Τουρκοβρετανική συναντίληψη

Όταν η εθνική στρατηγική αφοσιώνεται απόλυτα στην αδιάκοπη και απρόσκοπτη επίδειξη καλής θελήσεως ανεξαρτήτου ανταποδόσεως - ανταλλαγμάτων από τους αντιπάλους (βλ Λιμνίτη) και η λογική του καλού παιδιού καθίσταται ως κύριος άξονας διπλωματίας, τότε δεν είναι καθόλου παράξενη η αποθράσυνση των απέναντι στο μέγιστο βαθμό. Ο διατυμπανισμός μη ύπαρξης σχεδίου Β και η αυτόβουλη και εξ ολοκλήρου εναποθέτηση των ελπίδων για επιστροφή των προσφορών από έναν γεωστρατηγικά καλά δομημένο σε πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο, άξονα συμφερόντων που αυτοανακηρύσσεται ως περιφερειακή δύναμη, όχι μόνο οδηγά με μαθηματική ακρίβεια στην μη ολοκλήρωση του στόχου, αλλά μπορεί να τύχει εκμετάλλευσης και να χρησιμοποιηθεί από τον αντίπαλο για καθοδήγηση του θύματος προς τον αυτοεξευτελισμό, εξαγνίζοντας έτσι τον θύτη και επιφέροντας συντριπτική ήττα με συνοδεία απονροπιαστικών αφορισμών.

Όπως τότε έτσι και τώρα, τα μνημόνια υποτιθέμενης συναντίληψης με τους βρετανούς εν συνεχεία κοινών ανακοινωθέντων με τους κατακτητές τα οποία διαφήμιζαν τον νεοεισαχθέντα ευέλικτο τρόπο σκέψης και προβάλλονταν ως αποτέλεσμα του λεγόμενου γωνιάσματος της Τουρκίας, αποδείχθηκαν επικοινωνιακά παιχνίδια εσωτερικής κατανάλωσης. Ποια συναντίληψη καταδεικνύει άλλωστε η ανέγερση μνημείων στα κατεχόμενα από τους βρετανούς αποικιοκράτες για τους νεκρούς τους κατά τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ και ποια συνταύτιση αντίληψης μπορούμε να έχουμε σαν κράτος με την επίσημη πολιτική αυτής της χώρας; Πόσο μάλλον όταν ο Ύπατος αρμοστής για το Κυπριακό κ.Μίλλετ παρίσταται και επισημοποιεί την εκ βρετανίας ηγεσία και ευλογία για το μνημείο-πρόκληση. Ποιο είναι το αποτέλεσμα των δικοινοτικών μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης που βάση σε αυτά βασίστηκε ολάκερη εξωτερική πολιτική συνεπαίρνοντας και εσωτερικούς χειρισμούς σε θέματα παιδείας και πολιτισμού, όταν επιδεικτικά οι κατοχικές αρχές προσβάλλουν την υπό συζήτηση για εκ περιτροπής διοίκηση από αυτούς Ε/Κ πλειοψηφία;

Υπάρχει κάποιο πολιτικό μήνυμα που συμμεριζόμαστε με τέτοιες αφοριστικές ενέργειες που όχι μόνο θίγουν τους ηρωομάρτυρες της ΕΟΚΑ, αμφισβητούν την Κυπριακή ιστορία αλλά πλήττουν παράλληλα το ηθικό των νέων γενιών που θα καλεστούν να ζήσουν οδυνηρούς συμβιβασμούς άνευ καθορισμού και εκτάσεως που τις καλούν τα κόμματα να δεχθούν βασισμένα σε υποτιθέμενες κοινά αποδεκτές και ξεκάθαρες βάσεις συνομιλιών; Όταν τέτοιες υβριστικές πράξεις πηγάζουν μετά από υπερπροβαλλόμενα και πολυδιαφημιζόμενα επιτεύγματα της δικής μας πλευράς τότε τι απαιτήσεις μπορεί να έχει ο λαός για το άδικο που ζει από την κούνια του; Κινήσεις σαν και αυτές δεν είναι ξένες προς την ιστορία μας και αποτελούν τραντακτή ένδειξη για επανάληψη της όσο και αν κάποιοι μεταρρυθμίζοντας την ποντάρουν στο απαλό θάψιμο της στην μνήμη της νεολαίας.

Παράλληλα, οι Σουηδοί εξαγνίζουν την Τουρκία εν όψη Δεκεμβρίου χάριν αξιολογήσεως της και απόδοσης σε αυτή πλεονεκτικής θέσεως εν αναμονή επαναφοράς ανανεωμένων σχεδίων λύσης. Ο κ.Μίλλετ που συμβουλεύει τους ηγέτες στο πως να βγουν έξω και να πουλήσουν την λύση, εγκαινιάζει μνημεία της ντροπής στην Κερύνεια.. Ο ΟΗΕ μετά που απέστειλε τον Φακελωτή Ντάουνερ, επέλεξε την οδό των απειλών όπως αυτήν της αποχώρησης της ειρηνευτικής δύναμης και ο κύριος εκφραστής του ο γενικός του γραμματέας μεταφράζει τις συνομοσπονδιακές θέσεις Ταλάτ ως ομοσπονδιακές παρακάμπτοντας έτσι τον Πρόεδρο και τις παρατηρήσεις του για συνοσπονδιακές προτάσεις.

Οι μάσκες έπεσαν και τα ψέματα τέλειωσαν, η καλή θέληση, η ευελιξία, τα υποτιθέμενα γωνιάσματα, τα καλά παιδιά και η μονόπλευρη προαγωγή δικοινοτικού πολιτισμού απέτυχαν παταγωδώς να υπερασπιστούν την αξιοπρέπεια της πλειοψηφίας των κατοίκων της νήσου. Δυστυχώς ο κόσμος δεν είναι παραδεισένιος και κανείς δεν κάμπτεται με καλοσύνες, τα συμφέροντα καθορίζουν το βαθμό φιλευσπλαχνίας που επιδεικνύεται και απαιτείται από τον καθένα, ιδιαίτερα τους τρίτους. Στο βωμό μιας ακαθόριστης λύσης και επενδύοντας στο φιλότιμο των άλλων λιώσαμε την αξιοπρέπεια μας και θεμελιώσαμε τον αφορισμό στο είδος αντιμετώπισης που θα δεχθούν οι μελλοντικές ηγεσίες. Η μόνη συναντίληψη που είδαμε μέχρι τώρα ήταν η υπόγεια αλλά πάγια μεταξύ της Τουρκοβρετανικής διπλωματίας και των φερέφωνων τους εντός και εκτός Ε.Ε.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΏ