Κομματόσκυλα..

Του Αντώνη-Μάριου Παπαγιώτη

Ο όρος πρωτοεμφανίζεται στη μεταπολιτευτική Ελλάδα -κυρίως κατά την περίοδο κυβερνήσεων του Ανδρέα Παπανδρέου- όταν πρόσωπα δίδουν μια δυναμική στην έννοιά του, αλλά και στη προοπτική του.

Αρχικά, η λέξη «κομματόσκυλο» σήμαινε τον φανατικό υποστηρικτή των κομμάτων εξουσίας, που φωνάζει, διαδηλώνει, τσακώνεται, χωρίς κάποια προφανή αιτία και χωρίς κάποιο προσωπικό όφελος. Θα λέγαμε ότι το πρωτοεμφανιζόμενο κομματόσκυλο είναι ένας ρομαντικός ιδεολόγος, που τηρεί αυστηρά και πιστεύει τυφλά τις αρχές και τις πολιτικές του κόμματός του.

Μετά την ιδεολογική σύγχυση που επέφερε στο ΠΑΣΟΚ, ο «τρίτος δρόμος» του κ. Σημίτη και την πρόσφατη κατάρρευση των αρχών και των αξιών της Νέας Δημοκρατίας από κολλητούς, συνεργάτες και συγγενεύοντες του κ. Καραμανλή, η σημασία του όρου έχει μεταλλαχθεί ριζικά. Προηγήθηκε αυτής της μετάλλαξης, ένα μεταβατικό στάδιο κατά τα τελευταία χρόνια του Ανδρέα Παπανδρέου και τα πρώτα του κ. Σημίτη, όπου τα κομματόσκυλα αποκτούν πρόσβαση σε δημόσιες θέσεις (ΔΕΚΟ και υπουργεία) ή στελεχώνουν γραφεία πρωτοεμφανιζόμενων πολιτικών.

Σήμερα, τα άτομα αυτά αποτελούν τη μάστιγα της πολιτικής ζωής. Είναι η αιτία της όξυνσης της πελατειακής σχέσης πολιτικού-πολίτη και αποτελούν τον διαμεσολαβητή ανάμεσα στον άρχων και στον υποψήφιο για βόλεμα. Έχουν τρομερή ικανότητα στο χαμαιλεοντισμό και στο γλείψιμο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα σύγχρονων κομματόσκυλων είναι εκείνοι που πλαισιώνουν τους υποψήφιους αρχηγούς της ΝΔ. Παρατήρησέ τους πόσο «λίγοι» είναι. Βρίζονται μεταξύ τους για το αν ο δικός τους υποψήφιος θα κερδίσει, για να διατηρήσουν θέσεις ή να προαχθούν. Σπιλώνουν τον αντίπαλο, πιστεύοντας έτσι ότι θα κερδίσουν extra μονάδες πιθανοτήτων ανέλιξης. Έχουν μαζευτεί όλοι οι εγκάθετοι, οι μη εκλεγμένοι πολιτευτές, οι ανεπάγγελτοι, οι συνδικαλιστές, οι παραγοντίσκοι και σκυλεύουν ότι απέμεινε απ’ το κουφάρι της ΝΔούλας. Πάντα η παρουσία τους δε συνοδεύεται από κάτι το ανατρεπτικό, κάτι το πολιτικό, κάτι το διαφορετικό, κάτι το straight. Από φύλακες της ιδεολογίας της Συντηρητικής Παράταξης, μετατράπηκαν σε σκυλευτές της. Από σκυλιά που γάβγιζαν σε κάθε τι ξένο στις Αξίες που πρέσβευαν, έγιναν –μετά το πρόσκαιρο βόλεμά τους- σαράκια που μέρα με τη μέρα οδηγούσαν τη Παράταξη σε σκωρίαση. Από σωματοφύλακες της ΝΔ, γίνονται ενσυνείδητα εξολοθρευτές της. Από εθελοντές, άμισθοι ιδεολόγοι μετατράπηκαν σε αχόρταγα θεριά που εσύ και εγώ δανειζόμαστε για να πληρώσουμε την τροφή τους.

Ο απελθών πρωθυπουργός τούς είδε, απομονωμένος, να κατακρεουργούν ότι το επίθετό του έχτισε. Ο νέος Πρωθυπουργός φαίνεται από καιρό να θέλει να τους δαμάσει. Πρόσφατα όμως ηττήθηκε, καθώς καταψηφίστηκε η πρότασή του για το νέο Γενικό Γραμματέα του Κόμματος, παρόλα που πια είναι αρκετά ενδυναμωμένος μετά την μεγάλη νίκη.

Το Παλιό (ΠΑΣΟΚ) μοιάζει να είναι εδώ και να εμποδίζει την ανάδειξη του Νέου. Ο κύκλος της ζωής όμως είναι ακλόνητος. Το Παλιό θα πεθάνει και το Νέο θα έλθει στο προσκήνιο. Αρκεί το Παλιό να μην έχει προλάβει να γονιμοποιηθεί με επιτυχία.