ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΙ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ…, ΤΩΡΑ ΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΚΕΣ

Η πρακτική της στελεχώσεως των Υπουργικών Γραφείων με ειδικούς συνεργάτες (στους οποίους ταυτοχρόνως χορηγείται εξαίρεση από την αναστολή άσκησης του ιδιωτικού επαγγέλματός τους) φαίνεται πως συνάδει απολύτως με την σοσιαλιστική ηθική της λαοπροβλήτου και λαοσωτηρίου Κυβερνήσεώς μας.

Φαίνεται όμως πως οι Υπουργοί του πατάξαντος τις κρίσεις (και λησμονήσαντος τις προεκλογικές του ρήσεις) κυρίου Παπανδρέου έχουν το χάρισμα να επιλέγουν πολυτάλαντους, πολυδύναμους και πολυδιάστατους ειδικούς συνεργάτες, οι οποίοι καταδικάζουν στην πράξη τον πολιτικό και επαγγελματικό μονοφυσιτισμό, αναδεικνυόμενοι τέλειοι ειδικοί υπουργικοί συνεργάτες και εν ταυτώ τέλειοι ιδιώτες επαγγελματίες.

Και το εξαιρετικό αυτό χάρισμα δεν περιορίζεται στον κύκλο των πανάξιων Υπουργών, αλλά καλύπτει ως θεία νεφέλη και τον αστερισμό των (εκ του σωρού δεκάδων χιλιάδων αιτήσεων επιλεγέντων) Γενικών Γραμματέων: η υπό στοιχεία Δ1α1028917ΕΞ2010/25-2-2010 κοινή απόφαση των κυρίων Ντόλιου [σ.σ. για τους απορούντας: ναι, πρόκειται περί Υφυπουργού του κυρίου Ραγκούση] και Παπακωνσταντίνου (δημοσιευθείσα στο υπ’ αριθμ. 314 φύλλο του Β΄ τεύχους του ΦΕΚ της 24ης Μαρτίου 2010) χορηγεί την συνήθη (δια τα πασοκικά ήθη) «εξαίρεση από την αναστολή της άσκησης του λειτουργήματος της δικηγόρου Β.Ε. … που προσλήφθηκε σε θέση Ειδικού Συνεργάτη στο Γραφείο του Γενικού Γραμματέα Πληροφοριακών Συστημάτων Δ. Σπινέλλη».

Νόμιμη η χορήγηση της εξαίρεσης; Νομιμότατη καθ’ όλα!

Αλλά, η αλληλουχία των ημερομηνιών προκαλεί τουλάχιστον γραφειοκρατικά μειδιάματα: η υπουργική απόφαση γράφει, επί λέξει, ότι η εξαίρεση χορηγείται «από 15-11-2009, που [η Β.Ε.] προσλήφθηκε σε θέση Ειδικού Συνεργάτη». Ωστόσο, ελάχιστες γραμμές πιο πάνω, μνημονεύει την «ΔΙΑ1001699ΕΞ20101/8-1-2010 απόφαση πρόσληψης»!

Δηλαδή, για να τεθεί εν σειρά η χρονολογική διαδοχή:

1) στο Γραφείο του κυρίου Γενικού Γραμματέα «προσλαμβάνεται» (ατύπως;) μια Ειδική Συνεργάτιδα στις 15 Νοεμβρίου 2009 (για την ανάδειξη μιας ακόμη ευτράπελης πτυχής, υπενθυμίζουμε πως η 15η Νοεμβρίου του 2009 ήταν Κυριακή! Οπότε δεν μένει παρά να συγχαρούμε τους συνεργάτες του κυρίου Παπανδρέου, που επιλέγουν συνεργάτες, εργαζόμενοι ακόμη και τις Κυριακές και τις εορτές και τις αργίες).

2) η απόφαση πρόσληψης της Ειδικής Συνεργάτιδος υπογράφεται στις 8 Ιανουαρίου 2010 (άραγε στο ενδιάμεσο διάστημα τι ίσχυε; Παρασχέθηκε εθελοντική προσφορά εργασίας; Ή καταβλήθηκαν αμοιβές, οπότε η απόφαση της 8ης Ιανουαρίου είχε αναδρομική ισχύ; Αλλά είναι δυνατόν να δοθεί τόσο βάθος αναδρομικότητας σε μια σχέση εργασίας και μάλιστα με εργοδότη το ίδιο το Κράτος, που υποτίθεται ότι θα πρέπει να διδάσκει και να αποτελεί έμπρακτο παράδειγμα με την «συμπεριφορά» του; Ένας ιδιώτης εργοδότης, π.χ., θα μπορούσε χωρίς συνέπειες να αναγγείλει στις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες την πρόσληψη του εργαζομένου του με καθυστέρηση 50 ημερών;).

3) Η κοινή απόφαση των κυρίων Ντόλιου και Παπακωνσταντίνου (με την οποία χορηγείται η εν λόγω εξαίρεση) εκδόθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2010, και

4) δημοσιεύεται στο ΦΕΚ στις 24 Μαρτίου 2010!

(Πέραν των ηθικών, δεοντολογικών και λοιπών ζητημάτων, που εγείρονται χωρίς να συγκινούν τα κυβερνητικά αισθητήρια) όλο αυτό το γαϊτανάκι των ημερομηνιών φανερώνει ανάγλυφα τους ιλιγγιώδεις ρυθμούς, με τους οποίους κινείται η χελώνα του ελληνικού δημοσίου. Και μάλιστα πάνω στην δραματική κορύφωση (;) μιας πολυεπίπεδης κρίσης, που απαιτεί άμεσες αντιδράσεις και αστραπιαίες ενέργειες. Και μάλιστα μέσα (πιο μέσα δεν γίνεται) στον πυρήνα του υποτιθέμενου κυβερνητικού και κρατικού επιταχυντήρα: στην Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων.

Πώς να προκόψεις μετά, Γε-όργιε, κατακαημένε μερκελόπληκτε πρωθυπουργούλη;

οπωπητήρ
Φ