Ολόκληρη η δημοσκόπηση της Pulse για το «Π» ( πρόθεση ψήφου, Ζγουρός-Κικίλιας, Καμίνης-Κακλαμάνης)

Ένας στους τρεις ψηφοφόρους τοποθετείται στην περιοχή της αδιευκρίνιστης ψήφου, σύμφωνα με την έρευνα της Pulse RC για το «Π». Το ΠΑΣΟΚ χάνει συγκριτικά με τον Μάρτιο, αλλά σχεδόν κανείς από την αντιπολίτευση δεν κερδίζει, όπως θα δείτε αναλυτικά στους πίνακες και στην ερμηνεία των στοιχείων. Ο μόνος κερδισμένος είναι η... σιωπή.

Δεν μετατοπίζονται πολιτικά οι άνθρωποι που ρωτήθηκαν. Απλώς περνούν στην γκρίζα ζώνη, με έκδηλη απογοήτευση για το πολιτικό σύστημα. Αυτή η γκρίζα ζώνη όμως εμφανίζει συνωστισμό εδώ και πολύ καιρό – συνεπώς πού είναι το καινούργιο; Ίσως η απάντηση να βρίσκεται στην πρωτοφανή κρισιμότητα της κατάστασης που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, η οποία έχει μεταβληθεί σε πεδίο δοκιμής – αν όχι... βολής – και εργαστήριο τής επί τα χείρω μεταμόρφωσης ολόκληρης της Ευρώπης.

Το κοινωνικό κόστος είναι ήδη τεράστιο, αν και βρισκόμαστε μόνο στην αρχή. Άλλωστε η επιτήρηση μετράει στη χώρα μας ένα τετράμηνο όλο κι όλο – και ο Γολγοθάς είναι μπροστά μας...

Η κοινωνία βυθίζεται στην απογοήτευση καθώς συνειδητοποιεί ότι γκρεμίζονται με φοβερή βία όχι μόνο οι σταθερές της, αλλά και όλα όσα πίστευε ότι θα ισχύουν για τα παιδιά της, ότι η οικονομική επιβράδυνση των προηγούμενων χρόνων έχει μεταβληθεί ήδη σε μια κανονική χρεοκοπία, ότι απέναντι στην οικονομική λεηλασία που υλοποιεί η κυβέρνηση με τις επιταγές και τις ευλογίες της «τρόικας» δεν βρίσκει απάντηση από την αντιπολίτευση.

Έτσι αποτραβιέται. Με ποια προοπτική όμως; Μπορεί αυτή η απόσυρση να μεταβληθεί σε αμφισβήτηση του πολιτικού συστήματος; Μπορεί αυτή η αμφισβήτηση να γεννήσει μια πολιτική σύγκρουση που θα το οδηγήσει σε εκ βάθρων μετασχηματισμό με πολιτικούς όρους; Ή μήπως η κοινωνία αποτραβιέται ενοχική, άβουλη και ηττημένη στη γωνιά της μεταβαλλόμενη σε απλό θεατή, όπως συμβαίνει ήδη σε πολλές δυτικές κοινωνίες; Κανείς δεν μπορεί σήμερα να το προβλέψει.

Μπορεί αντιθέτως να προβλέψει με μια σχετική ασφάλεια ότι το σημερινό πολιτικό σύστημα οδεύει προς απόσυρση, καθώς ήδη τα σημάδια της αποσύνθεσης είναι περισσότερο από εμφανή. Το ερώτημα λοιπόν είναι αν η απόρριψη θα μεταφραστεί σε αμφισβήτηση ή σε ήττα, κάτι το οποίο κανείς δεν μπορεί να... προφητεύσει με τα σημερινά δεδομένα. Τους επόμενους μήνες όμως πολλά θα είναι εντελώς διαφορετικά – και τότε ίσως δούμε κάποιες, πρώτες έστω, απαντήσεις...

Τα... παράξενα

Το ΠΑΣΟΚ, συγκριτικά με την έρευνα της ίδιας εταιρείας τον Μάρτιο (προ «Μηχανισμού Στήριξης» και ΔΝΤ), υποχωρεί στο 26,5% (από 31%) και η διαφορά στην εκτίμηση της πρόθεσης ψήφου μεταξύ των δυο «μεγάλων» κομμάτων πέφτει στο 7,5%. Όμως η μείωση οφείλεται μόνο στην πτώση του ΠΑΣΟΚ, αφού η Ν.Δ. καταγράφει το ίδιο ποσοστό με αυτό του Μαρτίου (19%).

Το άθροισμα των ποσοστών των δύο «μονομάχων» βρίσκεται μόλις μισή μονάδα πάνω από το 45%, κάτι που, όπως επισημαίνει ο γενικός διευθυντής της Pulse RC Γιώργος Αράπογλου, «αποτυπώνει “ανάγλυφα” την απογοήτευση των πολιτών από τα δύο κόμματα που μονοπώλησαν τη διακυβέρνηση της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες».

Το άλλο... «παράξενο», το οποίο απαντάται και σε άλλες έρευνες εδώ και καιρό, είναι πως τα υπόλοιπα κόμματα δεν φαίνεται να προσελκύουν τους απογοητευμένους από τα δύο μεγάλα ψηφοφόρους: το ΚΚΕ σταθερό στο 7%, ο ΛΑΟΣ στο 5% (από 6%), ο ΣΥΡΙΖΑ στο 2,5% (από 4%), οι Οικολόγοι - Πράσινοι στο 2,5% (από 1%) και η απάντηση «Άλλο κόμμα» στο 5% (από 2%). Το άθροισμα των ποσοστών των υπόλοιπων απαντήσεων (αναποφάσιστοι, Δ.Α., λευκό / άκυρο, αποχή - δεν θα ψηφίσω) φτάνει στο 32,5% (από 30% τον Μάρτιο)!

Ψήφος απόρριψης

Τι είδους «ψήφος» όμως είναι αυτή που αποτυπώνεται στην πανελλαδική έρευνα της Pulse; Τα στοιχεία επιτρέπουν μια πρώτη προσέγγιση:

1. Όπως σημειώνει ο Γ. Αράπογλου στο σχόλιό του, «η εκτίμηση πρόθεσης ψήφου θεωρούμε ότι επιβεβαιώνεται και συγχρόνως αιτιολογείται από την εικόνα της κυβέρνησης στην οικονομία: στο ερώτημα χαρακτηρισμού της απόδοσης της κυβέρνησης, στον τομέα αυτό, η απάντηση “Καλή έως πολύ καλή” συγκεντρώνει ποσοστό 21% (από 25% τον Απρίλιο του 2010), η απάντηση “Μέτρια” 31% (από 39%) και η “Κακή έως πολύ κακή” 47% (από 35%)!».

2. «Η εικόνα δεν είναι πολύ διαφορετική ούτε για τη Ν.Δ. Οι θετικές αξιολογήσεις των προτάσεων της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την οικονομία (απαντήσεις: “Μάλλον” και “Σίγουρα θετικά”) συγκεντρώνουν ποσοστό υψηλότερο από την αντίστοιχη εκτίμηση πρόθεσης ψήφου προς αυτήν: 23%. Όμως, η πλειοψηφία των πολιτών φαίνεται να αντιμετωπίζει τις προτάσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης αρνητικά – επηρεασμένη ίσως και από την πρόσφατη κυβερνητική θητεία της».

Εδώ όμως υπάρχει μια ακόμη «λεπτομέρεια»: Παραδοσιακά βλέπαμε να πηγαίνει στα δύο μεγάλα κόμματα – και ενίοτε, κάποιες ιδιαίτερες πολιτικές στιγμές, στα μικρότερα – ένα σοβαρό ποσοστό πρόθεσης ψήφου που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «ψήφος ανοχής». Αυτή η «ψήφος» έχει πλέον ελαχιστοποιηθεί:

● Με μόλις 21% να βλέπει από «καλή» έως «πολύ καλή» την επίδοση της κυβέρνησης στην οικονομία, από το 31% που την αξιολογεί ως «μέτρια» αποσπά μόλις 5,5%. Οι υπόλοιποι (το ένα τέταρτο του συνόλου των ερωτηθέντων) φαίνεται να βγαίνουν από το παιχνίδι, να αράζουν στο... ξέφωτο και να περιμένουν – ένας θεός ξέρει τι ακριβώς.

● Με μόλις 23% να αξιολογεί θετικά (μόνο το 5% «Σίγουρα θετικά»!) τις προτάσεις τη Ν.Δ. για την οικονομία, η πρόθεση ψήφου προς αυτήν υπολείπεται κατά 4 μονάδες κι ας είναι αντιπολίτευση.

● Μόνο σταθερό από τα μικρότερα κόμματα είναι το ΚΚΕ με 7%, καθώς ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑΟΣ πέφτουν, με μόνους τους Οικολόγους - Πράσινους να ισοφαρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η δυναμική σε Αττική και Αθήνα

Όσον αφορά τις δύο (ξεχωριστές και αυτόνομες) έρευνες της Pulse για την Περιφέρεια Αττικής και τον Δήμο Αθηναίων, ο Γιώργος Αράπογλου σημειώνει ότι:

«Αυτές δεν αποτυπώνουν “πρόθεση ψήφου” (άρα ούτε κατάταξη υποψηφίων). Για να γίνει κάτι τέτοιο με ακρίβεια, πρέπει στην έρευνα να περιλαμβάνονται όλοι οι επίσημοι και τελικοί υποψήφιοι και μόνο αυτοί. Κάτι τέτοιο δεν ήταν εφικτό τις ημέρες διεξαγωγής της έρευνας και γι’ αυτό δεν παρουσιάζεται αντίστοιχο ερώτημα. Οι έρευνες προσπάθησαν να εκτιμήσουν απλώς την “προοπτική” (“δυναμική”) ψήφου κάποιων υποψηφίων που επέλεξε η εφημερίδα, ξεχωριστά για τον καθένα αλλά και συγκριτικά μεταξύ τους».

Από τις απαντήσεις λοιπόν προκύπτει ότι «στην Περιφέρεια Αττικής ο Γιάννης Σγουρός καταγράφει καλύτερη προοπτική, με ευκρινή διαφορά, από τον Βασίλη Κικίλια – με το ποσοστό των αναποφάσιστων, πάντως, να είναι μεγαλύτερο της μεταξύ τους διαφοράς».

Όσον αφορά τον Δήμο Αθηναίων, «η διαφορά μεταξύ των δύο υποψηφίων είναι μικρότερη. Ο υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Καμίνης δεν αποτυπώνεται τόσο αδύναμος όσο η αίσθηση που υπήρχε πριν από την επίσημη ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του. Ο σημερινός δήμαρχος Νικήτας Κακλαμάνης διατηρεί προβάδισμα (και στο ποσοστό των “σίγουρων” να τον ψηφίσουν και στη σύγκριση των δύο υποψήφιων), αλλά ίσως έχει μπροστά του μια όχι και τόσο εύκολη μάχη».

Πάντως, στη διάρκεια της έρευνας, αλλά ακόμη και σήμερα δεν έχουν οριστικοποιηθεί όλες οι υποψηφιότητες. Και η προεκλογική περίοδος μόλις άρχισε...

Το Ποντικι