Συντροφικοί χαιρετισμοί

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.

Επιτρέψτε μου να απευθύνω τους συντροφικούς μου χαιρετισμούς στα πρωτοπαλίκαρα των καναλιών και περισσότερο απ’ όλους στον αποψινό σύντροφο Γιάννη Πρετεντέρη, για την αλλαγή πλεύσης που κατάδηλα αποφάσισαν.

Από σήμερα πιστεύω ότι ο αγώνας μας στο διαδίκτυο είναι εντελώς περιττός! Την κυβέρνηση θα «περιποιούνται» πλέον τα παιδιά του καθεστώτος, καθώς οι εργοδότες τους και ενδεχομένως και οι ίδιοι, συνειδητοποίησαν ότι αν δεν αναλάβουν πρωτοβουλία αναπτύσσοντας επιθετικό παιχνίδι εναντίον της κυβέρνησης, θα απολέσουν την δυνατότητα να ελέγξουν τις εξελίξεις στο πολιτικό σύστημα. Τέρμα πλέον το catenaccio. Τώρα που διαπίστωσαν ότι το διαδίκτυο έχει το κλειδί για να ανοίγει τις αμπαρωμένες πόρτες της εξουσίας, αποφάσισαν να … ανοιχτούν στην επίθεση.

Όχι, που θα άφηναν οι οικογένειες που ρυθμίζουν την λειτουργία και την συγκρότηση του καθεστώτος, να χαθεί το παιχνίδι μέσα από τα χέρια τους, υπερασπιζόμενες αντιδημοφιλείς πολιτικές! Ο πραγματισμός των ΜΜΕ συναρτάται ασφαλώς με την δική τους ύπαρξη και όχι με την ύπαρξη της κάθε κυβέρνησης. Το ίδιο και ο λαϊκισμός τους. Ενώ μέχρι σήμερα στήριξαν όλες τις κοινωνικά επιζήμιες πρωτοβουλίες του Γιώργου Παπανδρέου, τώρα πλέον εμφανίζονται να αντιδρούν στα αποτελέσματα αυτών ακριβώς των πολιτικών.

Μην θορυβήστε και μην εξοργίζεστε! Αυτή είναι η διάσταση του λαϊκισμού της ολιγαρχίας στον τόπο μας. Το πολιτικό κόστος είναι για τις κυβερνήσεις και ίσως και για τα κόμματα, αλλά ποτέ γι’ αυτούς που μανουβράρουν και τα δύο. Αυτοί δεν κάνουν πολιτική, ασκούν αποκλειστικά παραπολιτική, που κάποιοι αθυρόστομοι αποκαλούν παραεξουσία. Τώρα ο Γιώργος Παπανδρέου θα ανακαλύψει ότι, όπως ακριβώς οι πρώην φίλοι του των αγγλοσαξονικών κέντρων διαμόρφωσης γνώμης μετατράπηκαν σε εχθρούς, έτσι και οι όψιμοι φίλοι του στα ΜΜΕ θα μεταβληθούν σε εφιάλτες. Και όλα αυτά μέσα σε λίγους μήνες! Στον Καραμανλή πήρε 5 χρόνια για να το αντιληφθεί. Ομολογουμένως αυτός ήταν πιο τυχερός. Έπεσε σε καλύτερη περίοδο.

Είναι προφανές ότι οι οικογένειες που διαμορφώνουν την τύχη των ελλήνων αποφάσισαν να αφήσουν τα πράγματα να εξελιχθούν ταχύτερα, δίνοντας παράλληλα το σύνθημα και σε επιμέρους συμφέροντα να δραστηριοποιηθούν εντονότερα ανοίγοντας την προεκλογική αυλαία καλοκαιριάτικα. Το κρίσιμο βέβαια πάντοτε δεν είναι το πότε γίνονται εκλογές, αλλά το timing. Το τελευταίο εμπεριέχει και το πώς και το πότε, αλλά και τον μηχανισμό μιας, συνήθως, ψευδο-αιτιότητας που συνδέει το ένα με το άλλο.

Τώρα να δείτε τι έχει να γίνει με την διασπορά φημών από τα ΜΜΕ ασφαλώς, που ενοχλούνται αποκλειστικά από τις «φήμες» του διαδικτύου, τις οποίες ακόμα κι αυτές φροντίζουν να αλλοιώσουν σε τέτοιο βαθμό, που καθίστανται τελικά δικά τους κατασκευάσματα! Το παιχνίδι θα εξελιχθεί ως εξής: Με ομοιόμορφο τρόπο όλα τα καθεστωτικά ΜΜΕ θα … κουρεύουν τις επιμέρους κυβερνητικές πολιτικές (μέτρα), ενώ αντίθετα θα στηρίζουν σε ένα γενικό πλαίσιο τον Γιώργο. Κάποια στιγμή θα εμφανίσουν τον πρωθυπουργό απολύτως ανίκανο να ασκήσει τα καθήκοντά του κι έτσι θα αρχίσει ο τελευταίος γύρος της αντίστροφης μέτρησης για την κυβέρνηση. Παράλληλα θα ενισχύσουν τις φυγόκεντρες δυνάμεις σε όλα τα κόμματα, ώστε εντός του θέρους να έχουν διαμορφωθεί οι συνθήκες για την εμφάνιση νέων κομμάτων και συνασπισμών. Πάλι, δηλαδή, οι νταβάδες, κατά Καραμανλή, Έβερτ κ. α., έπιασαν την κοινωνία στον ύπνο, καθώς αυτή στην χώρα μας δεν κατάφερε ακόμη από το στάδιο της κοινωνίας των τηλεθεατών να περάσει σ’ εκείνο της κοινωνίας των πολιτών.

Τι θα απογίνει με την διερεύνηση των σκανδάλων; Σας παρακαλώ, ας παραμείνουμε, στο διαδίκτυο τουλάχιστον, σοβαροί! Τα σκάνδαλα ποτέ δεν διερευνώνται με πολιτικά μέσα. Αντίθετα, η πολιτική διερεύνηση είναι ικανή από μόνη της να σκανδαλίσει. Αυτό, αγαπητοί φίλοι, που παρακολουθούμε, αποκαλείται σκανδαλισμός μέσω της διερεύνησης των σκανδάλων και μ’ αυτήν την έννοια παράγεται μια ιδιαιτέρως σκανδαλιστική κουλτούρα που εξευτελίζει απολύτως την πολιτική… δυστυχώς!