Η ΔΡΑΧΜΗ ΕΝ ΟΨΗ!! Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟ ΕΙΧΕ ΤΟΥΜΠΑΝΟ.... ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΤΟ «ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ» ΚΑΙ ΤΑ "ΟΡΓΑΝΑ" ΠΟΥ ΜΕΧΡΙ ΕΧΘΕΣ ΚΑΛΥΠΤΑΝ ΤΟΥΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ

του Νίκου Χατζηνικολάου στο Real.gr
ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ αποκαλύψεις της Real news, για τις ζυμώσεις που συντελούνται στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ενωσης και ιδίως για τις εισηγήσεις που δέχεται η Γερμανίδα καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ για διάσπαση της ευρωζώνης, καθιστούν επιτακτική την ανάγκη επαναπροσδιορισμού της εθνικής μας πορείας,
μέσα από έναν ευρύ και ανοικτό διάλογο των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων της χώρας μας. Είναι πλέον φανερό ότι η βαθιά και πολύπλευρη κρίση που πλήττει την Ευρώπη θα διαρκέσει πολύ και θα έχει σημαντικές επιπτώσεις, που σήμερα είναι αδύνατο να προβλεφθούν σε όλη την έκτασή τους. Οι συνθήκες είναι έκτακτες και δραματικές. Και απαιτούν ταχύτατο επανακαθορισμό του εθνικού μας «δόγματος» και των εθνικών μας προτεραιοτήτων. Απαιτούν εθνική συνεννόηση και εθνική ενότητα.

ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ, όμως, το γερμανικό σχέδιο για την επόμενη μέρα της Ευρώπης; Οι σύμβουλοι της Μέρκελ εισηγούνται στην καγκελάριο να προτείνει τόσο σκληρούς όρους για τη στήριξη των δημοσιονομικά απείθαρχων χωρών μετά το 2013, ώστε η έξοδός τους από το ευρώ να φαντάζει ως ελκυστική επιλογή. Προτείνουν, δηλαδή, οι χώρες με υψηλό έλλειμμα και υψηλό χρέος να υποχρεώνονται να εφαρμόσουν πολιτική άγριας λιτότητας και να προχωρούν σε αναδιαρθρώσεις χρέους, προκειμένου να λάβουν ευρωπαϊκή στήριξη.

ΣΥΜΦΩΝΑ με το σχέδιό τους για την ευρωζώνη των δύο ταχυτήτων:

• ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ κατηγορία του ευρώ θα μείνει η Γερμανία με τις χώρες του «σκληρού πυρήνα» της Ε.Ε., δηλαδή την Ολλανδία, την Αυστρία, το Λουξεμβούργο, τη Φινλανδία και – μάλλον - το Βέλγιο. Με αυτές τις χώρες, η Γερμανία θα διατηρήσει ένα κοινό νόμισμα, το σημερινό ευρώ. Για τον σκοπό αυτό θα συνυπογράψουν ένα νέο σύμφωνο σταθερότητας, το οποίο θα χαράσσει ένα περίγραμμα ενιαίας οικονομικής και νομισματικής πολιτικής, την εφαρμογή της οποίας θα «παρακολουθούν» Γερμανοί τοποτηρητές, κατά τα πρότυπα του ομοσπονδιακού συστήματος που υπάρχει σήμερα στη Γερμανία. Και ο νοών νοείτω…

• ΟΙ ΧΩΡΕΣ που θα μείνουν εκτός, δηλαδή η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ιταλία και πιθανότατα η Γαλλία, είτε θα επιστρέψουν στα εθνικά τους νομίσματα είτε θα έχουν ένα δεύτερο, αδύναμο ευρώ, υποτιμημένο έως και 70% σε σύγκριση με το σημερινό. Και βέβαια αυτό σημαίνει πολύ απλά ότι θα περιορισθεί σημαντικά η αγοραστική δύναμη των πολιτών, οι τράπεζες θα αντιμετωπίσουν αφόρητες πιέσεις, ενώ θα αυξηθούν τα χρέη τόσο του Δημοσίου όσο και των ιδιωτών.
Παράλληλα, είναι πολύ πιθανό να υπάρξουν αρνητικές επιπτώσεις για τις καταθέσεις. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, οι χώρες που θα μείνουν εκτός ισχυρού ευρώ θα βρίσκονται αντιμέτωπες με μια χαοτική κατάσταση. Το κόστος του δανεισμού τους θα εκτοξευθεί, δεν θα έχουν πρόσβαση στις αγορές, ενώ τα δημόσια ταμεία δεν θα είναι σε θέση για ένα μικρό διάστημα να κάνουν πληρωμές μισθών, συντάξεων κ.λπ. Το «τυράκι», από την άλλη πλευρά, του σχεδίου των συμβούλων της Μέρκελ για τις οικονομίες των χωρών του Νότου είναι ότι το αδύναμο νόμισμα θα βοηθούσε την αναθέρμανσή τους, μέσω της αύξησης των εξαγωγών τους, και ότι στο απώτερο μέλλον η γερμανική διοίκηση του ισχυρού ευρώ θα ξανασκεφτόταν αρχικά μια διασύνδεση των δύο ισοτιμιών και αργότερα, αν συμφέρει, την επανένωση σε μια νομισματική ταχύτητα.

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΘΕΙ ότι για τη διάσπαση του ευρώ έχουν γίνει και δημόσιες προτάσεις, προφανώς για να προετοιμαστεί η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη. Ο πρώην διευθύνων σύμβουλος της Barclays Μάρτιν Τέιλορ, για παράδειγμα, με άρθρο του στους Financial Times, πρότεινε το ευρώ να «διχοτομηθεί» σε «neuro» («νιούρο») για τις χώρες του Βορρά και «sudo» («σούδο») για τις χώρες του Νότου…

ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΛΙΜΑ είναι καιρός η πολιτική μας ηγεσία να αλλάξει επιτέλους γραμμή πλεύσης. Να παραμερίσει τα μικρά και τα ανούσια και να προσηλωθεί στα μεγάλα και τα σημαντικά. Τα προσωπικά και τα κομματικά συμφέροντα πρέπει να υποταχθούν στα εθνικά. Οι ευθύνες των πολιτικών αρχηγών είναι μεγάλες. Έχουν χρέος συνεννόησης και χάραξης μιας ασφαλούς εθνικής πορείας, για την έξοδο από την κρίση. Έχουν χρέος να εργασθούν από κοινού για τη σωτηρία της χώρας, παραμερίζοντας διαφωνίες και πικρίες του παρελθόντος. Διαφορετικά, η οργή του λαού, που ήδη «βράζει» σιωπηλά, σύντομα θα ξεσπάσει εναντίον τους. Και θα τους «σβήσει» οριστικά από τον πολιτικό χάρτη...