Γιατί χαίρεται η Μέρκελ

Γιώργος Μαλούχος 

Η γερμανίδα Καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ έρχεται στο τέλος της εβδομάδας στην Αθήνα. Λίγο πριν έρθει, εξέφρασε δημοσίως τη χαρά της που, όπως είπε «κρατήσαμε την Ελλάδα στο ευρώ». Χαρά που την αιτιολόγησε ως εξής: «γιατί δεν είναι ανάγκη να σκέφτομαι κάθε μέρα τι θα γινόταν σε διαφορετική περίπτωση». 

Τελικά, η γερμανίδα καγκελάριος είναι πιο κομψή στις διατυπώσεις της απ' ότι θέλει ενίοτε και η ίδια να δείχνει. Γιατί στην ουσία, αυτό που λέει, είναι ότι μια έξοδος της Ελλάδας θα είχε διαλύσει την ευρωζώνη και ότι η χώρα σήκωσε όλο αυτό το τίμημα της εσωτερικής πτώχευσης για να επιτευχθεί η γερμανική κυριαρχία στην ευρωζώνη που άλλαξε ριζικά μέσα από την κρίση. Αυτό λέει η Μέρκελ, απλώς δεν το λέει με το όνομά του. “Στεκόμαστε στο πλευρό της Ελλάδας και δείξαμε ότι το ευρώ είναι ένα πετυχημένο πολιτικό και οικονομικό πρότζεκτ” είπε η καγκελάριος. Ε, τι άλλο να πει; 

Ηταν απόλυτα ξεκάθαρη, όπως ξεκάθαρος ήταν και ο υπουργός Οικονομικών του Βερολίνου Σόιμπλε ο οποίος για πολλοστή φορά είπε ότι η Ελλάδα πρέπει να ξεχάσει το «κούρεμα», ενώ, εμμέσως, επανέφερε θέμα εξόδου της χώρας από το ευρώ σε περίπτωση που αμφισβητηθεί το πρόγραμμα από μία μελλοντική ελληνική κυβέρνηση. Δηλαδή, με εντυπωσιακό τρόπο, η απειλή επανακάμπτει, την ώρα που η ίδια η καγκελάριος έχει ουσιαστικά ομολογήσει, στη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών τον περασμένο Δεκέμβριο, ότι ήταν μια ψευδής απειλή…

Η χαρά της λοιπόν είναι και μεγάλη και πραγματική και δικαιολογημένη. Η Ελλάδα με τα προβλήματά της έγινε ο δούρειος ίππος της νέας γερμανικής Ευρώπης, ενώ η ελληνική κυβέρνηση έγινε ένας αναπάντεχος, όχι ασήμαντος, σύμμαχος στην ηγεμονική πολιτική του Βερολίνου, καθώς ανέλαβε όχι μόνον να εφαρμόσει αυτή την πολιτική, αλλά και να τη στηρίξει ιδεολογικά, λέγοντας κάθε λίγο και λιγάκι ότι αυτό σημαίνει “περισσότερη Ευρώπη”, την οποία δήθεν σήμερα “έχουμε” περισσότερο από ποτέ. Το κυριότερο όμως είναι ότι η Ελλάδα ήταν εκείνη που έδωσε το πεδίο να γίνουν οι μεγάλες μεταβολές που επέβαλε το Βερολίνο και που οδήγησαν από την «κοινή» στη γερμανική Ευρώπη. 

Τώρα βέβαια, το πόσο όλα αυτά είναι σχετικά και με την πραγματικότητα, θα το δείξουν οι επερχόμενες Ευρωεκλογές. Οχι μόνον στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη συνολικά που βλέπει το παλαιό της όραμα να ενοποιηθεί πολιτικά και οικονομικά να μετατρέπεται σε σταδιακό εφιάλτη μέσα στον οποίο κυριαρχούν η ανεργία, η πολιτική ακρότητα και, το χειρότερο, η μόνιμη πλέον καχυποψία ανάμεσα στους λαούς και τα κράτη. 

Ομως για τη Μέρκελ αυτά είναι δευτερεύοντα. Εκείνο που έχει σημασία, είναι ποιος έχει πλέον το πάνω χέρι στην πάλαι ποτέ “κοινή” Ευρώπη. Το που οδηγούν όλα αυτά, προφανώς δεν την αφορά. 


Το Βήμα