της Θεοδότας Νάντσου*
Ενα μέγα πολιτικό ψέμα δεκαετιών εξελίσσεται σε τεράστιο σημερινό οικονομικό και οικολογικό έγκλημα: η εκτροπή του Αχελώου.
Με την πλέον κατηγορηματική από τις αμέτρητες μέχρι σήμερα ακυρωτικές για το έργο αποφάσεις του, το ΣτΕ πρόσφατα κατακεραύνωσε συνολικά το παράλογο και πομπώδες αυτό έργο σε όλες του τις φάσεις: από το 1992 μέχρι σήμερα.
Κανένας απολογισμός
Αυτό το καταφανώς παράνομο πλέον έργο έχει ήδη κοστίσει στην ελληνική οικονομία, στις δικές μας τσέπες δηλαδή, περισσότερα από 345 εκατομμύρια ευρώ (από το 1994, γιατί κανένας δεν υπολόγιζε το κόστος των μελετών στη δεκαετία του ’80). Το πραγματικό όμως κόστος μάλλον βρίσκεται σε άλλα υψίπεδα, καθώς από συζήτηση που έγινε στη Βουλή το 1996, το όλον εκτιμήθηκε σε 1-1,5 τρισεκατομμύριο δραχμές (δηλαδή περίπου 2,9-4,4 δισεκατομμύρια ευρώ). Επίσημος προϋπολογισμός και απολογισμός προς τους ιθαγενείς αυτής της χώρας δεν έγινε ποτέ, ίσως επειδή πάντα οι μακέτες και οι υποσχέσεις έργων ήταν πιο εντυπωσιακές από τη δαπανηρή και καταστροφική πραγματικότητά τους.
Προσέξτε όμως. Στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων διατηρείται ακόμα λογαριασμός με κωδικό 1994ΣΕ06400001 με τίτλο «Εργα εκτροπής Αχελώου και ε/β έργα Θεσσαλικής πεδιάδας». Μάλιστα, κατά το κοινωνικά πονεμένο 2013, αυτό το έγκλημα εντάχθηκε στον εθνικό προγραμματισμό για δημόσιες επενδύσεις με τον ανήκουστο προϋπολογισμό των 500 εκατομμυρίων ευρώ! Αξίζει εδώ να θυμηθεί κανείς ότι ήδη από το 1994, με πολύ τεκμηριωμένη μάλιστα παρέμβαση του αείμνηστου Μιχάλη Παπαγιαννάκη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε κλείσει κάθε πόρτα για πιθανή συγχρηματοδότηση των έργων εκτροπής. Ομως εδώ, στην Ελλάδα, συνεχίζουμε να θεωρούμε πως τα πανάκριβα μπετά και οι τρύπες στην καρδιά της Πίνδου είναι ανάπτυξη και θα λύσουν τα προβλήματα κακοδιαχείρισης του νερού στη Θεσσαλία.
Το πρόβλημα του ελλείμματος αρδευτικού νερού στον αλλοτινό υδατικό παράδεισο του Θεσσαλικού Κάμπου είναι πραγματικό και πρέπει να το αντιμετωπίσουμε με οικολογικά και οικονομικά βιώσιμο τρόπο. Αφού όμως πρώτα κλείσει το κεφάλαιο της εκτροπής του Αχελώου. Οπως δηλαδή θα έπρεπε να έχει γίνει από την αρχή, πριν μπούμε σε αυτή την οικονομική περιπέτεια δίχως να έχουμε προηγουμένως εξετάσει οποιαδήποτε άλλη εναλλακτική.
Απόδοση ευθυνών
Κάποια στιγμή θα πρέπει να αποδοθούν οι πολιτικές ευθύνες στις κυβερνήσεις που καταχρέωσαν τη χώρα με εντυπωσιακούς «λευκούς ελέφαντες» όπως η εκτροπή του Αχελώου. Τώρα όμως επείγει η πολιτική γενναιότητα της απεμπλοκής από το έγκλημα. Τα βλέμματα λοιπόν είναι στραμμένα στους σημερινούς υπουργούς που αποφασίζουν εάν η χώρα θα βγει ή θα μπει ακόμα βαθύτερα στην κρίση. Και το καυτό ερώτημα είναι: θα εφαρμόσει επιτέλους το ελληνικό κράτος την πλέον κατηγορηματική καταδίκη για την εκτροπή του Αχελώου, σταματώντας τον παραλογισμό, ή θα συνεχίσει να χρεώνει τις σημερινές και αυριανές γενιές Ελλήνων με αυτό το πανάκριβο και αποπροσανατολιστικό ψέμα;
* Η κ. Θεοδότα Νάντσου είναι επικεφαλής πολιτικής της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF Ελλάς.
KAΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου