Η Νέα Μεταπολίτευση του Πασόκ θα καταλυθεί με ένα νέο Πολυτεχνείο

του Χάρη Κατσιβαρδά

Η κυβερνώσα παράταξη για άλλη μια φορά επέδειξε ανενδοίαστα το σκληρό αντιλαϊκό και προδήλως αντιδημοκρατικό πρόσωπό της, βαθαίνοντας το ρήγμα με την κοινωνία. Αυτή τη φορά τα λαμβανόμενα μέτρα ήταν ιδιαίτατα επαχθή κατά των Συνταγματικώς κατοχυρωμένων δικαιωμάτων των απεργών (πολιτική επιστράτευση), διαμηνύοντας ευθαρσώς την αυταρχική διάθεση της να καταστρατηγεί  απροκάλυπτα τις κείμενες διατάξεις του κανονιστικού μας ερείσματος που δεν είναι άλλο από τον Καταστατικό χάρτη της Ελλάδας.

Η ολοκληρωτική στάση του Πασόκ συνιστά με νεοπαγή μορφή δικτατορίας, όπου μια ολιγαρχία νέμεται την εξουσία σε δυσαρμονία με τη βούληση του εκλογικού σώματος το οποίο στενάζει υπό τον ασφυκτικό κλοιό που θέτει, εις βάρος των ελευθεριών του.

Η πολιτική του Πασόκ συνίσταται στην πάταξη των αντιφρονούντων, στην πλήρη φαλκίδευση άσκησης θεμελιωδών δικαιωμάτων και την στανική επιβολή των αυθεντικών λύσεων που προτείνει αυτό, άνευ ετέρου τινός.

Η σύγχρονη μορφή αυτής της τυραννίας δομείται στους εξής πυλώνες :
 α)Εγκαθίδρυση ενός βίαιου συστήματος εκμηδένισης οιασδήποτε ελεύθερης ετερόκλητης άποψης, β) η εξουδετέρωση της πολυφωνίας στην κοινωνία, με ευφάνταστα μέσα που ονοματίζει αυθαιρέτως ως προσήκοντα κατά την περίσταση και «εθνοσωητήρια» για να πειθαναγκάζει τη αφιονισμένη, από τη ασκούμενη εκ μέρους του φαιά προπαγάνδα, λαϊκή μάζα και γ) εμπεριστατωμένοι μηχανισμοί αισχρής και βάναυσης πλύσης εγκεφάλου των πολιτών από τα τελούντα σε διατεταγμένη υπηρεσία ΜΜΕ των διαφόρων επιχειρηματικών λόμπυ.

Η παρελκυστική τακτική  και προσφιλής πολιτική του Πασόκ να αναδύει διάτρητη εν γένει και ουσία αβάσιμη επιχειρηματολογία περί ικανοποίησης του υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος προκειμένου να ικαναποιήσει εθελόδουλα  τις επιταγές του εντολέα του, (το Δ.Ν.Τ. )και  συγχρόνως να υπερπροβάλλει, καθ’υπαγόρευση αυτού, (του εντολέα), μια κατ’επίφαση ευαισθησία για το σύνολο της κοινωνίας, είναι εμφανώς αντινομικό τη στιγμή την οποία, το Πασόκ, δια των απαράδεκτων ληφθέντων  δυσβάστακτων οικονομικών μέτρων, αγνοεί παντελώς και απαξιώνει επιδεικτικά  την κοινωνία.

Η διοίκηση του τόπου, ουδέποτε είχε απωλέσει σε τέτοιο βαθμό το κοινωνιοκεντρικό της φρόνημα ούτε ποτέ στο παρελθόν ελάμβανε κατάπτυστες αποφάσεις που αποδομούν μεσοβραχυπρόθεσμα την εθνική ιδιοπροσωπεία, δημιουργώντας προϋποθέσεις κατακερματισμού του ελληνικού πολιτισμού.

Η παγκοσμιοποίηση στη χώρα μας, διαχέεται αποκλειστικά από φενακισμένους «κεντροαριστερούς» που έχουν  απλώς το άλλοθι του «επαναστάτη» καπηλευόμενοι ανοσίως, την περίοδο της Κατοχή και εντεύθεν, μετά ταύτα, φρονούν πως ο « επαναστάτης» θεμελιώνει κληρονομικό δικαίωμα επί των «εθνικών-κοινωνικών αγώνων», αποκλείοντας κάθε αντικειμενική πρόοδο επ΄ αυτού (…..). Μια τέτοια αντίληψη ερμηνεύεται πως ο σύγχρονος αριστερισμός αποτελεί το νέο όχημα του ολοκληρωτισμού, εν είδει «Δούρειου Ίππου», δοθέντος ότι, ο ελληνικός λαός κοιμώμενος τον «νήδυμον ύπνον» στο όπιο της καταναλωτικής κενότητας, αδυνατεί να συνειδητοποιήσει εναργώς, τις επαπειλούμενες παρηλλαγμένες μορφές φασισμού, όπως και «τα ψιλά γράμματα» της σύγχρονης μορφής γεωστρατηγικών σχεδιασμών.

Κοντολογίς, αναπτυσσόμαστε, εν τοις πράγμασι, σε ένα ανελεύθερο κράτος, όπου η βία και η αυθαιρεσία αποτελούν τις κεντρικές συνιστώσες στο επιλήψημο μίγμα πολιτικής που εφαρμόζει αδίστακτα η κυβέρνηση. Η νεότευκτη αυτή δικτατορία με ηθικό αυτουργό την «Ιθύνουσα Ισχυρή Παγκόσμια Τάξη», παραβιάζει κατάφωρα πλην, υποδορίως, θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και μετατρέπει τη χώρα μας, σε διεθνές πειραματόζωο, ενείδει, προτεκτοράτου, προκειμένου να εξυπηρετηθούν άδηλα και σκοτεινά στο μέσο πολίτη, οικονομικά εξωεθνικά συμφέροντα.

Η νέα μορφή αυτή καταπίεσης και υπόσκαψης των θεμελίων του Δημοκρατικού κεκτημένου σε άρρηκτο σύνδεσμο με την αποδόμηση της εθνικής μας ετερότητας-ταυτότητας κάτι σημαίνει….

Η Ελλάς έχει περιαχθεί, ανεκκλήτως, σε μια κατάσταση εκτάκτου ανάγκης που χρήζει άμεσης παρέμβασης των ανθρώπων εκείνων που ποθούν διακαώς την αλλαγή και αδημονούν την αναδόμηση της κοινωνίας επί μηδενικής βάσης, καθίσταται επιτακτική για να νεκραναστηθούμε και να ζωντανέψει η ε λ π ί δ α. Το ριζοτόμο τούτο εγχείρημα θα το κάνουν οι τελούντες σε εγρήγορση, η μαχόμενη δημοκρατική εμπροσθοφυλακή ή άλλως επιβάλλεται η κυοφορία ενός νέου «Πολυτεχνείου», ενάντια στην κρατική βία προς ανατροπή της φαύλης καθεστηκυίας τάξης.

πηγη