Σήμερα συντελείται διεθνώς μια τεράστια αλλαγή. Περνάμε από την Δεύτερη περίοδο της ανθρωπότητας, δηλαδή από την βιομηχανική κοινωνία (η Πρώτη ήταν η φεουδαρχική κοινωνία), στην Τρίτη περίοδο, στην μεταβιομηχανική διαδραστική – συμμετοχική κοινωνία.
Στην πράξη, περνάμε από την κοινωνία της ομοιομορφοποιημένης ανθρώπινης μάζας,...
των μαζικών κινημάτων, των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, των μαζοποιητικών δημοσκοπήσεων κ.λ.π. στην κοινωνία της απομαζικοποίησης, της ατομικότητας, της διάλυσης των μαζικών κινημάτων και μαζικών κομμάτων, της απομυθοποίησης και έκπτωσης των ΜΜΕ, της καχυποψίας των δημοσκοπήσεων και της επέλασης της άμεσης ατομικής επικοινωνίας της ψηφιακής εποχής.
Όλα τα απανταχού καθεστώτα, με όλα τα παλαιομοδίτικα κόμματά τους (ανεξαρτήτως ξεπερασμένων ιδεολογημάτων), κάτω από την καθοδήγηση των διεθνών ελίτ, αγωνίζονται να κρατήσουν τις κοινωνίες σε μαζικοποιημένη μορφή, προκειμένου να διασώσουν τις εξουσίες τους. Όμως ο όγκος σήμερα των προβλημάτων, αλλά και των αποφάσεων που πρέπει να λαμβάνονται σε κάθε δευτερόλεπτο είναι τεράστιος. Κανένας ηγέτης ή ηγετική ομάδα, δεν μπορεί να τα επιλύσει. Αυτό από μόνο του, διαλύει τα συγκεντρωτικά μοντέλα της βιομηχανικής εποχής της μάζας.
Οι επαναστάτες της νέας εποχής, που αποτελούν την ουσιαστική αντιπολίτευση στο σύστημα, μάχονται για να διασώσουν τον απομαζικοποιημένο άνθρωπο από το άγχος της μοναξιάς, την αίσθηση της ατομικής αδυναμίας του και την επακόλουθη οικονομική του εξαθλίωση, προτείνοντας αλλαγές στους θεσμούς, που θα μεταφέρουν πολιτική δύναμη στα χέρια του απομαζικοποιημένου πολίτη. Επιδιώκουν δηλαδή να κατανείμουν τον τεράστιο όγκο αποφάσεων που πρέπει να λαμβάνονται σε περισσότερα κέντρα, όπου θα συμμετέχουν συνειδητοποιημένοι πολίτες, οι οποίοι εντέλει θα υποστούν και τις συνέπειες αυτών των αποφάσεων.
Αυτή η σύγκρουση θα συνεχιστεί αυξανόμενη και σε πολλές περιπτώσεις δεν θα αποφευχθεί και η αιματοχυσία, άλλωστε το βλέπουμε να συμβαίνει παντού. Το παλιό αναγκάζεται να γίνει πιο αυταρχικό και προσπαθεί με μεθόδους "Μεγάλου Αδελφού" και μέσω της κρατικής τρομοκρατίας να διατηρήσει την κοινωνία σε κατάσταση διαχειρίσιμης μάζας. Όμως το παλιό αναπόφευκτα θα πεθάνει.
Η επέκταση της δημοκρατίας, δεν είναι πια θέμα επιλογής, αλλά μια αναπότρεπτη εξελικτική ανάγκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου