Κάθαρση μέχρις... εσχάτων

Το σύστημα (πολιτικό- οικονομικό σε διαπλοκή) ήδη κόβει κομμάτια από τις σάρκες του σε μια προσπάθεια να κατευνάσει την οργή που συσσωρεύεται. Τα πρωτοσέλιδα στήνουν «αγχόνες» προσφέροντας στον κόσμο «θεάματα» καθώς ο... άρτος αρχίζει να γίνεται δυσεύρετος για ολοένα και μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού. Η διαχείριση της πείνας και της οργής είναι λοιπόν μια επιτακτική ανάγκη για το σύστημα. Θα τα καταφέρει; Θα ...τσιμπήσουμε; Δύσκολο, γιατί στην κοινωνία περισσεύει η οργή.

Η οργή ενδεχομένως, δεν παράγει προφανή πολιτικά αποτελέσματα. Υπό αυτήν την έννοια η κοινωνία, είναι ευάλωτη στους μηχανισμούς χειραγώγησης και τα επικοινωνιακά τρικ της εμφάνισης κάποιων επιφανών... υπόπτων οι οποίοι ενδεχομένως θα πληρώσουν δικαίως το μάρμαρο για να τη γλιτώσουν πολλοί... υπόλοιποι.

Η μεθόδευση είναι προφανής: Στήνονται «αγχόνες» για να καταδικαστούν κάποιοι από τους φοροφυγάδες, και κάποιοι από τους δωρολήπτες πολιτικούς. Το θέμα μας όμως δεν είναι να την πληρώσουν δύο , πέντε, δέκα λαμόγια και να την γλιτώσουν τα υπόλοιπα. Η κάθαρση, για να είναι κάθαρση πρέπει να απαντήσει στα εξής πολύ απλά ερωτήματα:
Ποιοι τα πήραν
Από ποιούς τα πήραν
Πόσα πήραν
Για ποιο λόγο
Πόσο κόστισε (υπερτιμολογήσεις) στη χώρα αυτό το αλισβερίσι.

Η δικαιοσύνη, προφανώς, είναι αυτή που θα αποφασίσει για την τιμωρία των ενόχων. Από την πλευρά της η οργισμένη κοινωνία θα προχωρήσει μέχρι τέλους: Εχει χρέος και τη δυνατότητα να εξαφανίσει τους επίορκους από το πολιτικό προσκήνιο. Ολους! Τους ξέρουμε άλλωστε…

Το Ποντικι