Πού.να ισορροπήσει η ζυγαριά!

«ΝΑ χρησιμοποιείς βελούδινες λέξεις και σκληρά επιχειρήματα». Το προσπαθούμε κι όσο πάει. Χωρίς συμβιβασμούς και χάρες, αλλά και με το βλέμμα στην ιστορία κάθε παράταξης, ιδεολογίας και «ιδεολογίας». Κι αν βάλθηκαν δεξιοί και (λεγόμενοι) αριστεροί να σβήσουν το παρελθόν, ας σβήσουν το μέλλον. Μόνο αυτό μπορούν και δικαιούνται-αλλιώς, μυρίζει ενδοτισμό, συμβιβασμό και σαπίλα, αν όχι προδοσία.

ΠΟΛΛΟΙ αρνούνται το παρελθόν κλείνοντας τα μάτια. Οι άλλοι τους βλέπουν, γελούν και θυμούνται. Όσο και να πεις, δεν ισορροπεί η ζυγαριά με άνισα βάρη. Τι αντίβαρο να βάλεις, όταν φόρτωσες το ένα «πιάτο» με τα εγκλήματα της δεξιάς; Πόσα θα' πρεπε

να.κλέψουν οι Παπανδρέου (όλοι τους υπήρξαν φτωχοί), για να πατσίσουν τα «βραχώδη», την περιουσία των Καραμανλήδων ακόμα και από.εφοπλιστικές δραστηριότητες ή τα μυθώδη πλούτη του Μητσοτάκη;

ΤΟ ΠΑΣΟΚ και κλέφτες έβγαλε και ρουφιάνους. Όλα είναι σχετικά σ' αυτόν τον κόσμο-το' πε και ο Αϊνστάιν. Ωστόσο, ας πάρουμε τους τελευταίους. Ανθρωπάκια που, μόλις ήρθε το Κόμμα τους στα πράγματα, βιάστηκαν να το παίξουν σερίφηδες, αλλά σε επίπεδο.τοπικό και εδώ βρίσκεται η διαφορά. Σκόρπιοι, άσχετοι και ασήμαντοι, καταπιεσμένοι και φακελωμένοι, που θα έπαιρναν το αίμα πίσω. Έτσι νόμιζαν, αυτά (δι)έπραξαν μεμονωμένα και χωρίς κρατική ενθάρρυνση, κάλυψη ή παρότρυνση.

Η ΔΕΞΙΑ όλων των εποχών, των προσωπείων και των αποχρώσεων, με εξαίρεση την τελευταία καραμανλική κυβέρνηση και, φυσικά, την περίοδο του μετριοπαθούς Ράλλη, σκέφτονταν και ενεργούσε διαφορετικά. Με βάση τις «αρχές» και το φρόνημα των ανθρώπων της, οργάνωσε το Κράτος «αντικομουνιστικά»! Αυτή ήταν η «ιδεολογία» της. Αντικομουνισμός! Άρα, οι αρχές και τα κρατικά όργανα, στην υπηρεσία της υπέρτατης θυσίας για την πατρίδα. Εσμός «εθνικοφρόνων» να τρομοκρατεί, χαφιέδες διάσπαρτοι, ρουφιάνοι «εν υπηρεσία» και η Αστυνομία να περιμένει την.ψαριά. Τη λεία του χαφιέ κι απ' την παραγωγή στην καταγραφή και το φακέλωμα. Για το στρατό και όπου.δει. Ακόμα και για οδοκαθαριστής στη Γερμανία. «Βεβαρυμμένος ο φάκελός σου, κατέβαινε τη λίρα!» (συνεχίζεται).

Θανάσης Ι. Νικολαΐδης