Τα χέρια της ντροπής…

Του Αντώνη-Μάριου Παπαγιώτη

Από το χέρι του Θεού, στο χέρι της ντροπής. Από την ανάγκη ανάδειξης καινούριων προσώπων, στην αναμόχλευση των παλιών. Από το ζητούμενο της προσέλκυσης των νέων στις κάλπες, στο ποτάμι των χεριών ηλικιωμένων που ανέδειξαν τον Νέο Αρχηγό.

Από το χέρι του Ντιέγκο Μαραντόνα κατά των άγγλων στο Μουντιάλ του 1986, στο χέρι του Ανρί, με το οποίο οι Τρικολόρ ισοφάρισαν το Έϊρε και προκρίθηκαν στο Μουντιάλ 2010 της Νότιας Αφρικής. Ο σκανδαλώδης τρόπος με τον οποίο πήρε την πρόκριση η Γαλλία, καταδικάστηκε από τη συντριπτική πλειονότητα των γάλλων και του συνόλου του παγκόσμιου Τύπου. Ο Πρόεδρος της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί απολογήθηκε στη σύνοδο κορυφής των ηγετών των χωρών-μελών στις Βρυξέλλες, κατά τη διαδικασία της επιλογής του πρώτου προέδρου της ΕΕ, εκφράζοντας τη συμπάθειά του προς τον πρωθυπουργό της Ιρλανδίας κ. Μπράιαν Κόουεν. Οι δε αγανακτισμένοι ιρλανδοί απειλούν με μποϊκοτάζ οτιδήποτε γαλλικό, από κρασιά και αρώματα, έως τα.. φιλιά.

Βλέπω ότι ο κ. Σαμαράς δεν ανησυχεί για το ηλικιακό στίγμα των fan του και δεν προβαίνει στην αξιοποίηση νέων προσώπων και ανθρώπων που στήριξαν την υποψηφιότητα της κ. Μπακογιάννη. Δεν φοβάται μήπως οι νέοι του κόμματος, αλλά και οι αναποφάσιστοι νέοι, μποϊκοτάρουν οτιδήποτε σαμαρικό, από ιδέες και πολιτικές, έως τελικά το ίδιο το κόμμα;;