Έχουμε επισημάνει πολλές φορές ότι τα κείμενα του φίλου Νίκου είναι καλογραμμένα, τεκμηριωμένα και δίνουν πολλά χρήσιμα στοιχεία: Ιδεολογικά, πολιτικά, ιστορικά.
Έχουμε, ωστόσο, επισημάνει και τούτο: Τα περισσότερα κείμενά του λένε τις μισές αλήθειες, τις άλλες τις παρασιωπούν.
Παρασιωπά ο Νίκος τις αλήθειες που αφορούν την πολιτική του ΚΚΕ και την ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος. Ενώ καρατομεί τις μυθολογίες της καπιταλιστικής κακουργίας, σιωπά σκανδαλωδώς, με τις άλλες, συνακόλουθες και συναρτώμενες με τις αστικές μυθολογίες: τις μυθολογίες της «αριστεράς» και του ΚΚΕ.
Στο σημερινό άρθρο, «Όλοι οι Έλληνες μαζί», ε; Μπα!», πολύ εύστοχα...
και τεκμηριωμένα κονιορτοποιεί την καθεστωτική μυθολογία της «εθνικής συμφιλίωσης», της «συναίνεσης», του «όλοι μαζί».
Το κείμενο ΕΔΩ:
Θα αναρωτηθεί κανείς τι έχουμε να προσάψουμε σε ένα τόσο τεκμηριωμένο κείμενο: Τις μισές αλήθειες του.
Διότι οι άλλες μισές που αφορούν την «αριστερά», τη ΔΙΚΗ της πολιτική της «εθνικής συμφιλίωσης» και «συναίνεσης» αποκρύπτονται: Και οι τωρινές και οι ιστορικές…
Συνοπτικά και τηλεγραφικά:
α). Όταν η σημερινή «αριστερά» και το ΚΚΕ, αποδέχονται τη «νομιμότητα» του καθεστώτος, τι είναι; Δεν είναι «ενότητα» στην αστική «νομιμότητα», δεν είναι ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ στη «νομιμότητα» της καπιταλιστικής βαρβαρότητας;
β). Όταν η «αριστερά» και το ΚΚΕ συμμετέχουν στην κατοχική Βουλή, στο διακοσμητικό αυτό ντεκόρ του 4ου Ράιχ, τι είναι; Δεν είναι «όλοι μαζί» στη «νομιμότητα» της κατοχικής Βουλής, «όλοι μαζί» στα «συμβόλαια θανάτου» που εκτελεί αυτή η Βουλή;
γ). Το να καταγγέλλουμε στα λόγια αυτή τη ΦΡΙΚΗ, καθώς και το πλαίσιο που γεννά και παράγει αυτήν τη ΦΡΙΚΗ (ΕΕ, τρόικες και CIA) και να τα νομιμοποιούμε ΠΡΑΚΤΙΚΑ, υποταγμένοι στη «νομιμότητα» της ΦΡΙΚΗΣ, αυτό δεν είναι «συμφιλίωση» με τις δυνάμεις της ΦΡΙΚΗΣ, αλλά και ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ακόμα πιο μεγάλη και ύπουλη από αυτές τις δυνάμεις;
δ). Το να αποδεχόμαστε την ΑΠΑΤΗ του εκλογικού κρετινισμού και όλη η ΠΟΛΙΤΙΚΗ μας να είναι προσαρμοσμένη πάνω στην ΑΠΑΤΗ αυτή, αυτό τι είναι; Δεν είναι «συναίνεση» και «εθνική συμφιλίωση» με τις δυνάμεις και τους μηχανισμούς της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, της νέας αποικιοκρατίας;
Πάμε τώρα στα ιστορικά. Και εδώ μισές αλήθειες.
Αλήθεια ποια ήταν η στρατηγική του ΚΚΕ και γενικότερα του σταλινισμού στον Πόλεμο: Η «εθνική συμφιλίωση» δεν ήταν; Συνεργασία με τις καπιταλιστικές δυνάμεις δεν ήταν;
ΟΙ συμφωνίες του Λιβάνου, της Καζέρτας και της Βάρκιζας (η εκτέλεση και η κηδεία του ΕΑΜικού κινήματος), ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ και ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗΣ με τις μοχθηρές καπιταλιστικές δυνάμεις, δεν ήταν;
ΟΛΗ η ιστορία αυτής της «αριστεράς» ΚΙΝΕΙΤΑΙ πάνω στις συνεργασίες με τις αστικές δυνάμεις και την «εθνική συμφιλίωση».
Και η κυβερνητική ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ με το Μητσοτάκη, την πλέον βάρβαρη νεοφιλελεύθερη γκριμάτσα, τι ήταν;
Το να καρατομούμε μόνο τα «χοντρά» της σημερινής κυβέρνησης των ανδρεικέλων, τις φαιδρότητες του «όλοι μαζί» (πάνω σ’ αυτές γελάει όλη η Ελλάδα) και να παρασιωπούμε τα δικά μας «εγκλήματα» που έστρωσαν το δρόμο για τέτοιες δωσίλογες αυθάδειες, αυτό δεν είναι Αριστερή Πολιτική, αλλά «αριστερή» απολογητική, σκανδαλώδης απόκρυψη των ΔΙΚΩΝ μας ευθυνών…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου