Γράφει η Μουζακιάρη Βένη
Η κα Μπακογιάννη είναι η πλέον ηγετική και επιβλητική γυναικεία πολιτικήφυσιογνωμία σε ολόκληρη την ελληνική πολιτική πραγματικότητα εδώ και πολλά χρόνια. Είναι μια πολιτικός που έχει περάσει από θεσμούς -κόμβους για την ελληνική πολιτική και το όνομά της ταυτίζεται με την άσκηση πολιτικής.Η δημαρχία Αθηνών και το Υπουργίο Εξωτερικών αποτέλεσαν τα κύρια πολιτικά σημεία της πολιτικής της πορείας.
Η κα Μπακογιάννη ,όπως είναι και φυσικό, συγκεντρώνει στο πρόσωπό της από θετικές μέχρι πάρα πολύ αρνητικές και επικριτικές σκέψεις και απόψεις...
Αποτελεί ένα πολιτικό πρόσωπο ,που στα μάτια και στην σκέψη πολλών , κύριος στόχος και ιστορικά πολιτικό ζητούμενό της είναι η αρχηγία του κόμματος της ΝΔ.Ναι μεν είναι σε θέση να στηρίξει τον οποιοδήποτε άλλο αρχηγό της ΝΔ, δεν εγκαταλείπει όμως ποτέ τα πολιτικά της θέλω. Αυτός είναι ,πιστεύω,ο κύριος λόγος που η Ντόρα δεν γίνεται ευρέως αποδεκτό πολιτικό πρόσωπο.
Πρόσφατα πρόεδρος του κόμματος της ΝΔ υπήρξε ο Κώστας Καραμανλής ,ένας πολιτικός που αγαπήθηκε πραγματικά και σε πολύ μεγάλο βαθμό από την βάση του κόμματος.Οι άνθρωποι του κόμματος ,πραγματικά ένιωσαν θλίψη για το γεγονός πως ο Κώστας Καραμανλής δεν παρέμεινε ή δεν έθεσε υποψηφιότητα για αρχηγός του κόμματος. Στα χρόνια του Καραμανλή ,η Ντόρα έκανε μια αξιόλογη προσπάθεια να τον στηρίξει και να υιοθετήσει τον Καραμανλισμό ,ώστε να γίνει αποδεκτή από τον πολιτικό και κομματικό κόσμο του πρώην Πρωθυπουργού..
Υπάρχει και υπήρχε πάντα η εικόνα πως η κα Μπακογιάννη επιθυμεί την αρχηγία και το γεγονός αυτό δεν της επέτρεπε να δώσει όλο της το είναι στα υπόλοιπα πολιτικά και θεσμικά καθήκοντα που αναλάμβανε.
Μέσα στο κόμμα έχει δικούς της ανθρώπους , άνθρωποι οι οποίοι θα μπορούσαν να της δώσουν την προεδρεία στις 29 Νοεμβρίου. Το γεγονός αυτό είναι πολύ σημαντικό αλλά και κατά βάση επικίνδυνο για όλους τους μετέπειτα ερχόμενους αρχηγούς. Κάθε επόμενος πρόεδρος ,υπάρχει ως δεδομένη η κατάσταση εσωκομματικά ,πως θα πρέπει να είναι προσεκτικός και σύμμαχος με την κα Μπακογιάννη για την διασφάλιση της πολιτικής του εξέλιξης στο κόμμα.
Από την άλλη πλευρά η θετική εικόνα της Ντόρας αγγίζει και αφορά το προφίλ ,που η ίδια έχει δημιουργήσει σε όλη την πολιτική της πορεία.Είναι ένα γυναικείο πρόσωπο,με ιδιαίτερα υψηλή δημοτικότητα. Πολλά άτομα την προσεγγίζουν ,την πιστεύουν και την στηρίζουν.Στην περίπτωση της κα Μπακογιάννη πραγματικά απορία επισύρει το γεγονός πως ενώ επιθυμεί και εργάζεται τόσο πολύ για την αρχηγία ,η αρχηγία δεν έρχεται. Νομοτελειακά θα μπορούσε να υποστηρίξει κάποιος πως μετά τον Καραμανλή ,η επόμενη πρόεδρος θα έπρεπε να είναι η Ντόρα .Δεν συνέβη. Ο κ Σαμαράς ένας πραγματικά ιστορικά πολιτικός αντίπαλός της κάνει έναν προεκλογικό αγώνα ,όχι τόσο οργανωμένο και λαμπερό όσο ο δικός της ,αλλά παίρνει την προεδρεία από την πρωτη Κυριακή.
Όσο κρίσιμη και σημαντική κρίνεται η επόμενη μέρα για το κόμμα της ΝΔ ,άλλο τόσο κρίσιμη θεωρείται και η επόμενη μέρα της κα Μπακογιάννη. Όχι ασφαλώς αν θα μείνει ή θα φύγει ,αλλά το πως θα κινηθεί εσωκομματικά και κατά πόσο αυτή την φορά θα επιλέξει ή όχι να στηρίξει τον πρόεδρο ή αν θα ακολουθήσει μια προσωπική πορεία μέσα στο κόμμα τύπου "αν με χρειαστείτε με φωνάζετε". Πιστεύω πως η κα Μπακογιάννη ,πέρα από τις όποιες αρνητικές σκέψεις που την πλαισιώνουν ,είναι large σαν πολιτικός .Αναμφίβολα δεν θα ήθελε να κριθεί και να κινηθεί η πολιτική της πορεία από μικροπολιτικές επιλογές ,αλλά να κριθεί από κινήσεις ενίσχυσης της ενότητας του κόμματος. Αν η κα Μπακογιάννη φύγει ,τότε η φιλοδοξία θα έχει τοποθετηθεί πάνω από την πολιτική και το τέλος θα έχει ήδη μπει στην πολιτική της εξέλιξη..
Δεν αναφέρθηκα και δεν ήθελα να αναφερθώ στην οικογένεια και στο όνομα Μητσοτάκη που την ακολουθεί ,καθώς θεωρώ ιδιαίτερα λυπηρό σήμερα, 2009 ,να εξετάζεται και να κρίνεται μια προσωπικότητα σαν της κα Μπακογιάννη και μια πολυ σημαντική πολιτική πορεία από το τι έκανε ή δεν έκανε ο Μητσοτάκης .(Όπως επίσης λυπηρό και μη πολιτικό είναι το γεγονός να κρίνεται ο νέος πρόεδρος για ότι συνέβη ή δεν συνέβη στο παρελθόν). Ο χρόνος έχει περάσει, η νέα γενιά είναι εδώ και ψηφίζει. Ναι γνωρίζουμε το παρελθόν ,ναι το κατανοούμε ,αλλά αλίμονο σε όποιον θα επιλέξει να κινηθεί πολιτικά κοιτάζοντας πίσω. Οι συσχετισμοί και τα δεδομένα της εποχής δεν έχουν να κάνουν στο παραμικρό με το παρελθόν και το σήμερα δεν μετριέται με όρους παρελθόντος ,φάνηκε άλλωστε καθαρά την Κυριακή 29 Νοεμβρίου.
Ελπίζω σε μια καθαρή επόμενη μέρα.Σε μια επόμενη μέρα που στόχος θα πρέπει να είναι το έργο. Σέβομαι την κάθε φιλοδοξία και το κάθε πολιτικό θέλω ,γιατί είναι κινητήρια δύναμη για τους πολιτικούς , αλλά σε καμία περίπτωση να μην χάσουμε τους στόχους γιατί έτσι θα χάσουμε και το μέλλον..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου