Βρώμικος πόλεμος κατά Γιάννη Δημαρά …

     Για την αρθρογράφο του Βήματος Λώρη Κέζα

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artid=358557&dt=05/10/2010

      Αναφορικά με το άρθρο σας «Υποψηφιότητα mix grill» , εν όψει των εκλογών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης , θα θέλαμε να σας υπενθυμίσουμε ότι, σύμφωνα με τη δημοσιογραφική δεοντολογία , είναι θεμιτή η κριτική μέσω της πέννας , αλλά ότι δεν είναι θεμιτές οι ανακρίβειες και η παραπληροφόρηση .

    Κατ΄ αρχάς, είναι απορίας άξιον , το γεγονός ότι θεωρείτε «πολιτική μόδα» τη συλλογική, υπερκομματική συμμετοχή πολιτών της Αττικής για τον κοινό αγώνα της τοπικής αυτοδιοίκησης, τη στιγμή μάλιστα που αυτή η ανάγκη εκπορεύεται από την ίδια την κοινωνία ως αίτημά της. Πιθανότατα αγνοείτε ότι, πολλοί οργισμένοι συμπολίτες μας , στους οποίους απευθύνεστε , αδυνατούν να κατανοήσουν με ποιο τρόπο «γελοιοποιεί την εκλογική διαδικασία» η μη εγκλωβισμένη σε κομματικά στεγανά τοπική αυτοδιοίκηση και η απεμπλοκή της από τη μη επιτυχημένη μονοκαμματική κυριαρχία . Προφανώς δεν έχετε διαπιστώσει ακόμη ότι το … «mix grill» που επικαλείστε , συνιστά αίτημα των συμπολιτών μας στην Αττική, οι οποίοι ταλαιπωρήθηκαν από την ασφυξία των κομματικών μηχανισμών , τα συμφέροντα και την αναξιοκρατία.   

    Εν προκειμένω, όσον αφορά στον ίδιο τον πρώην «συνάδελφό» μας Γιάννη Δημαρά, υποψήφιο για την περιφέρεια της Αττικής , πιθανότατα αγνοείτε, αν και δημοσιογράφος,  ότι δεν κατέγραψε την αντίθεσή του μόνο για το περίφημο μνημόνιο, αλλά κατέγραψε την αντίθεση του τόσο για το ασφαλιστικό, όσο και για το εργασιακό νομοσχέδιο, καθώς επίσης και για το Μάαστριχτ. Εύκολα θα μπορούσατε να το διαπιστώσετε από τα πρακτικά της Βουλής και έτσι θα διασταυρώνατε τις πληροφορίες σας , προκειμένου να μην εκτίθεστε στην εφημερίδα σας και τους αναγνώστες σας. Επίσης, μπορείτε να διερευνήσετε προσεκτικότερα την ακριβή προέλευση και ιδεολογική ταυτότητα των υποψήφιων αντιπεριφερειαρχών του, προκειμένου να αποφεύγονται τα ατοπήματα.  

    Η «πολτοποίηση» πολιτικών προσώπων και η αδυναμία διάκρισης των όποιων διαφοροποιήσεων μεταξύ τους είναι περισσότερο επικίνδυνη για το δημοσιογραφικό επάγγελμα – λειτούργημα , καθώς ο ελληνικός λαός έχει αλάνθαστα κριτήρια σήμερα και δεν αμφισβητεί μόνο το πολιτικό σύστημα αλλά και το δημοσιογραφικό. Εκτός αν μας διαφεύγει κάποια νέα «δημοσιογραφική μόδα» ,  αυτή της «πολτοποίησης» της εντιμότητας και των αρχών δημόσιων προσώπων, με διαυγή διαδρομή, μόνο και μόνο γιατί δεν παραμένουν στο «μαντρί ως πρόβατα» .

    Θα προτείναμε , τέλος, να σας προβληματίζουν πολύ περισσότερο οι πολιτικοί που δεν «κολλούν ένσημα επαναστατών» στο σημερινό πολιτικό σύστημα , εκείνοι που παραμένουν ες αεί προσκολλημένοι στο κόμμα τους χωρίς ενστάσεις , υπερασπιζόμενοι με πάθος οτιδήποτε άλλο πλην των δικαιωμάτων των συμπολιτών τους, που τους τίμησαν με την ψήφο τους προκειμένου να βρίσκονται στο Κοινοβούλιο.

    Αλήθεια, το σκίτσο που βάλατε στο Βήμα απεικονίζει κάποιον άλλο πολιτικό ;  Δεν θυμίζει σε τίποτα τον Γιάννη Δημαρά που όλοι εμείς γνωρίζουμε. Αλλά ούτε και το άρθρο σας μας τον θυμίζει. Μάλλον τα μπλέξατε κυρία Κέζα…     

                   Ομάδα Δημοσιογράφων – Φίλων Γιάννη Δημαρά