Νεοφιλελεύθερο σκάρτο πράμα.

Ο Γιώργος Παπανδρέου εφαρμόζοντας βασικούς κανόνες τηλεμάρκετινγκ έχει αναλάβει να πουλά το νεοφιλελεύθερο σκάρτο προϊών του, πουλώντας τον εαυτό του ως σοσιαλιστής. Δεν πουλά το μνημόνιο, δεν επικεντρώνεται σε αυτό καθ’ αυτό το “προϊών” αλλά ζητά να τον εμπιστευτούμε ως πωλητή-σοσιαλιστή. Πρόκειται για βασικό κανόνα πωλήσεων που “πιάνει” όταν πουλάς ασφάλειες ζωής, συνταξιοδοτικά προγράμματα, και γενικά “υποσχέσεις” για ένα καλύτερο αύριο που κοστίζει ζεστό χρήμα σήμερα.

Όταν πουλάς κουτιά με φύκια αμπαλαρισμένα με μεταξωτές κορδέλες, φοράς ένα καλό κουστούμι, τρέχεις πολύ, μιλάς πολύ, δουλεύεις την εικόνα σου και δεν λες τίποτα για τα φύκια. Πουλάς τον εαυτό σου.

Αυτό κάνει τον ΓΑΠ κεντρικό σημείο στην πολιτική σκηνή σήμερα και τα ερώτημα επικεντρώνονται γύρω από το εάν θα πετύχει ή δεν θα πετύχει. Πρόκειται για φοβερή επικοινωνιακή νίκη δεδομένου ότι έχει αποσιωπηθεί η ευθύνη του για αυτή την κατάσταση.

Την εικόνα χαλάνε οι κόντρες υπουργών που δείχνουν “νευρικότητα”, οι κόντρες υπουργών που δείχνουν να τους απασχολεί κάτι άλλο πλην τις επιτυχίας του ΓΑΠ και του μνημονίου, όπως ενδεχόμενος η επανεκλογή τους, ή ιδεολογικά-πολιτικά κίνητρα. Παραπέρα την εικόνα χαλάνε τυχών απειθαρχίες στην βουλή που βάζουν μουντζαλιές στην εικόνα της προσωπικής επιτυχίας που φιλοτεχνεί ο ΓΑΠ. Έτσι οι βουλευτές που δεν θα ψηφίσουν ένα νομοσχέδιο θα χτυπηθούν με όρους εθνικού μειοδότη.

Ταυτόχρονα στην κοινωνία οτιδήποτε λαϊκό, διεκδικητικό, μαζικό όπως το ΠΑΣΟΚ η το συνδικαλιστικό κίνημα, ΓΣΣΕ και ΑΔΕΔΥ ή το ΚΚΕ η ΠΑΣΚΕ ή οι κινητοποιήσεις απαξιώνεται ποδηγετούνται καπελώνονται και λοιδορούνται η συκοφαντούνται.

Πίσω από αυτή την εικόνα που φιλοτεχνείται στο εξωτερικό και στο εσωτερικό κρύβονται ψυχές δικαιώματα ορφανά, φτώχια, γέροντες, απόμαχοι, νέοι, μεροκαματιαρήδες και όλα τους τα όνειρα για ένα καλύτερο αύριο.

Όλα όσα μαζεύονταν από όλους τους έλληνες καίγονται στο βωμό του ΓΑΠ. Ταυτόχρονα γίνεται διεθνής εξωραϊσμός και φτιασίδωμα του ΔΝΤ που στην κοινή συνείδηση και σημαίνει εξαθλίωση και φτώχια, σημαίνει Αργεντινή. Ο Πρόεδρος των Σοσιαλιστών παγκοσμίως και ενώ η χώρα του ειναι στο ΔΝΤ ταξιδεύει περιχαρής στα πέρατα της γής…!

Ο ίδιος σαφώς επιζητά και λαμβάνει το αδιόρατα επαινετικό βλέμμα του Ντομινίκ ή ένα φιλικό χάδι στην πλάτη από τις αγορές. Η συσσωρευμένη ξεφτίλα της μικρής του θητείας -που χαράσεται από “την θεωρία της καμένης γης” προβεβλημένη σε παγκόσμια προβολή-, λειτουργεί ως ψυχόδραμα και ορίζει την προσπάθεια του να φάνει επιτέλους αξιόπιστος κάπου. Πληρώνουμε άπαντες 9 μηνες τόσο τα συνεχή παιδαριώδη λάθη του όσο και την προσπάθεια του να τα φτιάξει.

Και από αυτό το ψυχόδραμα προκύπτει η ανάγκη για τυφλή και άνευ όρων υπακοή στην τρόικα αλλά και η άποψη ότι το ΔΝΤ είναι η σωτηρία της χώρας. Ας εξηγηθούμε. Πριν η επόμενη γενιά αποφασίσει παραδομένη στην προπαγάνδα να στήσει άγαλμα στον Ντομινικ στρος που έσωσε την χώρα μας, θα ήταν πιο σωστό να λέμε ότι το ΔΝΤ είναι η κατάληξη μιας Εθνικής τραγωδίας.

…

Στην κοινωνία σταδιακά θα στήνεται η εικόνα της κυβέρνηση μαριονέτας. Ένα “Muppet show” που θα βυθίσει κάθε αξιοπρέπεια και κάθε πολιτική καριέρα που θα εμπλακεί.

Και δεν θα μείνει τίποτα όρθιο…

Γιάννης Παπαϊωάννου