Αντιπολιτευτικές υπερβολές;

Με γαργαλάει. Δεν μπορώ να κρατήσω ασχολίαστες κάποιες αναρτήσεις που χαρακτηρίζονται από μια αντιπολιτευτική διάθεση (καλώς) αλλά στηρίζονται σε γεγονότα που δεν μπορούν να την υποστηρίξουν (ικανώς και επαρκώς). Παράδειγμα 1ο: Δεν χαρακτηρίζεις μια κυβέρνηση επικίνδυνη Στην αρχή σπάγαμε πλάκα. Τώρα άρχισαν να γίνονται επικίνδυνοι!!! Η μεταβολή στο ζήτημα αυτό δεν θεωρούμε ότι είναι τέτοιας βαρύτητας (σε σχέση με την άθλια οικονομική κατάσταση που παρέλαβε) ώστε να βιάζεσαι να χαρακτηρίσεις μια κυβέρνηση ότι είναι της πλάκας...... εξαιτίας της πιθανής αλλαγής σε ένα εισπρακτικού χαρακτήρα μέτρου που έχει να κάνει με αύξηση των εμμέσων φόρων σε καπνό κι αλκοόλ. Παράδειγμα 2ο: Δεν μπορείς να εγκαλείς Υπουργό επειδή αποσπά από άλλη δημόσια υπηρεσία υπάλληλο στο Υπουργείο του. Αυτό τι είναι κυρία Μπατζελή; Ακόμη κι αν έχει συγγενική σχέση. Δεν έχει να κάνει με την αξιοκρατία. Αποτελεί απλώς μια μετάκληση υπαλλήλου που είναι συνήθης. Παράδειγμα 3ο: Είναι περίεργο το ερώτημα σε ανάρτηση με τίτλο Γιατί να είμαι μέλος του ΠΑΣΟΚ και να πληρώνω; Αδυνατούμε να κατανοήσουμε την απογοήτευση του Πασόκου και υποψήφιου βουλευτή του κινήματος καθώς αναφέρει. Και κυρίως δεν μπορούμε - κι αισθανόμαστε άσχημα γι' αυτό - να απαντήσουμε στα κύριο και αγωνιώδες ερώτημά του γιατί το έκανε. Και δεν μπορούμε επίσης να καταλάβουμε για ποιό λόγο είναι κακό να αναλαμβάνουν γενικοί γραμματείς κάποιοι που δεν "έτρεξαν" όπως ο συγκεκριμένος. Εκτός αν υπονοεί ότι - ενδεχομένως - τα δικά του προσόντα είναι υπέρτερα τα των καθηγητών (στην πλειονότητά τους) που κατέλαβαν τις θέσεις. Σε αυτήν την περίπτωση θα ηδύνατο η ανάρτηση να είχε τίτλο " η χαμένη αθωότητα της αξιοκρατίας" και θα έπρεπε να συνοδεύεται από ανάλογα στοιχεία. Αντίλογος activistis