Χθες ο λαός έμεινε ικανοποιημένος, τα καθεστωτικά ΜΜΕ πανηγύριζαν. Επιτέλους, ο ανώτατος πολιτικός άρχων της Ελλάδας, δηλαδή ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έθεσε επίσημα το θέμα του κατοχικού δανείου και των πολεμικών αποζημιώσεων στον ανώτατο πολιτικό άρχοντα της Γερμανίας, τον εκεί ΠτΔ. Είναι έτσι όμως τα πράγματα, όπως φαίνονται;
Πόσοι άραγε συμπολίτες μας γνωρίζουν ότι ούτε ο Έλληνας Πρόεδρος, ούτε ο Γερμανός Πρόεδρος έχουν οποιαδήποτε αρμοδιότητα για να θέσουν ή να συζητήσουν αυτό το θέμα; Και ο μεν πρόεδρος της Γερμανίας ήταν ειλικρινής όταν είπε ότι είναι αναρμόδιος (μάλιστα έμμεσα μετέφερε και την αρνητική στάση της γερμανικής κυβέρνησης), ο δε Έλληνας Πρόεδρος δεν το είπε κάν, αλλά άφησε το λαό με την εντύπωση ότι το θέμα τέθηκε «επιτέλους» επίσημα. Εξηγούμαστε.
Τόσο η Γερμανία όσο και η Ελλάδα έχουν προεδρευόμενες κοινοβουλευτικές δημοκρατίες. Όμως στην κοινοβουλευτική δημοκρατία (σε αντίθεση με την προεδρική και την ημιπροεδρική), αρμόδιος να ασκεί την εσωτερική και την εξωτερική πολιτική, είναι μόνο ο πρωθυπουργός. Όχι ο ΠτΔ, που είναι ένα απομεινάρι της μοναρχίας (σαν την βασίλισσα της Αγγλίας ή τον βασιλιά της Ισπανίας κ.λ.π.). Μόνο ο πρωθυπουργός.
Η Ελλάδα θα θέσει αρμοδίως και επίσημα το θέμα μόνο όταν ο Σαμαράς υποβάλει εγγράφως σχετικό αίτημα προς την Μέρκελ (κάτι που δεν το έχει κάνει στις τόσες μεταξύ τους συναντήσεις). Και αν η απάντηση της Μέρκελ είναι αρνητική, τότε η Ελλάδα θα πρέπει να προσφύγει αμέσως στο Διεθνές Δικαστήριο, ώστε το θέμα να λυθεί οριστικά και να πάψουμε επιτέλους να αλληλοδουλευόμαστε και να ζούμε με “ονειρώξεις”. Ακούσατε άραγε οποιονδήποτε Έλληνα πρωθυπουργό να θέτει ποτέ αυτό το θέμα;;;
Αυτό που έγινε χθες μεταξύ των κ.κ. Παπούλια και Γκάουκ (μάλλον προσυνεννοημένο δια της διπλωματικής οδού), είναι απλά ένα προπαγανδιστικό τρίκ, για τα μάτια του λαού, που δεν γνωρίζει δυστυχώς τι λέει το Σύνταγμά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου