Γράφει η Μουζακιάρη Βένη
Η Αλήθεια και η Ειλικρίνεια είναι δύο έννοιες πάρα πολύ σημαντικές για τον πολιτικό χώρο.
Το να λές την αλήθεια είναι ένδειξη ευθύτητας και καθαρής σκέψης .Πιστεύεις σε όσα λες ,σε όσα πιστεύεις και δεν φοβάσαι να αποκαλύψεις την σκέψη σου . Η πολιτική αλήθεια ,στις μέρες μας, αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα και ζήτηση καθώς απουσιάζει αισθητά από τον πολιτικό χώρο έκφρασης και δράσης.
Ενδεικτικό παράδειγμα είναι οι μέρες που ακολούθησαν την εκλογική αναμέτρηση της 4ης Οκτωβρίου.
Η νέα κυβέρνηση ,αδύναμη να εκπληρώσει τις πλούσιες προεκλογικές υποσχέσεις ,εφαρμόζει μέτρα οικονομικής οργάνωσης και διάρθρωσης που δεν διακρίνονται από ιδιαίτερα φιλολαϊκό πνεύμα.
Σε όλη την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου ο κ. Παπανδρέου και τα κορυφαία στελέχη της κυβέρνησής του παρουσίαζαν ένα ιδιαίτερα αισιόδοξο προφίλ σχετικά με την έκβαση και επίλυση θεμάτων μείζονος σημασίας για τον τόπο.. Αδυνατώντας να συνδυάσουν και να αντιστοιχίσουν το ισχύον κοινοτικό δεσμευτικό πλαίσιο δράσης με την δική τους πολιτική παροχής και της εφήμερης καιροσκοπικής υπόσχεσης, τα στελέχη του Πασόκ επικοινωνούσαν μια πολιτική περασμένων ετών με εμφανή την έλλειψη σκέψης προγραμματισμού ,οργάνωσης και "προ-δράσης".
Τα αποτελέσματα και η επόμενη μέρα όμως κατέδειξαν την δύσκολη θέση στην οποία περιήλθε τελικά το Πασόκ ,παρά τα μεγαλόπνοα σχέδια για την αναδιοργάνωση οικονομίας-κοινωνίας.
Οι ψηφοφόροι που πίστεψαν στις προεκλογικές πράσινες δεσμεύσεις ,δυστυχώς διαψεύστηκαν την επόμενη μόλις ημέρα. Η προεκλογική οικονομική ανάκαμψη δεν επήλθε. Η προσδοκούμενη οικονομική "ανάσα" σε πλήθος χαμηλόμισθων συμπολιτών μας παραμένει ακόμη ζήτημα προς διαπραγμάτευση και "διαβούλευση".
Όλα όμως αυτά είχαν ειπωθεί.
Όλα αυτά ήταν γνωστά .
Όλα αυτά ήταν αναμενόμενα για όποιονδήποτε διέθετε στοιχειώδεις γνώσεις οικονομικών ή απλά για όσους είχαν αντιληφθεί την δυσχέρεια που διέκρινε το ελληνικό οικονομικό ζήτημα.
Το αυτό οικονομικό ζήτημα δεν αντιμετωπίζεται με προεκλογικές υποσχέσεις και ανώφελες παροχές,χωρίς εγγυήσεις και αντίκρισμα. Το Πασόκ το συνειδητοποίησε από την πρώτη κιόλας εβδομάδα.Κατέστησε γνωστό στο σύνολο της ελληνικής και ευρύτερης κοινής γνώμης πως θα έπρεπε σχετικά γρήγορα να ξεχάσουμε τα όσα είχαν ειπωθεί προεκλογικά.
Προσωπικά,καθώς δεν ανέμενα κάτι διαφορετικό ή ένα θαύμα οικονομικής αναπτυξιακής ανάκαμψης ,δεν κατηγορώ το κόμμα του Πασόκ.Το να θέλεις να γίνεις Πρωθυπουργός ,Αντιπρόεδρος,Υπουργός ,Επίτροπος και βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος δεν είναι αρνητικό ,αντίθετα είναι ένδειξη υγιούς φιλοδοξίας και πολιτικού προσανατολισμού. Το αρνητικό και άδικο του θέματος έγκειται στην διαδικάσία που επιλέγεις και στην μεθόδο που εφαρμόζεις για να το πετύχεις. Το να υπόσχεσαι, να τάζεις ,να παραπλανείς και να δημιουργείς μεγάλες προσδοκίες δεν είναι ώριμη και αποδεκτή πολιτική πρακτική.
Η ειλικρίνεια απουσιάζει και θα συνεχίζει να απουσίαζει όσο το ισχύον έμψυχο πολιτικό δυναμικό του τόπου δεν αντιλαμβάνεται τις οικονομικές κοινωνικές και πολιτικές παθογένειες του εγχώριου συστήματος.Όσο η πολιτική θεωρείται μερική απασχόληση και όσο εντάσσεται στις μικροπολιτικές φιλοδοξίες των πολιτικών ,οι προσδοκίες της βάσης θα διαψεύδονται ,οι απεργίες θα συνεχίζονται ,οι δρόμοι θα κλέινουν και ο κόσμος θα απογοητεύεται.
Θέλοντας να διατηρήσω όμως την έμφυτη και ίσως ¨καταδικαστέα¨αισιοδοξία μου θα αναφέρω απλά και συνειδητά πως το μέλλον έχει να δώσει πολλά σε πολιτικό επίπεδο.Η πολιτική ζωή του τόπου δεν τελείωσε την 4η Οκτωβρίου και δεν τελειώνει και σήμερα. Επομένως συνεχίζουμε και βλέπουμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου