Ότι αποσιωπούν τα αργυρώνητα ΜΜΕ! Το θέμα ΔΕΝ είναι να φύγει μόνο η τρόικα και να μείνουν οι πολιτικές της...

Στέφανος Τζουμάκας, για τη Σύνοδο του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ (5 Σεπτέμβρη 2010)

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ 2020. Για την έξοδο από τη κρίση. Με προοδευτική στρατηγική και με προοδευτικές πολιτικές επιλογές, Με τις προοδευτικές δυνάμεις του τόπου, στη πολιτική, στην οικονομία, στα κινήματα.

Σημεία της παρέμβασης:

Α. Η ίδρυση του ΠΑΣΟΚ την 3 Σεπτέμβρη 1974. Οι δυνάμεις του τότε και τώρα, οι νίκες και οι ήττες οι επιτυχίες και οι αποτυχίες, οι αντιφάσεις και οι ανακάμψεις του.

Β. Πέντε μεγάλα θέματα για τα οποία η χώρα είναι σε κρίση:

1. Στο μοντέλο ανάπτυξης, με διάλυση της παραγωγικής βάσης, διάλυση των επιχειρήσεων και της πραγματικής οικονομίας.

2. Ανταγωνιστικότητας.

3. Στο ανεπαρκές επίπεδο γνώσεων του ανθρώπινου δυναμικού σε σχέση με τη παραγωγή καθώς και σε σχέση με την αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού.

4. Δημοσιονομικών ελλειμμάτων, δημοσίου χρέους και δανεισμού και

5. Των ολοένα μειούμενων εισοδημάτων με μια κοινωνία που οδηγείται στον...

ένα τρίτο των εχόντων και στα δύο τρίτα να βρίσκονται σε προφανή αδυναμία για διαβίωση σε μια ευνομούμενη χώρα .

Γ . Ο Καλλικράτης: Η θεσμική του σημασία.

Η αναπτυξιακή ευθύνη των νέων και των παλιών δήμων για ο ξεπέρασμα της ύφεσης και της ανασυγκρότησης της διαλυμένης παραγωγικής βάσης της χώρας, για να ρίξουν το βάρος προς τη πραγματική οικονομία, τη παραγωγή προϊόντων και θέσεων εργασίας, σε κάθε περιοχή, σε κάθε τομέα και κλάδο παραγωγής και λιγότερο προς τις υποδομές και τις υπηρεσίες.

Τρείς στρατηγικές στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές:

- οι δυνάμεις του δημοψηφίσματος για το μνημόνιο(παραδοσιακή αριστερά),

- οι δυνάμεις του νεοφιλελευθερισμού της Ν. Δ με το δήθεν φερετζέ του αντι-μνημονίου,

Και οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ που θα σταθούν κριτικά και θα δώσουν κριτική ψήφο υποστήριξης στους υποψηφίους του ΠΑΣΟΚ.

Όχι στην άκριτη ψήφο ναι στη κριτική ψήφο προς τους υποψήφιους του ΠΑΣΟΚ.

Ξέρουμε ότι κανείς υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ ΔΕΝ συμφωνεί με το μνημόνιο και τη κηδεμονία.

Δ. Η στρατηγική του νεοφιλελευθερισμού, οι κρίσεις που προκάλεσε σε βάρος της οικονομίας και της πολιτικής .

Η ήττα και η αδυναμία της σοσιαλδημοκρατίας.

Προοδευτική στρατηγική σήμερα για τη έξοδο από τη κρίση που προκαλούν οι νεοφιλελεύθερες επιλογές και το διαρκές ρήγμα στις συνόδους των 20 (G20).

Ε. Η κρίση δανεισμού της χώρας και η κηδεμονία. Η κηδεμονία είναι δημοσιονομική, χρηματοπιστωτική, αλλά και ΠΟΛΙΤΙΚΗ.

Το μνημόνιο δεν είναι ανεξάρτητο και αυτόνομο ούτε το ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΘΕΜΑ.

Το ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΘΕΜΑ είναι ο ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ και οι κατεδαφίσεις που έγιναν και με βάση το μνημόνιο ή στο όνομα του μνημονίου.

Το μνημόνιο είναι ένας ΒΑΣΙΚΟΣ ΚΡΙΚΟΣ στην αλυσίδα των νεοφιλελεύθερων επιλογών του νεοφιλελεύθερου διευθυντηρίου που κυριαρχεί σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για το χρηματοπιστωτικό τομέα, τη βίαιη αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου υπέρ των ισχυρών, την αφαίρεση εισοδημάτων από τα μεσαία στρώματα, τις δυνάμεις της εργασίας -και ειδικότερα της μισθωτής εργασίας- από τις συντάξεις καθώς και τη διάλυση εργασιακών θεσμών στο βωμό της μείωσης του εργασιακού κόστους για τις δυνάμεις του πλούτου.

Ε . Το τίμημα και οι μέχρι τώρα συνέπειες:

α) Η ύφεση. Ήδη μειώθηκε ο εθνικός πλούτος κατά 4%και πλέον και επιχειρήσεις άρχισαν να κλείνουν

β) Η ανεργία που υπερβαίνει το 12% και σε ορισμένες περιοχές τα ακόμα και το 20%

γ) Η νέα φτώχεια και η παλιά που από κοινού ανέρχεται άνω του 27-28 % και

δ) Ο πληθωρισμός που κατατρώει τα ήδη μειούμενα συνεχώς εισοδήματα.

ΣΤ. ΤΡΙΑ είναι τα προτάγματα:

1). Επείγουσες διαδικασίες και επιλογές για την ΑΝΑΠΤΥΞΗ και ιδιαίτερα στους νέους τομείς της πράσινης ανάπτυξής (Πριν δύο δεκαετίες η αφήγηση της καπιταλιστικής ανάπτυξης -που συνεχίζεται- ήταν η πληροφορική και οι νέες τεχνολογίες. Στη κούρσα της νέας αφήγησης για τις επόμενες δεκαετίες, μπαίνουν δυναμικά η πράσινη ανάπτυξη και η τεχνολογική της βάση καθώς και η Γενετική)

2). Η απεμπλοκή και έξοδος από τη κηδεμονία και το μνημόνιο ΚΑΙ

3). Η ανατροπή των νεοφιλελεύθερων μέτρων και των συνεπειών τους σε βάρος της χώρας και των εργαζόμενων και η ανάκτηση και η διεύρυνση των κατακτήσεων των εργαζόμενων.

Είναι “δώρο άδωρον” να φύγει η χώρα μόνο από το ΔΝΤ και να μείνει η βαρβαρότητα των μέτρων του νεοφιλελεύθερου πακέτου και να εδραιωθούν οι απώλειες εισοδημάτων και κατακτήσεων.

Το θέμα ΔΕΝ είναι να φύγει μόνο η τρόικα και να μείνουν οι πολιτικές της, ως κληρονομικό καταπίστευμα και ως δουλεία για το αύριο της χώρας.
sibilla