Με αλχημείες τα κατοχικά ανδρείκελα παίζουν τα ρέστα τους

Τίποτα όμως δεν τους σώζει...

Είναι να γελά κανείς με τους επιθανάτιους σπασμούς των καταγέλαστων ανδρεικέλων.

Μηχανεύονται ποικίλες αλχημείες για να νοθεύσουν το συντριβή τους και σε εκλογικό επίπεδο: Σε κοινωνικό είναι αφανισμένοι γι αυτό δεν μπορούν ούτε να ξεμυτίσουν σε ανοικτό χώρο.

Το πρώτο τέχνασμα: η μετατόπιση των... ευρωεκλογών τη δεύτερη Κυριακή των Νομαρχιακών-Δημοτικών. Ποντάρουν ότι δεν θα προσέλθει στις κάλπες ένα μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος που θα τους μαύριζε στο …ξύλο: εκλογικά και κυριολεκτικά.

Το δεύτερο τέχνασμα: Καθιερώνουν το σταυρό και στις ευρωεκλογές για να κινητοποιήσουν και να συσπειρώσουν τα εναπομείναντα πρόβατα των κομματικών μαντριών.

Τα κατοχικά ανδρείκελα θα παίξουν τα ρέστα τους.

Μέσα στον πανικό όχι απλώς της πτώσης τους, αλλά της συντριβής τους, χάνουν κάθε ίχνος πολιτικής σκέψης, καταλαμβάνονται από το αμόκ της βλακείας. Δεν μπορούν να αντιληφτούν ότι με τεχνητά μέσα και με εκλογικές μανούβρες δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τους «νόμους» της Πολιτικής.

Αυτοί οι «νόμοι» τους έχουν καταδικάσει τελεσίδικα και χωρίς επιστροφή: τίποτε δεν μπορεί να αναχαιτίσει τον παταγώδη καταποντισμό τους.

Ο καταποντισμός των δωσίλογων κυβερνητικών ανδρεικέλων έχει πάρει τις διαστάσεις κοινωνικού ρεύματος, λαϊκού χειμάρρου.

Αν αυτός ο κοινωνικός χείμαρρος δεν έχει ακόμα κατακλύσει τα πάντα και δεν έχει ξεχυθεί στους δρόμους, αυτό οφείλεται στα φράγματα που έχουν στήσει τα κόμματα της «αριστεράς», στην εκλογική εμπορία αυτών των κομμάτων: Στις εκλογικές βαλβίδες απάτης.

Το εκρηκτικό αυτό κοινωνικό ρεύμα εναντίον της κυβέρνησης μπορεί ακόμα να μην έχει γίνει πολιτικό ρεύμα, λόγω ανυπαρξίας του επαναστατικού πόλου, αλλά υπάρχει και θα αποτυπωθεί, έστω στρεβλά, και στα εκλογικά αποτελέσματα. Είναι τόσο ισχυρή η λαϊκή οργή που δεν αναχαιτίζεται ούτε με τα εκλογικά αναχώματα και «κόλπα».

Αυτό το γνωρίζουν τα επιτελεία των «νταβάδων» (διεθνών και ντόπιων). Το γνωρίζουν και οι μελλοθάνατοι: Σαμαράς, Βενιζέλος και CIA.

Γι αυτό θα ζήσουμε ασύλληπτα επεισόδια προεκλογικής παράνοιας: Μαύρης προπαγάνδας, τρομοκρατικών παιχνιδιών, ασύστολου ψεύδους, «πρωτογενών πλεονασμάτων», μεγάλων υποσχέσεων, σκανδαλοθηρικής υστερίας. ηλιθιότητας κ.λπ.

Όλοι οι οχετοί θα ανοίξουν.

Οχετοί που θα διογκώσουν ακόμα περισσότερο τη λαϊκή οργή και αηδία.

Αυτή οργή και αηδία δεν πρέπει να γίνει σύμμαχος της κυβέρνησης και του καθεστώτος που τη διογκώνουν και την πυροδοτούν: Δεν πρέπει να εκφραστεί με αποχή.

Οι διπλές αυτές εκλογές και κυρίως οι ευρω-εκλογές πρέπει να αποτυπώσουν και εκλογικά αυτό που υπάρχει κοινωνικά: Τον ολοκληρωτικό καταποντισμό της κυβέρνησης του 4ου Ράιχ, τον τελεσίδικο θάνατο των ανδρεικέλων, το θάνατο των αρχι- δωσίλογων: Σαμαρά- Βενιζέλου.

Φυσικά χωρίς αυταπάτες: Καμία λύση δεν θα δοθεί, μέσω της εκλογικής απάτης.

Όσο δεν υπάρχει αγωνιστικό και αυτό-οργανωμένο λαϊκό κίνημα μην περιμένουμε λύσεις για το λαό.

Ωστόσο για να γεννηθούν οι προϋποθέσεις για την πυροδότηση λαϊκών κινημάτων πρέπει πρωτίστως να γκρεμιστεί αυτή η κυβέρνηση. Πρέπει να εκφραστεί εκλογικά αυτό που υπάρχει κοινωνικά: Αυτό ανοίγει κάποια παράθυρα ανασυγκρότησης του εργατικού και λαϊκού κινήματος.

Παράθυρα και όχι πόρτες. Για να ανοίξουν και οι πόρτες πρέπει να ξεπεράσουμε και τα «αριστερά» παπούτσια του καθεστώτος: ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ.

Και εδώ βρισκόμαστε μπροστά σε μια άλλη τραγωδία. Για να ξεπεραστεί ο ΣΥΡΙΖΑ, για να τιναχτεί στον αέρα, αυτό, σήμερα, προϋποθέτει να γίνει κυβέρνηση: Αυτό είναι το τραγικό της Ιστορίας.

Ο Θάνατος του ΣΥΡΙΖΑ περνάει μέσα από την κυβερνητική του άνοδο και μάλιστα ο γρήγορος, ακαριαίος, θα λέγαμε θάνατος.

Το αντίθετο συμβαίνει με το ΚΚΕ: ο θάνατος αυτού του άλλου «εμποδίου» (για την ανάπτυξη του λαϊκού κινήματος) περνάει και μέσα από την εκλογική του συντριβή.

Ο συντριπτικός, όμως, καταποντισμός αυτής της κυβέρνησης αποτελεί την προϋπόθεση κάθε άλλης προϋπόθεσης.
Θα επανέλθουμε πιο συγκεκριμένα μέσα στην περίοδο της προεκλογικής φρίκης που άνοιξε…
από το resaltomag