Η Αποστασία άρχιζε.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ μια διακοπή απ' τα «έργα και ημέρες» της δεξιάς, λόγω.Αποστασίας. Διψούσε ο τόπος για δημοκρατία και ο «Γέρος» είχε κηρύξει «Ανένδοτο Αγώνα». Είχε, βέβαια, το (αντικομμουνιστικό) παρελθόν του. Παρά το «πιστεύομεν και εις την λαοκρατίαν» στην Πλ. Συντάγματος, έστησε με τον Τσώρτσιλ τα «Δεκεμβριανά»-παγίδα για τους κομμουνιστές και «πρόβα» για τη μεγάλη, αιματηρή και ανεπανάληπτη αναμέτρηση του Εμφυλίου. Ωστόσο, τα στερνά τιμούν τα πρώτα και ο Γεώργιος Παπανδρέου «ζώστηκε τ' άρματα». Με το «1-1-4» αιχμή του δόρατος και τη μυριόστομη ιαχή «Παπανδρέου-Δημοκρατία». Με τους δημοκράτες στο ένα πλευρό του και με την (πραγματική) Αριστερά στο άλλο. Μέτωπο για να ανασάνει ο τόπος. Συνεργασία υπό το ανήσυχο βλέμμα των «εθνικοφρόνων» και τα λυσσώδη : «Ο κομμουνισμός δεν θα περάσει».

ΚΙ ύστερα; Νοέμβρης '63 και ο λαός εκφράστηκε. Η Ε.Κ. (Ένωση Κέντρου) κυβέρνηση με ισχνή πλειοψηφία και ο Γ. Παπανδρέου αδύναμος να κυβερνήσει. Κράτος δομημένο για δεκαετίες καταπώς το γούσταραν γενιές «εθνικοφρόνων» δεν καταλύεται με μιαν ισχνή πλειοψηφία δημοκρατικής Κυβέρνησης και με βασιλιάδες να.κυβερνούν. Ξανά εκλογές και να (16.2.64) ο θρίαμβος του 53%. Τώρα πλέον, ο Παπανδρέου δεν αστειεύεται. Κυβερνά και ο λαός τον αποθεώνει. Η αρχή του τέλους της δεξιάς(;) και η δημοκρατία στον τόπο όπου γεννήθηκε. Τέλος ο.χωροφύλακας, παροπλισμένος ο χαφιές, ο τραμπούκος με το ρόπαλο «παρά πόδα».

ΕΝΑ «όχι» στο σχέδιο Άτσεσον, μια μεραρχία στην Κύπρο (ο «Γέρος», βλέπεις, έβλεπε μακριά και ήξερε τα κόλπα τους. Το' ξερε πως ετοιμάζουν χούντα για να καταβροχθίσει το μισό νησί ο Αττίλας, βάσει των Καραμανλικών συμφωνιών της Ζυρίχης και του Λονδίνου) και η δημοκρατία στην Ελλάδα ήσαν λόγοι αρκετοί για την αντίστροφη μέτρηση. Το Παλάτι έπαιρνε τις εντολές του, ο Βασιλιάς τις αποστήθιζε και η κραυγή «Να φύγει ο Παπανδρέου» έδινε κουράγιο στην κατατρομαγμένη δεξιά, που είχε ερείσματα μόνο στο Παλάτι και σε μια πιθανή προδοσία του «Γέρου», έσωθεν.

Ο Μητσοτάκης ενήδρευε. Ο Νόβας σιδέρωνε το φράκο του. Η Αποστασία (Ιούλ.'65) άρχιζε (συνεχίζεται).

Θανάσης Ι. Νικολαΐδης