνίας να παρέμβει στη δυναμική και την κατεύθυνσή τους με τρόπο καταλυτικό...
Δεν ευδοκιμούν μονάχα αξιόπουστοι πρωθυπουργοί.
Ευδοκιμούν το ίδιο εύκολα και κάθε λογής αξιόπουστοι κονδυλοφόροι.
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Αξιοπουστότεροι δε αυτών, οι μασκαράδες της «επαναστατημένης» κοντυλοφορίας, που καμώνονται τους ηγετίσκους της πολιτικής σκέψης, διεκδικώντας για τον εαυτό τους το ρόλο του διαχρονικού κριτή και του αμερόληπτου διαχειριστή των πολιτικών συμπεριφορών των πάντων.
Κατά κανόνα και οι μεν και οι δε δεν έχουν να προτείνουν τίποτε. Πρόκειται για συμπλεγματικές (και ως εκ τούτου απόλυτα χειραγωγούμενες) προσωπικότητες, που επιδίδονται σε μια φλύαρη κενολογία καταναλώνοντας οι μεν χρόνο από το πρόγραμμα των ΜΜΕ, και οι δε buttes από τα διαθέσιμα του διαδικτύου.
Χρησιμοποιούνται, οι μεν για να χαλιναγωγήσουν την παραγωγή πολιτικού έργου σε κατεύθυνση που θα πληθύνει τα αδιέξοδα για την Ελληνική κοινωνία, και οι δε για να χαλιναγωγήσουν τη δράση της σε αναζητήσεις διόλου στοχευμένες και από αυτή την άποψη άκρως αναποτελεσματικές.
Ας δούμε τώρα στην πράξη πως λειτουργεί η αξιοπουστιά των αξιόπουστων σε όλο της το μεγαλείο:
Αν είσαι αξιόπουστος πρωθυπουργός...
- Αναγορεύεις την πολιτική εξαπάτηση σε κατεστημένη πολιτική πρακτική.
- Δε μετράς ποτέ το πόσες φορές αυτοδιαψεύδεσαι, διότι απλούστατα η συνολική πολιτική σου παρουσία, είναι μια διαρκής αυτοδιάψευση και η μηδενική σου αξιοπιστία καθίσταται κυρίαρχο προσδιοριστικό σου χαρακτηριστικό.
- Παίζεις επικίνδυνα με τους θεσμούς, υποκρινόμενος πως νοιάζεσαι για το σεβασμό τους, και ο λόγος είναι απλός. Είσαι ορκισμένος αντίπαλος της κοινωνίας στην οποία οφείλουν να αναφέρονται και για λογαριασμό της οποίας οφείλουν να λειτουργούν οι θεσμοί, και ταυτόχρονα προσκυνημένος υποτακτικός πολιτικών και άλλων νταβατζήδων που επιδιώκουν με όχημα εσένα να τους καταλύσουν αντικαθιστώντας τους με ένα πλέγμα ρυθμίσεων που αποσκοπεί στην ενδυνάμωση της πολιτικής και της οικονομικής τους εξουσίας.
Αν είσαι αξιόπουστος κοντυλοφόρος…
- Επιχειρείς κατευθυνόμενα και συνειδητά να αποπροσανατολίσεις την Ελληνική κοινωνία από το κυρίαρχο. Επιχειρείς να θολώσεις σκόπιμα τα νερά στην πολιτική της σκέψη, γιατί ακριβώς δε θέλεις αυτή η κοινωνία να διακρίνει με τρόπο σαφή και ξεκάθαρο την πρωταρχική αιτία για τη γενικευμένη της καταδυνάστευση.
- Επιχειρείς να μετατοπίσεις την πολιτική της στόχευση, βάζοντας στο κάδρο των πρωταίτιων και των δημίων της, ακόμη και κομμάτια που αντιπαλεύουν με το δικό τους τρόπο τις εγκληματικές πολιτικές που εφαρμόζονται…
- Ωσάν σε αυτόν τον τόπο να ασκούν εξουσία όλοι μαζί…
- Ωσάν να αποφασίζουν πολιτικές όλοι μαζί…
- Ωσάν να διαχειρίστηκαν όλοι μαζί διαχρονικά τις κυρίαρχες πολιτικές αποφάσεις…
Αν αυτό δε συνιστά μια ύπουλη προσπάθεια εκφασισμού, που έχει στο στόχαστρο την πεμπτουσία της κοινωνικής πολιτικής σκέψης, τότε τι ακριβώς συνιστά???
Αν αυτό δεν αποσκοπεί στον εκφυλισμό της αγωνιστικής της διάθεσης μέσα από λογικές μεσσιανικής αναζήτησης του πεφωτισμένου «λυτρωτή» της, τότε που μπορεί να αποσκοπεί???
Και αν υπάρχει έστω κι ένας αναγνώστης που αδυνατεί να αντιληφθεί τις πραγματικές επιδιώξεις της αξιόπουστης κοντυλοφορίας μέσα από τα ίδια της τα γραφόμενα, τότε δεν έχει παρά να ρίξει μια ματιά στον τρόπο με τον οποίο την αξιοποιούν και την προβάλουν αυτοί τους οποίους υποτίθεται ότι αντιπολιτεύεται, για να κατανοήσει επαρκώς τον πραγματικό και από κάθε άποψη ύπουλο και αξιόπουστο ρόλο της.
Συμπέρασμα:
Την εποχή που η αξιοπουστιά έχει πλέον εισβάλει με τρόπο κυρίαρχο στην πολιτική ζωή του τόπου…
- Το να υποκρίνεσαι ότι μιλάς για λογαριασμό της Ελληνικής κοινωνίας, δεν αρκεί. Πολύ δε περισσότερο όταν στην πράξη και επί της ουσίας υπονομεύεις με τρόπο χαρακτηριστικό τη δράση της.
- Το να υποκρίνεσαι ότι αντιμάχεσαι με την πολιτική σου ή με την πένα σου, εκείνες τις πολιτικές που οδηγούν τον τόπο στην καταστροφή και την κοινωνία στη γενικευμένη δυστυχία, δεν αρκεί. Πολύ δε περισσότερο όταν στην πράξη αποδεικνύεται ότι είσαι κότα με λειρί, αφού αυτοί για λογαριασμό των οποίων «δουλεύεις», δε σου επιτρέπουν να πεις με ονοματεπώνυμο ούτε τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν, ούτε πολύ περισσότερο σου επιτρέπουν να ονοματίσεις απλά και ξεκάθαρα εκείνα τα κόμματα και εκείνους τους πολιτικούς που διαχρονικά εφάρμοσαν αυτές τις πολιτικές του ολέθρου.
Να λοιπόν γιατί αυτή η κοινωνία οφείλει να γυρίσει την πλάτη το ίδιο αποφασιστικά και στους αξιόπουστους πολιτικούς και στους αξιόπουστους κοντυλοφόρους του συστήματος.
Γιατί σ αυτό τον τόπο, δεν είμαστε όλοι ίδιοι.
Μπορεί να έχουμε κάνει όλοι μας λάθη αλλά δεν είμαστε όλοι μας ίδιοι.
Δεν άσκησαν όλοι εξουσία σ αυτόν τον τόπο. Αυτοί που άσκησαν εξουσία έχουν ονοματεπώνυμο, όπως ονοματεπώνυμο έχουν και οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν διαχρονικά.
Δεν αντιπαρατέθηκαν όλοι στην εξουσία. Αυτοί που αντιπαρατέθηκαν πολιτικά στην εξουσία έχουν ονοματεπώνυμο, έστω και αν πολλές φορές αντιπαρατέθηκαν με λαθεμένο τρόπο και πρακτικές.
Σ αυτό τον τόπο δεν θέλησαν όλοι να διατηρήσουν την κοινωνία αποστασιοποιημένη από τους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες. Αυτοί που θέλησαν την κοινωνία αποστασιοποιημένη έχουν ονοματεπώνυμο. Και τη θέλησαν αποστασιοποιημένη γιατί έχουν κάθε λόγο να φοβούνται τον μαχόμενο κοινωνικό έλεγχο απέναντι στις εφαρμοζόμενες πολιτικές.
Και επειδή όλοι σ αυτόν τον τόπο έχουν παρελθόν, αλλά και η Ελληνική κοινωνία έχει και μνήμη και οφείλει να έχει και κρίση, θα πρέπει να πούμε πως οι καιροσκόποι της πολιτικής αλλά και της κοντυλοφορίας των αξιόπουστων, που επιχειρούν να χτυπήσουν σήμερα στην πλάτη τη μαχόμενη κοινωνία, δεν είναι άδολοι και ειλικρινείς φίλοι της.
Επιχειρούν να χαλιναγωγήσουν την αγανάκτησή της, αλλά την ίδια την κοινωνία την θέλουν πολιτικά ανώριμη.
Χαϊδολογούν την αγανάκτησή της, αλλά μισούν την πολιτική της ωριμότητα .
Τη «χρησιμοποιούν» για να ανατρέψουν πολιτικούς, αλλά τη θέλουν πολιτικά ανώριμη για να μην ανατρέπει πολιτικές.
Αυτό σημαίνει αξιόπουστη πολιτική, και αυτή τη λογική επιχειρούν να εμπεδώσουν στην κοινωνία οι σαλταδόροι της αξιόπουστης κοντυλοφορίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου