Με τίτλο μυθιστόρημα ξεκινάω, μάλλον θα έπρεπε να τον κουρέψω κατά 60%.
Όπως όλοι μας γνωρίζουμε από την επίσημη προπαγάνδα περασμένων μηνών το κούρεμα, η στάση πληρωμών, η χρεοκοπία (πες την όπως θέλεις) είναι η απόλυτη καταστροφή για την χώρα.
Έτσι μέχρι τον Νοέμβριο ας ετοιμαστούμε για την νέα επιτυχία της κυβέρνησης που θα μας σώσει άλλη μια φορά δια της απόλυτης καταστροφής.
Εξ αρχής βέβαια ήταν κάτι πιο σίγουρο από το σίγουρο ότι το χρέος της Ελλάδας δεν θα μπορούσε να είναι διαχειρίσιμο. Πολύ περισσότερο όταν στο ήδη χρέος προσθέτεις νέο χρέος δανειζόμενος.
Τι πέτυχε η Ελλάδα αποφεύγοντας να κάνει αυτό που σχεδιάζεται για τώρα πριν από 1,5 χρόνο;
Πρώτον. Κατάφερε περίπου 70 δις να τα κάνει ενυπόθηκα δάνεια με αποτέλεσμα να μην μπορεί να τα κουρέψει ή αν δεν μπορέσουμε να τα πληρώσουμε να μας πάρουν δημόσια περιουσία, Μεγάλη επιτυχία.
Δεύτερον. Καταφέραμε να βάλουμε το περίστροφο εκεί που ξέρουμε δίνοντας την ευκαιρία στις τράπεζες να οργανωθούν και να φροντίσουν να μειώσουν τους κινδύνους.
Τρίτον. Σώσαμε την Ελλάδα (να λέμε και κανένα ανέκδοτο, να ευθυμήσουμε λιγάκι).
Και για να μην ξεχνιόμαστε. Το παραμύθι και οι εκβιασμοί των περασμένων μηνών έχουν δράκο και μάλιστα με όνομα και επώνυμο.
Δεν είναι μόνο ο Γιωργάκης ο αντιεξουσιαστής και οι λοιποί υπάλληλοι της τρόικας που παριστάνουν τους υπουργούς και ενίοτε τους αντιπρόεδρους. Είναι και τα πρόβατα ή κότες που παριστάνουν τους βουλευτές.
Είναι και τα ΜΜΕ. Που στην πλειοψηφία τους έπαιξαν τον χειρότερο ρόλο στην παραπλάνηση των πολιτών.
Σε πολλά μπλογκ από την πρώτη στιγμή που ήρθε το μνημόνιο στην Ελλάδα είχαν επισημάνει και το αδιέξοδο του εγχειρήματος, και το γεγονός ότι τα νούμερα δεν έβγαιναν οπότε η χρεοκοπία ήταν ζήτημα χρόνου όπως και το γεγονός ότι υπάρχει μια δανειακή σύμβαση που δεν έφτασε ποτέ στην βουλή και με την οποία εκχωρούμε την εθνική μας κυριαρχία και την ασυλία που μας προσφέρει αυτή.
Όπως, επίσης, σε αυτά τα μπλογκ τονίστηκε το γεγονός της μετατροπής των ομολογιακών δανείων σε ανυπόθηκα δάνεια.
Άρα όλοι ήξεραν και μας δούλευαν.
Το κούρεμα ήταν σχεδιασμένο από την αρχή και είχε επισημοποιηθεί πέρυσι τον Μάρτιο με την τότε επιτυχία της κυβέρνησης. Απλά ο σχεδιασμός ήταν για το 2013. Απλά άλλαξαν τα δεδομένα και έρχεται πιο νωρίς.
Τι ωραία. Θα γυρίσω στο 2004. Τότε που είχα δουλειά, κανονικό μισθό και καλύτερη αγοραστική δύναμη.
Λες να ξαναδούμε και τον Ρουσόπουλο να τρέχει να κρυφτεί για να μην αναγκαστεί να βγει φωτογραφία με το νορβηγικό συγκρότημα που είχε κερδίσει τη Eurovision;
Ο Μπένι είπε ότι έχει καρδιά και σκέφτεται συνεχώς τους πολίτες. Αλήθεια λέει. Μας σκέφτεται συνεχώς υπολογίζοντας τι νέα μέτρα να μας βάλει.
Με όλα αυτά τα μέτρα η κυβέρνηση θα πετύχει έναν στόχο. Θα εκλείψουν οι κλοπές μετρητών. Που να βρει ο κλέφτης χρήματα. Πλέον θα κλέβουν κανένα ψωμάκι, καμιά κατσαρόλα με μισοβρασμένες φακές ή καμιά τηλεόραση για να βλέπουν εις διπλούν τον Μπένι (στην μία θα φτύνουν και στην άλλη θα πετάνε αυγά).
Ζούμε στην Ελλάδα του 2011. Οι μισθοί του δημοσίου είναι του 2004. Η ανεργία του 1950. Το βιοτικό επίπεδο του 1945. Τα εργασιακά δικαιώματα του 1812. Η εθνική κυριαρχία του 1786. Η αγοραστική δύναμη του 1930. Η ακρίβεια του 2012.
Ζούμε σε μια πολυχρονική Ελλάδα που θέλοντας να γίνει Δανία ξεπέρασε την Ινδία και κατέληξε πασοκονεοδημοκρατική Ελλάδα.
Το θλιβερό και συνάμα εγκληματικό (το έχω ξαναγράψει) είναι ότι αυτός ο θίασος που παριστάνει την κυβέρνηση ενώ γνώριζε ότι θα πάμε στην χρεοκοπία δεν έκαναν τίποτα για να βοηθήσουν αυτήν την έρημη χώρα.
Για να μπορέσεις να επιβιώσεις σε τέτοια κατάσταση χρειάζεται να έχεις παραγωγή. Αντί να υπάρχει μια τεράστια προσπάθεια να στηθεί μια παραγωγική βάση κάθονται και μας παρουσιάζουν τις αποτυχίες σε σώσιμο της χώρας.
Πως το είπε ο Κεφαλογιάννης στην Βασούλα; Θα σε πλακώσω στο ξύλο; Και η Βασούλα του είπε «σκάσε ρε μαλάκα»;
Πόσο δίκιο έχουν και οι δύο. Οι πολιτικοί μας (και οι μεγαλοδημοσιογράφοι – παπαγαλάκια, για να μην ξεχνιόμαστε) μάλλον πρέπει να σκάσουν και το ξύλο θα έρθει έπειτα από τις πέτρες του Γιωργάκη.
Οσονούπω φτάνει μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ το ασφάλιστρο σπιτιού (γνωστό ως χαράτσι). Το ασφάλιστρο βλακείας το πληρώνουμε καθημερινώς.
Οι μισθοί είναι μια φούσκα που δημιουργήθηκε την δεκαετία του 2000. Ο Μπένι είναι μια φούσκα που δημιουργήθηκε την δεκαετία του ΄90.
Ενώ την φούσκα, κατά Μπένι, των μισθών την ξεφουσκώνουμε, την φούσκα των τραπεζών συνεχίζουμε να την φουσκώνουμε.
Σοσιαλιστικό κόμμα είναι αυτό που παίρνει χρήματα από μισθωτούς, συνταξιούχους και άνεργους και τα δίνει στους τραπεζίτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου