Του Θεόδωρου Καρυώτη
Το νέο πολιτικό κόμμα «Το Ποτάμι» δημοσίευσε τις προεκλογικές του θέσεις και προκάλεσε ευχάριστη έκπληξη που αναφέρεται στο θέμα της αλιείας, πράγμα που δεν έχει συμβεί με κανένα άλλο κόμμα. Συγκεκριμένα αναφέρει:
«Η αλιεία µας
Η αλιευτική πολιτική είναι από τις λίγες στις οποίες η ΕΕ έχει τον πρώτο λόγο. Η βιωσιμότητα των θαλάσσιων ειδών πρέπει να είναι πρώτη προτεραιότητα για την Ελλάδα. Οι πρόσφατες μεταρρυθμίσεις στην κοινή ευρωπαϊκή αλιευτική πολιτική πρέπει να εφαρμοστούν. Πρέπει να περιορίσουμε την αλιευτική βιομηχανία των μεγαθηρίων που καταστρέφουν τις θάλασσες και να ενισχύσουμε την παράκτια αλιεία µε σκάφη μικρότερα των 12 µμέτρων, σε συνδυασμοί µε τον αλιευτικό τουρισμό. Να δώσουµε ζωή στις νησιωτικές περιοχές ενισχύοντας τους παράκτιους αλιείς να αξιοποιήσουμε τα παλαιότερα και νέα ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά εργαλεία ακολουθώντας το παράδειγμα άλλων μεσογειακών ή και βόρειων χωρών που αναζωογόνησαν τις θάλασσές τους µε τη δημιουργία αλιευτικών καταφυγίων, τεχνητών υφάλων αναπαραγωγής και την ενίσχυση παραδοσιακών δραστηριοτήτων όπως π.χ. η σπογγαλιεία. Η ελληνική ιχθυοκαλλιέργεια είναι από τις πρωτοπόρες στην Ευρώπη. Πρέπει να αναπτυχθεί µε βάση αυστηρούς περιβαλλοντικούς όρους και στόχο την καθιέρωση ονοµασίας προέλευσης µε χαρακτηριστικά βιολογικής ιχθυοκαλλιέργειας».
Μέχρις εδώ πολύ καλά, αλλά μετά «ψαχνόμασταν» γιατί δεν βλέπαμε πουθενά τη λέξη ΑΟΖ. Μα είναι δυνατόν, αναρωτιέται κανείς, να γράφουν για την Αλιεία και να αγνοούν την ΑΟΖ; Δεν γνωρίζουν ότι ο κύριος λόγος της δημιουργίας της ΑΟΖ ήταν η προστασία της αλιείας των παράκτιων κρατών; Δεν γνωρίζουν ότι τα κράτη της Λατινικής Αμερικής δημιούργησαν Αποκλειστική Αλιευτική Ζώνη 200 ν.μ. πολλά χρόνια πριν θεσπιστεί η Σύμβαση του Δίκαιου της Θάλασσας; Δεν γνωρίζουν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έλαβε μέρος στην Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας και ψήφισε υπέρ της Σύμβασης του Δίκαιου της Θάλασσας το 1982 κυρίως για το θέμα της ΑΟΖ; Και τέλος, δεν γνωρίζουν ότι η Τουρκία δεν υπέγραψε το Δίκαιο της Θάλασσας για την ΑΟΖ και τους κανόνες της αλιείας που την διέπουν;
Δυστυχώς, στην Ελλάδα υπάρχουν πολλοί εχθροί της ΑΟΖ μέσα στα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα και δεν αντιλαμβάνονται ότι αυτές οι θέσεις τους είναι παρόμοιες με τις αμερικανοτουρκικές θέσεις. Ένα μεγάλο σφάλμα που διαπράττουν είναι το γεγονός ότι παριστάνουν να αγνοούν την αξία της αλιείας στην οικονομική ανάπτυξη ενός κράτους και δεν ενδιαφέρονται καθόλου για την προστασία των Ελλήνων ψαράδων στο Αιγαίο από τις παρενοχλήσεις των Τούρκων. Ένας από τους λόγους που πολλά κράτη έχουν ανακηρύξει ΑΟΖ 200 ν.μ. είναι διότι θέλουν να διασφαλίσουν την υπέρμετρη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων τους. Η Ελλάδα με ένα σύνολο ακτών γύρω στα 15.000 χιλιόμετρα αναγκάζεται να εισαγάγει δεκάδες χιλιάδες τόνους ψαριών κάθε χρόνο.
Το γεγονός και μόνο ότι η ΕΕ διέθετε μεγάλο μήκος ακτών ήταν αρκετό για να ενδιαφερθεί για μια Διάσκεψη που θα δημιουργούσε το νέο Σύνταγμα των Θαλασσών του πλανήτη μας. Βέβαια, ο κύριος λόγος της συμμετοχής της ΕΕ στην Διάσκεψη ήταν το γεγονός, ότι τα κράτη-μέλη της είχαν μεταβιβάσει σε αυτήν ορισμένες εθνικές τους αρμοδιότητες. Οι αρμοδιότητες αυτές αφορούσαν βασικά τα θέματα της αλιείας, της εμπορικής πολιτικής και της διατήρησης του θαλάσσιου περιβάλλοντος.
Σήμερα, το μήκος των ακτών των κρατών-μελών της ΕΕ ξεπερνά τα 66.000 χλμ. με την Ελλάδα να διαθέτει τη μεγαλύτερη ακτή από όλα τη κράτη-μέλη που φτάνει τα 14.676 χλμ. καθώς επίσης και τα περισσότερα νησιά και νησίδες που είναι 3.100 και 2.463 από αυτά βρίσκονται στο Αιγαίο Πέλαγος. Βέβαια, αν υπολογισθούν και οι βραχονησίδες, τότε ξεπερνούν συνολικά τις 10.000. Συγκριτικά, οι ακτές των ΗΠΑ είναι 21.000 χλμ., της Λατινικής Αμερικής 25.000 χλμ., της Αφρικής 30.000 χλμ. και της Αυστραλίας 27.000 χλμ. Επίσης, με την επέκταση των κυριαρχικών δικαιωμάτων των παράκτιων κρατών σε 200 ν.μ. η περιοχή που ανήκει στα κράτη-μέλη της ΕΕ ξεπερνάει τα επτά εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα. Σήμερα η ΕΕ αποτελεί τη μεγαλύτερη αλιευτική δύναμη στον κόσμο.
Αναμφίβολα, πάντως, «Το Ποτάμι» έκανε μια καλή αρχή και πιστεύουμε ότι και τα άλλα κόμματα θα ακολουθήσουν το παράδειγμά του περιλαμβάνοντας την ΑΟΖ και την Αλιεία στα προεκλογικά τους προγράμματα. Απλώς, ευχόμαστε ο Σταύρος Θεοδωράκης, σύντομα, να διορθώσει αυτή τη σημαντική παράλειψη.
Του Θεόδωρου Καρυώτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου