Οι φήμες και η πραγματικότητα των αριθμών

Από σήμερα η αποστολή της τρόικας ξεσκονίζει πάλι τα μπακαλοτέφτερα της ελληνικής οικονομίας, με στόχο να εξεταστεί το αν θα πάρουμε την επόμενη δόση του δανεισμού. Μπορεί ο Παπακωνσταντίνου να εμφανίζεται σίγουρος ότι αυτή η «περιπόθητη» δόση θα εκταμιευθεί, αλλά ο ίδιος διευκρινίζει πως η διαδικασία δανειοδότησής μας από τον «μηχανισμό» της επιτήρησης τελεί υπό την αίρεση της πλήρους εφαρμογής του άκρως δεσμευτικού Μνημονίου.

Ε, λοιπόν, αυτό ακριβώς έρχονται να ελέγξουν οι σερίφηδες της τρόικας, οι οποίοι εμφανίζονται εξαιρετικά «ανήσυχοι» για το αν καταφέρνουμε να επιτύχουμε τους στόχους που μας έβαλαν. Η τελική βαθμολογία στον τριμηνιαίο έλεγχο είναι αυτή που θα κρίνει την περαιτέρω εκταμίευση των δανεικών και όχι οι διαβεβαιώσεις του υπουργού Οικονομικών και τα δημόσια λόγια υποχρεωτικής ευγένειας που εκστομίζονται στις διεθνείς συναντήσεις.

Έλεγχος στα «καυτά σημεία»

Όσο για το τι θα ελέγξουν αυτά τα αγέλαστα παλληκάρια που καταφθάνουν σήμερα, τα πράγματα είναι απλά: έχουν βάλει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός τους κάθε παράμετρο της οικονομίας που μπορεί το δεύτερο εξάμηνο του έτους να εκτινάξει τις τεχνητά χαμηλές κρατικές δαπάνες και να μειώσει ακόμη περισσότερο τα ήδη καταρρέοντα έσοδα. Οι παράμετροι αυτές είναι συνοπτικά:

● Οι οφειλές 420 εκατ. ευρώ προς τις επιχειρήσεις στο πλαίσιο της επιστροφής φόρου, τα οποία έχουν παρακρατηθεί από το Δημόσιο στο πλαίσιο μιας ιδιότυπης στάσης πληρωμών.

● Το είδος και ο όγκος των υποχρεώσεων που κατά κανόνα αυξάνουν τα κρατικά έξοδα το δεύτερο εξάμηνο κάθε έτους – εδώ ίσως έχουν αρκετή δουλειά. Π.χ. θα ελεγχθεί αν έχουν γίνει... ματσαράγκες με μεταφορά μισθολογικών πληρωμών στο δεύτερο εξάμηνο σε κατηγορίες υπαλλήλων του Δημοσίου.

● Τα τεράστια οικονομικά προβλήματα των νοσοκομείων και ιδιαιτέρως τα χρέη τους.

● Η εκρηκτική κατάσταση των ασφαλιστικών ταμείων, κάποια από τα οποία απειλούνται (και... απειλούν) με στάση πληρωμών το δεύτερο εξάμηνο, αφού ήδη έχουν αντλήσει το 65% της χρηματοδότησής τους και παράλληλα μαστίζονται από την αύξηση της ανεργίας, την επέκταση της μαύρης εργασίας, τις δυσμενείς αλλαγές στους όρους δουλειάς, τις δεκάδες χιλιάδες αιτήσεις για συνταξιοδότηση κ.λπ.

● Η τύχη του νομοσχεδίου για τη σύσταση του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας για τη διάσωση όσων τραπεζών αντιμετωπίσουν κίνδυνο κατάρρευσης.

● Τα ελλείμματα των ΔΕΚΟ.

Σημειώστε δε ότι οι έλεγχοι θα γίνουν υπό το φως της δεδομένης δυσπιστίας προς τα ελληνικά στοιχεία, σε κάποιες περιπτώσεις της ανυπαρξίας τους, αλλά και της δεδηλωμένης πρόθεσης της τρόικας να θέσει υπό στενότατη εποπτεία τη στατιστική υπηρεσία.

Ο τρόμος των αριθμών

Την ίδια ώρα όμως οι δείκτες της ελληνικής οικονομίας – απτά, μετρήσιμα και, κυρίως, δημόσια μεγέθη – είναι τραγικοί:

● Μείωση της βιομηχανικής παραγωγής πάνω από 5% σε μηνιαία και τετραμηνιαία βάση.

● Άνω των 120.000 οι επιπλέον άνεργοι τον Μάρτιο συγκριτικά με τον αντίστοιχο περσινό μήνα – αύξηση των ανέργων 10% κάθε μήνα.

● Μείωση των ιδιωτικών επενδύσεων πάνω από 17% το πρώτο τρίμηνο.

● Μείωση των δαπανών του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων κατά 30% το πρώτο τρίμηνο.

● Μείωση άνω του 36% της ιδιωτικής οικοδομικής δραστηριότητας τον Μάρτιο συγκριτικά με τον αντίστοιχο περσινό μήνα.

● Πληθωρισμός στο 5,4% με προοπτική 7% έως τον Σεπτέμβριο.

● Μείωση 70% στα κέρδη των εισηγμένων στο χρηματιστήριο επιχειρήσεων το πρώτο τρίμηνο.

Γιατί, αλήθεια, απορεί;

Τα στοιχεία για την ελληνική οικονομία, πέραν των ελέγχων από τους σερίφηδες, όπως είδαμε, είναι ιδιαιτέρως ανησυχητικά, χωρίς μάλιστα να έχουμε δει ακόμη τα χειρότερα απ’ όσα έρχονται. Κι όμως, κάποιοι τολμούν να γράφουν ότι η όλο και βαθύτερη ύφεση στην ελληνική οικονομία οφείλεται απλώς – και μόνο! – στον... «ακατανόητο» φόβο των ανθρώπων που περιορίζουν τα έξοδά τους προληπτικά επειδή δεν νιώθουν καμιά βεβαιότητα για το μέλλον. Ή μάλλον νιώθουν απόλυτη βεβαιότητα για το ότι μόνο χειρότερες μέρες μάς περιμένουν.

Η δε κυβέρνηση απορεί για το ότι κυριαρχούν οι αναλύσεις που μιλούν για κάποιας μορφής χρεοκοπία. Τι πιο λογικό, όμως, την ώρα που όλος ο πλανήτης υποστηρίζει αυτό ακριβώς και μάλιστα επικαλούμενος τρέχοντα και μακροοικονομικά στοιχεία; Απορεί η κυβέρνηση για το ότι η ελληνική κοινωνία παρακολουθεί με διαρκώς αυξανόμενη ανησυχία τις αναλύσεις, τις ειδήσεις, ακόμη και την εντελώς ανόητη φημολογία, την προερχόμενη από αστοιχείωτους, που δεν ξέρουν να διαβάσουν ούτε μια απλή ανακοίνωση.

Δεν απορεί όμως η ίδια αυτή κυβέρνηση για το ότι κανείς δεν την πιστεύει όταν «εγγυάται» οτιδήποτε. Γιατί να απορεί άλλωστε; Εξ αρχής τίποτε απ’ ό,τι υποσχέθηκε ή «εγγυήθηκε» ή ανήγγειλε δεν επιβεβαιώθηκε. Όσο για τα μεγέθη που αναφέρονται πιο πάνω, αυτά δυστυχώς δεν είναι απλώς αριθμοί, αλλά χαμένες προσδοκίες, βίαιες ανατροπές του οικογενειακού προγραμματισμού, γκρεμισμένες ζωές, που όσο πάνε και πληθαίνουν.

Γι' αυτό η κυβέρνηση... «ξαφνικά» ένιωσε ανασφαλής έναντι των ειδήσεων, των αναλύσεων, ακόμη και των ηλίθιων φημών – παρ’ ότι όλα τούτα υπάρχουν από μήνες. Χωρίς όμως ποτέ προηγουμένως να προκαλούν αναταραχή στην κυβέρνηση. Χωρίς να διεξάγονται εισαγγελικές έρευνες, οι οποίες, από πολιτική άποψη, εκθέτουν την κυβέρνηση ως πανικόβλητη.

Δυστυχώς ή ευτυχώς όμως οι τελικές απαντήσεις θα είναι πολιτικές. Ή θα τις δώσει εν τοις πράγμασι, θα είναι μετρήσιμες και πειστικές και επομένως θα δικαιωθεί, ή θα αποδείξει συντόμως ότι αδυνατεί να τις παράσχει. Και τότε οι φήμες θα είναι το τελευταίο της πρόβλημα...

Το Ποντικι