Δίνουν σε επιχειρηματίες την άδεια να τσιμεντώσουν τη θάλασσα!

Ξεπέρασε κάθε της προηγούμενο αυτή η κυβέρνηση προωθώντας στα κρυφά τροπολογία που υπερψηφίστηκε τελικά, κρυμμένη μέσα στο νομοσχέδιο για τις τράπεζες και μέσω του Γιάννη Στουρνάρα παρέχεται το πρωτοφανές και αντισυνταγματικό δικαίωμα στους καταπατητές, τους ξενοδόχους και τους ξένους επενδυτές να οικειοποιηθούν τον αιγιαλό και άρα τις παραλίες όλης της χώρας…

Μάλιστα, φτάνουν στο σημείο να παράσχουν το δικαίωμα να μπαζώσουν παραλίες προς όφελός τους. Όπως ανέφερε μιλώντας στο Hot Doc Radio και τον Κώστα Βαξεβάνη η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Θεανώ Φωτίου, βάσει των διατάξεων που προωθεί η κυβέρνηση, αν κάποιος έχει ένα ξενοδοχείο που δε βλέπει σε αιγιαλό, αλλά ενδιάμεσα στο ξενοδοχείο και τον αιγιαλό μεσολαβεί κάτι που ανήκει στο Δημόσιο (π.χ. ένα δάσος ή ένας αρχαιολογικός χώρος), το ξενοδοχείο αυτομάτως γίνεται όμορο με τον αιγιαλό, δηλαδή ο επιχειρηματίας μπορεί να ενοικιάσει το δημόσιο κτήμα χωρίς δημοπρασία και να «αξιοποιήσει» προς οφελός του τον αιγιαλό.

Τι περιλαμβάνεται όμως σε αυτήν την «αξιοποίηση»; Σύμφωνα με την κ. Φωτίου, μεταξύ άλλων δίνεται το δικαίωμα στον επιχειρηματία να επιχωματώνει τη θάλασσα κατά 5 τετραγωνικά μέτρα για κάθε κλίνη του ξενοδοχείου – να μπαζώνει δηλαδή τη θάλασσα!

Σημειώνεται ακόμα ότι το νομοσχέδιο αφορά όχι μόνο σε παραλίες, αλλά και σε όχθες ποταμών και λιμνών, ενώ υπό όρους η ελάχιστη απόσταση από τον αιγιαλό για το σχεδιασμό της παραλίας μπορεί να περιοριστεί από τα 50 μέτρα, ακόμα και στα 10 μέτρα. Η κ. Φωτίου κατήγγειλε ότι πρόκειται για κατάργηση του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος του αιγιαλού ως δημοσίου εμπράγματος, για πρώτη φορά στο ελληνικό Δίκαιο και χωρίς να γίνει συνταγματική αναθεώρηση.

Στις 28 Απριλίου, κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή για το νομοσχέδιο «Πρόσβαση στη δραστηριότητα των πιστωτικών ιδρυμάτων και προληπτική εποπτεία πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων (ενσωμάτωση της Οδηγίας 2013/36/ΕΕ), κατάργηση του ν. 3601/2007 και άλλες διατάξεις», όπου κατατέθηκε και υπερψηφίστηκε η εν λόγω τροπολογία, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Θεανώ Φωτίου είχε αναφέρει τα εξής:

«Δεν θα μπω στον πειρασμό να σχολιάσω την τροπολογία που έφερε ο κύριος Υπουργός. Όμως, ναι, όταν βρίσκεσαι σε πανικό, μπορείς να κάνεις μεγάλες αθλιότητες! Όμως, κύριε συνάδελφε, ελπίζω να σας χαροποιεί τουλάχιστον ο πολύ μεγάλος πανικός. Ας μιλήσουμε, όμως, λιγάκι γι’ αυτό εδώ το νομοσχέδιο, το οποίο κάτω από τον τίτλο για τη δραστηριότητα και προληπτική εποπτεία των τραπεζών, κάτω από αυτή την «κουβερτούλα», στην πραγματικότητα κρύβει και άλλα θέματα που δεν ανήκουν σε αυτό το νομοσχέδιο, που τα έχετε αποσπάσει από άλλα νομοσχέδια τα οποία βρίσκονται σε διαβούλευση εξπρές αυτήν την στιγμή. Και τα έχετε αποσπάσει γιατί ακριβώς έτσι ξεκομμένα αυτήν την στιγμή -και μιλώ, βεβαίως, για το άρθρο 172 για τον αιγιαλό - φαίνονται άκακα και αθώα. Αν τα διαβάσετε, όμως,  με τα υπό διαβούλευση νομοσχέδια, θα καταλάβετε ακριβώς τι συμβαίνει. Και εξηγούμαι:

Ποιό είναι το νομοσχέδιο από το οποίο το αποσπάσατε και τι λέει αυτό το νομοσχέδιο; Αφορά ρυθμίσεις για τον αιγιαλό, την παραλία καθ’  υπαγόρευση των λόμπι των μεγάλων τουριστικών επιχειρήσεων. Γιατί; Διότι με το νομοσχέδιο υπό διαβούλευση –και δεν είμαι εκτός θέματος, κύριε Πρόεδρε- καταλύεται η αρχή της δικαιακής μας παράδοσης από σύστασης του ελληνικού κράτους, που έθετε εκτός συναλλαγής το «κοινόχρηστο κτήμα» κατ’ επιταγή των άρθρων 5 και 24 του Συντάγματος.

Ποιό είναι στη συγκεκριμένη περίπτωση το «κοινόχρηστο κτήμα»; Ο αιγιαλός, οι όχθες των λιμνών και ποταμιών, η παράλια και οι παρόχθιες ζώνες. Τώρα, όμως, διαχωρίζουμε την παραλία από τον αιγιαλό στον υπό διαβούλευση νόμο, η οποία θα δημιουργείται πλέον ύστερα από ειδική αιτιολογία και πάντα με διαδικασίες εξπρές από ιδιώτες. Καταλαβαίνετε ότι τα όμορα ξενοδοχεία του αιγιαλού, αν έχουν προσδοκία κέρδους, προκαταλαμβάνουν τη χάραξη της παραλίας. Διότι η παραλία δεν είναι δεδομένη. Χαράσσεται μετά από αίτηση του ιδιώτη».

Το σημείο της τροπολογίας που ίσως είναι και το πλέον τρανταχτό, αφορά το περίφημο άρθρο 172 που κάνει λόγο για μεταβίβαση των αιγιαλών επί της ουσίας στους όμορους ιδιοκτήτες, δηλαδή σε όσους γειτνιάζουν με αυτόν, άρα στους καταπατητές και φυσικά στους ξενοδόχους που τον ορέγονται, ενώ παράσχει το δικαίωμα ακόμα και να επιχωματώσουν την θάλασσα. Για το άρθρο αυτό, είχε αναφέρει στη Βουλή η κα Φωτίου:

«Όπως λέει το νομοσχέδιο, ακίνητα καταγεγραμμένα ως «παλαιοί αιγιαλοί» και, επομένως, μέρη της ιδιωτικής περιουσίας του δημοσίου, τα οποία δεν είναι άρτια και οικοδομήσιμα, μπορούν να μεταβιβάζονται χωρίς διαγωνισμό σε όμορους ιδιοκτήτες. Ακούστε το «όμορους». Το «όμορους» βρίσκεται στο 172 και δεν καταλαβαίνει κανείς τι λέει. Όμορους προς τον αιγιαλό ιδιοκτήτες. Και μεταβιβάζονται χωρίς διαγωνισμό.

Δεύτερο σημείο: Επιτρέπει ρητά την επιχωμάτωση -θαυμάστε!- θαλάσσιου χώρου για την εξυπηρέτηση επιχειρήσεων που ασκούν σε όμορη -να πάλι η λέξη «όμορη»- με τον αιγιαλό έκταση τουριστική δραστηριότητα. Για κάθε κλίνη που διαθέτει η όμορη τουριστική μονάδα, μπορούν να επιχωματωθούν μέχρι πέντε τετραγωνικά θαλάσσιου χώρου. Δηλαδή, για χίλιες κλίνες επιχωματώνεις πέντε στρέμματα! Εδώ πρόκειται περί του «στρατηγικού επενδυτή».

Πάμε τώρα στο άρθρο 172, γιατί εκεί κολλάει. Εάν ένα ξενοδοχείο, παρόλα αυτά, δεν είναι όμορο με τον αιγιαλό, γιατί παρεμβαίνει δημόσιο κτήμα, τότε γίνεται όμορο με τον αιγιαλό και αρχίζουν αυτά τα πλεονεκτήματα, αγαπητοί συνάδελφοι. Ψάχνω δύο μέρες τώρα τι συμβαίνει με αυτή την ιστορία. Ναι, πού να το φανταστεί κανείς!

Άρα, λοιπόν, όχι μόνο του το δίνουμε χωρίς διαγωνισμό το δημόσιο κτήμα, το ενδιάμεσο,  αλλά του δίνουμε και όλα τα άλλα ωφελήματα από εκεί και ύστερα που είναι στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο που θα έλθει μετά.  Είναι λίγο - πολύ το ίδιο κόλπο που κάνατε με το νόμο για τη φορολόγηση και από την άλλη με τους πλειστηριασμούς. Φέρατε πρώτα τους πλειστηριασμούς και μετά τη φορολόγηση. Ακριβώς το ίδιο! Καλά, κολπάκια; Πραγματικά, δηλαδή, τόσο αστεία είναι αυτά τα πράγματα που κάνετε;

Το άρθρο 172, κύριε Υπουργέ, είναι ντροπή, γιατί είναι αποσπασμένο από άλλο νομικό πράγμα, ακριβώς για να κρύψει τι πάτε να κάνετε. Εντάξει, κάποια στιγμή όλα τα πράγματα αποκαλύπτονται. Δεν θέλω να σας απασχολήσω άλλο. Αυτό ήταν το μόνο που ήθελα να πω. Βεβαίως, δεν θέλω να πω για τα κολπάκια που πιστεύω ότι κάνετε με τα πανεπιστημιακά συγγράμματα. Σας το είπα και απάντηση δεν έλαβα. Φοβάμαι ότι με την εξαίρεση που κάνετε για τα πανεπιστημιακά συγγράμματα σε σχέση με τα κληροδοτήματα, ότι εννοείτε πως πια τα ιδρύματα μπορούν να πληρώνουν εκείνα τα πανεπιστημιακά συγγράμματα τα οποία πρέπει να δίνουν στους φοιτητές. Σας ξαναρώτησα και δεν μου απαντήσατε τίποτα.
Επίσης, σας ξαναείπα όλο αυτό που ανέπτυξε ο κ. Λαφαζάνης, πάντα μιλώντας για τον ΕΟΜΜΕΧ; Προς τι ο παραλογισμός, η κεντρική εταιρία να μεταβιβάζει στο Υπουργείο Ανάπτυξης τους υπαλλήλους τις και όχι οι θυγατρικές, να μένουν στον αέρα;  Εν πάση περιπτώσει, ίσως απαντήσετε άλλη στιγμή. Δεν γνωρίζω»

Από την πλευρά του, ο νομικός υπεύθυνος του WWF, Γιώργος Χασιώτης, μιλώντας στο Hot Doc Radio και τον Κώστα Βαξεβάνη έκανε λόγο για απαράδεκτη και ντροπιαστική διάταξη που προβλέπει τη νομιμοποίηση αυθαιρέτων κατασκευών πάνω στον αιγιαλό.

Αξίζει να σημειωθεί πως υπάρχουν άλλα 3 νομοσχέδια προς διαβούλευση που κάνουν ακόμα πιο συγκεκριμένο το πλαίσιο για εκμετάλλευση των αιγιαλών, ωστόσο η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να τα κατεβάσει προς ψήφιση μετά τις ευρωεκλογές, παρά τις προθέσεις της να τις προλάβει, ύστερα και την σφοδρή αντίδραση της ΕΕ.

Η Θεανώ Φωτίου επίσης απευθυνόμενη προς την Κομισιόν για το ίδιο θέμα είχε επίσης δηλώσει: «Με τρία κατεπείγοντα νομοσχέδια η ελληνική κυβέρνηση επιχειρεί καταστροφικές τροποποιήσεις του θεσμικού πλαισίου που διέπει τον αιγιαλό και την παραλία κατά πάγιο αίτημα του λόμπυ των μεγάλων τουριστικών επιχειρήσεων. Οι νόμοι περιλαμβάνουν άμεσο καθορισμό οριογραμμών για το σύνολο των παράκτιων ζωνών της χώρας και την «καινοτομία» αποσύνδεσης της διαδικασίας καθορισμού του αιγιαλού από την παραλία.

Το νομοσχέδιο διατηρεί ρυθμίσεις που είναι συνταγματικά έωλες και περιβαλλοντικά επικίνδυνες καθώς μετατρέπουν δημόσιο κτήμα σε μεταβιβάσιμη «ιδιωτική περιουσία του δημοσίου». Η παραχώρηση της χρήσης των παράκτιων ζωνών, όπως και του πυθμένα της θάλασσας ή λίμνης, γίνεται με σύμφωνη γνώμη του αρμόδιου υπουργείου ανεξάρτητα εάν είναι αρχαιολογικοί χώροι και κάθε φύσης προστατευόμενες περιοχές ή ευπαθή οικοσυστήματα.

Το περιβαλλοντικό και οικολογικό κόστος είναι τεράστιο. Παράλληλα καταστρέφεται η ακτογραμμή, αφού επιτρέπεται ρητά η επιχωμάτωση του θαλασσίου χώρου από τουριστικές επιχειρήσεις οι οποίες βρίσκονται σε όμορη έκταση με τον αιγιαλό ανάλογα με τον αριθμό κλινών της επιχείρησης. Επιτρέπεται να επιχωματωθούν 5τ.μ. θαλάσσιου χώρου για κάθε κλίνη που σημαίνει ότι για ξενοδοχεία 1000 κλινών χαρίζονται 5 στρέμματα επιχωματώσεων που θα προκαλέσουν τεράστιες καταστροφές στο ευαίσθητο φυσικό τοπίο.Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη καταγγείλει την επιχειρούμενη καταστροφή του εθνικού και πολιτιστικού μας πλούτου και θα προσφύγει σε όλους τους διεθνείς Οργανισμούς για να εμποδίσει την καταστροφή και καταλήστευση του φυσικού και πολιτιστικού μας κεφαλαίου».

koutipandoras