Αυτοί που κατέχουν την εξουσία μαζί με τους κυβερνώντες ξέρουν πολύ καλά το παιγνίδι, αλίμονο σε όσους πείθονται και παρασύρονται. Τζάμπα ξεροσταλιάσαμε στην πλατεία, τζάμπα φάγαμε τόνους ληγμένα χημικά, τζάμπα ξυλοφορτωθήκαμε ανηλεώς.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε μία πολυδιάσπαση του πολιτικού συστήματος. Πολλοί πίστεψαν ότι επίκειται η πτώση του, η πτώση του σάπιου και διεφθαρμένου οικονομικο-πολιτικού συστήματος.
Πόσο λάθος έκαναν. Έγκαιρα και προφητικά είχα τονίσει ότι τα συμβαίνοντα δεν είναι προάγγελοι της ψυχορραγίας του συστήματος, είναι αντεπίθεση του συστήματος με όλα τα μέσα.
Δημιουργήθηκαν τα κλασσικά αναχώματα και οι εφεδρείες με την μορφή κομματιδίων που μοναδικό σκοπό έχουν την στήριξη του συστήματος στον κίνδυνο πιθανής πτώσης του.
Άλλοτε ο ένας άλλοτε ο άλλος οι “διαφωνούντες” στηρίζουν τις καταστροφικές επιλογές του συστήματος αφού στην ουσία δεν διαφωνούν με τα συμβαίνοντα απλά προσπαθούν να επιβιώσουν πολιτικά και να στηρίξουν το σύστημα όταν τους ζητηθεί. Ανεξαρτητοποιούνται δήθεν διαφωνώντας με τον κομματικό τους χώρο (παλιό και νέο) που οι ίδιοι δημιούργησαν προστρέχοντας στα μεγάλα μαντριά όπου και θα επιβιώσουν πολιτικά αλλά θα προσφέρουν και τις υπηρεσίες τους στο σύστημα, στο σύστημα που τους άνδρωσε, στο σύστημα που τους εξέθρεψε.
Η θεατρική παράσταση δεν έλαβε τέλος, ήδη πολλοί ετοιμάζονται για την μεγάλη επιστροφή στην ασφάλεια των μεγάλων και πανίσχυρων μαντριών. Ίσως δεν το κάνουν άμεσα, μετριούνται τα ψηφαλάκια που χρειάζεται για να περάσει κάθε νόμος-έκτρωμα, αν φτάνουν της συγκυβέρνησης αυτοί διατυμπανίζουν τις δήθεν διαφωνίες τους, αν δεν φτάνουν τότε σαν θεραπαινίδες προσφέρονται υπερψηφίζοντας.
Το παιγνίδι είναι παλιό και καλοστημένο. Όταν θα δοθεί το “σύνθημα” τότε όλοι, μα όλοι, θα ενταχθούν χάριν της πατρίδος βεβαίως-βεβαίως, για να μας ξανασώσουν. Θα υπακούσουν στο σάλπισμα της παράταξης, για την πατρίδα “ρε γαμώτο”.
Τα κομματίδια που δημιουργήθηκαν καθώς και οι δήθεν ανεξάρτητοι, χρησιμοποιούνται κατά περίσταση, άλλοτε για να ψηφίσουν στην βουλή άλλοτε για να πλαισιώσουν τα κόμματα που η εξουσία προετοιμάζει για την κυβέρνηση.
Αν παρόλα ταύτα οι εξελίξεις δεν ελέγχονται τότε υπάρχει ο επερχόμενος αστέρας, αφού υποστεί τις αναγκαίες μεταλλάξεις θάναι πανέτοιμος για την συνέχιση της επιβίωσης του συστήματος. Από αστέρες; τύφλα νάχει ο ουρανός.
Όσο περιμένουμε από τους άλλους να μας σώσουν τόσο αυτοί οι άλλοι θα μας κάθονται στον σβέρκο. Όσο προσκαλούμε τα “τζάκια” να μας σώσουν τόσο αυτοί θα μας καίνε σαν καυσόξυλα.
Ίδωμεν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου