Πολιτικός αυτισμός ή πολιτική λήθη;

Στην εφημερίδα Απογευματινή (25-11-2009) δημοσιεύτηκε άρθρο του τ. Υπουργού Παιδείας Βουλευτή Ροδόπης ΝΔ Ευριπίδη Στυλιανίδη, με τίτλο «αιφνιδιάζει τους εκπαιδευτικούς η προχειρότητα του Υπουργείου Παιδείας».
Στο εισαγωγικό σχόλιο του άρθρου αυτού προδίδετε η πολιτική λήθη του συγγραφέα για την απουσία του εκπαιδευτικού του οράματος και του συντονιστικού του ρόλου στην εύρυθμη λειτουργία των εκπαιδευτικών υπηρεσιών κατά την διάρκεια της θητείας του στο ΥΠΕΠΘ. Είναι φανερό ότι αδεία της πολιτικής λήθης ο συγγραφέας τολμά να υπερασπιστεί ως επιτυχή την ατυχέστατη εκπαιδευτική πολιτική που οδήγησε συν τοις άλλοις την Νέα Δημοκρατία κατά τις πρόσφατες εθνικές εκλογές στο γνωστό αποτέλεσμα. Πόσος χρόνος άραγε χρειάζεται σε έναν πολιτικό για να κατακτήσει την πολιτική αυτογνωσία ώστε οι παρεμβάσεις του να μην προκαλούν αγανάκτηση και απορία;
Τα αποτελέσματα των πρόσφατων βουλευτικών εκλογών ήταν οι δείκτες για την επιτυχία του κυβερνητικού έργου της Νέας Δημοκρατίας στην Εκπαίδευση και ένα ηχηρό μήνυμα για την ωριμότητα του εκλογικού σώματος το οποίο διαθέτει υγιή αντανακλαστικά κάθε φορά που η πολιτική το εξαπατά ή το εμπαίζει.
Η αλήθεια είναι ότι οι εκπαιδευτικοί διατηρούν από την περίοδο εκείνη την ανάμνηση μιας αδρανούς πολιτικής ηγεσίας , η οποία χρησιμοποίησε όλα τα μέσα για να διογκώσει τις εκπαιδευτικές αδικίες ,τα ρουσφέτια και τα πελατειακά συμφέροντα.
Βεβαίως στις Δημοκρατίες ο λόγος είναι επώδυνος και γι’ αυτούς που τον διατυπώνουν και γι’ αυτούς που τον κατανοούν. Και μάλιστα όσο πιο αληθινός είναι τόσο πιο επώδυνος καθίσταται. Γι’ αυτό βολεύει τους πολλούς ο έμμεσος ή ο υπαινικτικός λόγος. Αυτόν χρησιμοποιώντας ο τέως Υπουργός δεν ζήτησε συγγνώμη από τον εκπαιδευτικό κόσμο και τον ελληνικό λαό για τις παραλείψεις, τις αντιφάσεις και την πολιτική εκπαιδευτική του αδράνεια, την άνιση μεταχείριση των εκπαιδευτικών με βάση τα πολιτικά τους φρονήματα, αλλά ζώντας προφανώς σε μια πολιτική υπερπραγματικότητα προέβη σε έναν αναντίστοιχο με το έργο του αυτοέπαινο, ενώ παράλληλα άσκησε αυστηρότατη κριτική κατά της νέας Υπουργού Παιδείας, κ. Άννας Διαμαντοπούλου. Ευτυχώς η κριτική αυτή απευθύνεται και στους εκπαιδευτικούς οι οποίοι ενθυμούνται την υπερβάλλουσα δραστηριότητα του κ. Στυλιανίδη και έχουν ιδίαν άποψη.
Έχει γίνει κατανοητό ότι το ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να καθιερώσει μια νέα κουλτούρα στην διαχείριση της πολιτικής υπέρ των συμφερόντων του ελληνικού λαού. Η δημόσια διαβούλευση που επιχειρείται σε όλα τα Υπουργεία πριν ληφθούν καθοριστικές πολιτικές αποφάσεις για διοικητικές μεταρρυθμίσεις σκοπεύει σε δύο σημαντικότατους στόχους: Πρώτον να ενθαρρύνει τον αποθαρρυμένο και παραιτημένο κόσμο να ενδιαφερθεί για όσα τον αφορούν, να εκφράσει την εμπειρία και τις σκέψεις του και δεύτερον να επιτύχει με βάση αυτά την ιδανικότερη ανασύνθεση τους. Αυτό ακριβώς εφαρμόζεται και στο Υπουργείο Παιδείας. Η Υπουργός Παιδείας κ. Άννα Διαμαντοπούλου ανακοίνωσε κάποια μέτρα τα οποία έθεσε σε διάλογο με τους φορείς και σε δημόσια διαβούλευση. Οι συμμετοχές των εκπαιδευτικών στον διάλογο αυτό αναδεικνύουν ισχυρό το αίτημα να απαλλαγεί η παιδεία από την γάγγραινα του ρουσφετιού και της εκπαιδευτικής ανομίας ,να καθιερωθεί η αξιοκρατία στις εκπαιδευτικές διαδικασίες και να ληφθούν συμφέρουσες αποφάσεις για τους μαθητές , τους εκπαιδευτικούς και την ελληνική κοινωνία ευρύτερα. Μόνο μια τέτοια κοινή πολιτική απόφαση μπορεί να επανακαθορίσει το μέλλον της εκπαίδευσης με προοπτική και συνέπεια. Μέσα στο πλαίσιο αυτό θα συμφωνηθούν οι επί μέρους κανόνες.
Ο χρόνος της διαβούλευσης είναι σύντομος και οι παράμετροι των εκφραζομένων απόψεων πολλές. Μέσα στον σύντομο χρόνο της δημόσιας διαβούλευσης η Υπουργός Παιδείας Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων κ. Άννα Διαμαντοπούλου, καλείται να επιτύχει την ανασύνθεση των απόψεων ώστε να διατυπωθεί ο συμφερότερος για την εκπαίδευση νόμος.
Σύμφωνα με τα ανωτέρω και όλα όσα συνεπάγονται από αυτά το προαναφερθέν δημοσίευμα προτρέχει της διαδικασίας, την οποία μετέρχεται η νέα Υπουργός Παιδείας προκειμένου να ληφθούν τελικές αποφάσεις, για να υπεραμυνθεί μιας ασύμφορης για την εκπαίδευση νοοτροπίας η οποία προέβαλε το ρουσφέτι ως τον μοναδικό τρόπο διεκπεραίωσης των εκπαιδευτικών υποθέσεων.
Όσο για τα επί μέρους, ΤΑΔ, ΕΤΑΔ, Ειδική Αγωγή, και όλες τις καινοτόμες εκπαιδευτικές εφαρμογές, Μουσικά και καλλιτεχνικά σχολεία, ευτυχώς στο παρά πέντε γλύτωσαν.....Οι δε εμπλεκόμενοι με τις δομές αυτές εκπαιδευτικοί έχουν γευτεί την αντικειμενική αντιμετώπισή τους από την Νέα Δημοκρατία. Χωρίς λόγια...

Από την Χριστίνα Νικηταρά
Πρώην Διευθύντρια Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ανατολικοδυτικής Αττικής [via]