Μια καρέκλα ρε παιδιά

Από την στιγμή που έγινε γνωστό ότι ο Κωνσταντόπουλος θα είναι ο νέος Πατέρας του Παναθηναϊκού έχει γίνει κακός χαμός.

Εγώ ως γαύρος είμαι χαρούμενος γιατί αν ο Κωνσταντόπουλος κάνει τον βάζελο σαν τον Συνασπισμό τότε κάθε χρόνο θα είμαστε με την αγωνία. Μένει στην κατηγορία ή ομάδα ή πέφτει;

Κατά τα άλλα ο καθένας παίρνει τις αποφάσεις του και αν είναι δημόσιο πρόσωπο κρίνεται γι΄ αυτό.

Τι δουλειά είχε τώρα ο Κωνσταντόπουλος να μπλεχθεί με το ελληνικό ποδόσφαιρο; Θα μου πεις και τι να κάνει. Αφού δεν τον πρότειναν για πρόεδρο της Δημοκρατίας είπε και αυτός να κάτσει στην πρώτη προεδρική καρέκλα που θα έβρισκε μπροστά του.

Του αρέσει ρε παιδάκι μου να είναι πρόεδρος, τι ζόρι τραβάς;

Φαντάζομαι ότι και στα δικαστήρια όταν κάποιος απευθύνεται στην έδρα λέγοντας «κύριε Πρόεδρε» ο Κωνσταντόπουλος θα πετάγεται από την θέση του φωνάζοντας «Παρακαλώ, τι θέλετε;»…

Κοινωνικά πτωχεύσαμε μας πληροφόρησε από το βήμα της βουλής. Επόμενο είναι αγαπητέ Αντώνη Σφουγγαράκη. Μετά την οικονομική πτώχευση έρχεται και η κοινωνική. Για την ηθική πτώχευση δεν χρειάζεται να σου πούμε κάτι εμείς.

Από το βήμα που βρισκόσουν είχες την απόλυτη απόδειξη.

Και τώρα θα σας αποκαλύψω κάτι που δεν υπάρχει περίπτωση να το πιστέψετε. Καθίστε καλά και κρατηθείτε…

Στο δημόσιο υπάρχει διαφθορά!

Τέτοια γράφω, παθαίνουν καρδιακή προσβολή όσοι τα διαβάζουν και δεν θα έχω αναγνώστες στο τέλος.

Θέλει να κόψει τα κουπόνια του ΚΚΕ ο Ραγκούσης. Το ΚΚΕ δεν το αποδέχεται. Και λογικό είναι. Πως θα νιώθει ότι έκανε το καθήκον του ο άλλος αν δεν αγοράσει ένα κουπονάκι του κόμματος.

Μόνο με την αγορά του Ριζοσπάστη δεν γίνεται δουλειά.

Σε λίγες μέρες έρχονται στην Ελλάδα τα αφεντικά του Γιωργάκη και του Παπακωνσταντίνου για να ελέγξουν αν το μαγαζί δουλεύει σωστά.

Οπότε προτιμήστε τίποτα απόμακρες παραλίες γιατί αυτοί θα νομίζουν ότι επειδή κάνουμε και κανένα μπανάκι στην θάλασσα είμαστε πλούσιοι.

Μην δίνουμε δικαιώματα.

Όχι ότι θα αλλάξει και τίποτα, αλλά για το πρεστίζ μας.
Τα δανεικά θα μας τα δώσουν και αυτή τη φορά ώστε να τους χρωστάμε περισσότερα και να μας έχουν πιο καλά στο χέρι.

Και όταν εξαθλιωθούμε θα μας οδηγήσουν και σε μια πτώχευση που θα είναι όλη δικιά μας.

Βέβαια υπάρχει και η πιθανότητα να μην την καταλάβουμε την πτώχευση. Σκέψου τώρα έναν άνθρωπο άστεγο, άφραγκο, με κουρελιασμένα ρούχα που τρώει που και που και ότι βρει να τον πληροφορήσεις ότι η χώρα πτώχευσε. Σκασίλα του…

Έτσι θέλουν να μας κάνουν. Για να μην καταλάβουμε την διαφορά. Και να κάνουμε και ήρωες αυτούς που μας οδήγησαν στην καταστροφή.

Τακτικέ μου αναγνώστη, το ξέρω ότι επαναλαμβάνομαι. Αλλά η επανάληψη είναι η μητέρα της μαθήσεως. Αν και για κάποιους ο κόπος είναι άδικος.

Μικρός Φωκίων