Με λίγα λόγια χέσε ψηλά κι αγνάντευε!

Η απόδειξη ότι ο πιο αποδοτικός τρόπος να εισχωρήσει ο κατακτητής χωρίς να γίνει διεθνής ντόρος είναι η ίδια η Ελλάδα. Δάκρυα πέφτουν από όλες τις γωνιές του πλανήτη για τον εμφύλιο στην Ουκρανία. Μέχρι και ελληνικής κατανάλωσης ξέκωλα έφτιαξαν μηνύματα συμπαράστασης ζητώντας την ειρήνη για την Ουκρανία. Για την Ελλάδα, από την άλλη πλευρά σιγή ιχθύος. Δεν χύθηκε ούτε ένα δάκρυ και δεν στάλθηκε ούτε μία ανακοίνωση συμπαράστασης από ανθρωπιστικές οργανώσεις από τον Ιούνιο του 2011 που έπεφτε το ξύλο της αρκούδας γιατί οι Έλληνες δεν ήθελαν την χώρα τους υπό κατοχή, αλλά ούτε και στην συνέχεια που Έλληνες είτε αυτοκτονούσαν, είτε πέθαιναν ως παράπλευρες απώλειες των πολιτικών κυβερνήσεων κατοχής.

Η σφαίρα ακόμα κι αν βρει μόνο ένα θύμα έχει... καλύτερα αποτελέσματα για την χειραγώγηση της μάζας από μία υπογραφή που έχει ως συνέπεια τον θάνατο εκατομμυρίων. Αν δεν δεις νεκρό σε δημόσιο χώρο να χορτάσει το μάτι σου δεν σε χαλάει τίποτε. Πλάνα από αίμα που λερώνουν την πλατεία Ανεξαρτησίας του Κίεβου, αυτοσχέδια φορεία με τραυματίες από τα γκλομπς των κακών Ουκρανών αστυνομικών. Ενώ οι δικοί μας Έλληνες αστυνομικοί πέταγαν ροδοπέταλα στους διαδηλωτές στην πλατεία Συντάγματος. Τους φιλούσαν σταυρωτά και τους χάιδευαν το κεφάλι. Τα δικά μας όργανα της Τάξης και της Ηθικής ήταν άγια αφού ήταν υπάλληλοι της ΕΕ αντίθετα με τα ανάλογα της Ουκρανίας που είναι υπάλληλοι της μη ευρωπαϊκής κυβέρνησης.

Ο πρωθυπουργός της Ουκρανίας είναι ένας δικτάτορας, ένας πολύ κακός άνθρωπος που απειλεί τους Ουκρανούς ότι θα τους κόψει κάθε ελευθερία έκφρασης. Είμαστε για γέλια! Στην ευρωπαϊκή Ελλάδα το πρώτο που απαγόρευσαν με νόμο οι κυβερνήσεις είναι τα πλάνα στις τηλεοπτικές οθόνες εξαθλιωμένων Ελλήνων που ψάχνουν σε κάδους για φαγητό, τα πλάνα αστέγων και βέβαια τα ρεπορτάζ με τις ιστορίες των Ελλήνων που αυτοκτονούν. Αυτά απαγορεύτηκαν διότι ρίχνουν το ηθικό των υπολοίπων. Στην ουσία για να μην δεις το μέλλον που σε περιμένει.

Η κακή Ουκρανική κυβέρνηση κάνει κολιγιές με την Ρωσία και η χώρα θα πάει αιώνες πίσω εφόσον η Ρωσία δεν είναι ένα κράτος της ΕΕ. Ενώ στην Ελλάδα έχουμε το πλεονέκτημα όχι μόνο να είμαστε υπό την πλήρη εποπτεία της ΕΕ αλλά και του Ισραήλ που τυχαία κι αυτό, όπως η Ρωσία, δεν είναι μέλος κράτος της ΕΕ. Έχουμε δύο αφεντικά και μάλιστα το ένα εκτός Ευρώπης (αντίθετα με την Ρωσία που είναι εντός Ευρώπης) αλλά εδώ έχουμε ελευθερία, έχουμε δικαιοσύνη, έχουμε ευρωπαϊσμό.

Έχουμε τόσο δίκαιο κράτος που ένας πρώην ποινικός δήμαρχος με το όνομα Πάχτας απειλεί τους κατοίκους των χωριών που έχουν δει την άλωση του τόπου τους από Καναδική εταιρεία, ότι αν δεν τον ψηφίσουν “μπορεί” οι απολυμένοι εργαζόμενοι των ορυχείων “να κάψουν κανένα χωριό”. Κάθεται η δικαιοσύνη και τον κοιτάει αυτόν και τους “εργαζόμενους” της Ελ Ντοράντο την ίδια ώρα που το δίκαιο κράτος στέλνει όχι Ουκρανούς, αλλά Έλληνες αστυνομικούς, να τσακίζουν στο ξύλο κατοίκους που αντιδρούν στο θάνατο του τόπους τους και των παιδιών τους.

Σύναξη μεγάλη των υπουργών εξωτερικών της ΕΕ για το τι θα κάνουν με την Ουκρανία. Πρέπει να δώσουν τέλος στο αιματοκύλισμα που οι ίδιοι το ξεκίνησαν μόνο και μόνο για να πάρουν τουλάχιστον ένα μέρος του ορυκτού πλούτου και του μεγαλύτερου σιτοβολώνα για να φυτεύει το στάρι της η Monsanto με την δική τους πλευρά. Εκεί να το βάλουν το σύνορο γιατί τους συμφέρει. Στην Κύπρο που είναι μέλος κράτος της ΕΕ αποφασίζουν να το καταργήσουν το σύνορο γιατί δεν τους συμφέρει. Όπου γουστάρουν βάζουν γραμμή και όπου γουστάρουν την σβήνουν.

Ο αντιπολιτευόμενος Ουκρανός ζητά την βοήθεια της ΕΕ για να γίνει η Ουκρανία ένα ευρωπαϊκό κράτος ενώ ο πρωθυπουργός της δεν θέλει και συμβαίνουν όλα αυτά. Το παράδοξο με την Ελλάδα είναι ότι και η συμπολίτευση και η αντιπολίτευση προσκυνούν την ΕΕ γι' αυτό και δεν πέφτει ούτε μια σφαίρα. Το θέμα δεν είναι αν είσαι ακροδεξιός Ουκρανός αντιπολιτευόμενος ή “αριστερός” Έλληνας αντιπολιτευόμενος. Σημασία έχει και για τους δύο “ η συνύφανση ανάμεσα στο εθνικό και το ευρωπαϊκό” όπως τόνισε ο "αριστερός" Έλληνας αντιπολιτευόμενος Τσίπρας.

Με λίγα λόγια χέσε ψηλά κι αγνάντευε! Τελειωμένοι είναι οι λαοί, οι χώρες και οι εθνικές ταυτότητες διότι φασίστες, αριστεροί, σοσιαλιστές και δεξιοί δουλεύουν για ένα σκοπό: Για την ολοκλήρωση της Ενωμένης Ευρώπης.

Η τύχη της Ουκρανίας είναι ότι έχει δύο στρατόπεδα που μάχονται για την ένταξη ή μη στην Ε.Ε. Η ατυχία της Ελλάδας είναι ότι δεν έχει ούτε ένα στρατόπεδο εναντίον του ναζιστικού μορφώματος Ε.Ε. Απλά διαθέτει κάποιες αντιμνημονιακές μαριονέτες οι οποίες δημιουργούν συνεχώς αναχώματα γιατί γνωρίζουν ότι όταν πέσει η πρώτη σφαίρα, από οποιοδήποτε στρατόπεδο τότε δεν θα βρεθεί νέος Κανελόπουλος να πει στον μελλοντικό πρόεδρο της κομισιόν κύριο Τσίπρα: Πρόεδρε ιδού ο στρατός σου δείχνοντας κι άλλα κουφάρια Ελλήνων.

Το δις εξαμαρτείν είναι η αχίλλειος πτέρνα των Ελληνοφανών νικητών, όχι όμως των Ελλήνων νικημένων.
γράφει ο Γιάννης Λαζάρου
από το Στον τοίχο