Σημειώνει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος
«Οι δημοσιονομικοί στόχοι που επιτεύχθηκαν, κυρίως το πρωτογενές πλεόνασμα, εγκαινιάζουν μια νέα εποχή όπου η Ελλάδα δεν θα έχει πια ανάγκη να ζητεί κάθε τόσο δανεικά για να αντιμετωπίζει τις τρέχουσες ανάγκες της», ισχυρίζεται η τετράγωνη λογική του κ. Σαμαρά και της Διαπλοκής, ασφαλώς.
Τί συνέβη και «η Ελλάδα δεν θα έχει πια ανάγκη να ζητεί κάθε τόσο δανεικά για να αντιμετωπίζει τις τρέχουσες ανάγκες της»; Μήπως αναπτύχθηκε παραγωγικά ή μήπως μεγεθύνθηκε η ανταγωνιστικότητα της..
οικονομίας της με τεχνολογικούς και οργανωτικούς όρους στο πλαίσιο μιας εξαγωγικής βιομηχανίας υψηλής τεχνογνωσίας; Μήπως αυξήθηκε το ΑΕΠ και μειώθηκε ο δημόσιος τομέας υπέρ ενός ιδιωτικού, πλημυρισμένου από επενδύσεις βάθους, κυρίως στον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα; Όχι ασφαλώς, το αντίθετο έγινε και εξελίσσεται δραματικά για την ελληνική κοινωνία!
Η Ελλάδα δεν θα έχει πια ανάγκη να ζητεί κάθε τόσο δανεικά για να αντιμετωπίζει τις τρέχουσες ανάγκες της, διότι το καθεστώς που ηγεμονεύει στην χώρα αποφάσισε πως η Ελλάδα έπαψε να έχει τρέχουσες ανάγκες. Τις έχει καλύψει …είμαστε αυτάρκεις και τρώμε όσα παράγουμε! Σοφόν το σαφές - Ευριπίδης, 480-406 π.Χ., αρχαίος τραγικός… ενώπιον της σύγχρονης ελληνικής τραγωδίας. Ποιοι τρώνε, τι τρώνε, γιατί στο κάτω-κάτω της γραφής να τρώνε όλοι;
Οι άλλοι, αναπτυγμένοι και υπερ-αναπτυγμένοι του κόσμου αυτού που δανείζονται για καλύψουν τις τρέχουσες ανάγκες της ανοιχτής οικονομίας τους, τι είναι; Ηλίθιοι, πάσχοντες από έλλειψη τετράγωνης λογικής, ασφαλώς, που δεν καταλαβαίνουν πως η κοινωνική πρόοδος και η ανάπτυξη στηρίζονται στην καταβύθιση της εσωτερικής τους ζήτησης!
Όταν σας λέω πως το νεοφιλελεύθερο καθεστώς Σαμαρά-Βενιζέλου εμπνέεται από σταλινικά ιδεώδη, εσείς χαμογελάτε… Κακώς κάνετε, αφού σου λένε οι άνθρωποι πως η περικοπή κατά 50% των αναγκών μας, οδηγεί στην απελευθέρωση μας από την ανάγκη δανεισμού για τα τρέχοντα – μια και δεν τρέχει τίποτε – πράγμα που συνεπάγεται μια «Ελλάδα πολύ πιο ανεξάρτητη απ' ό, τι υπήρξε ποτέ στο παρελθόν» - όπως υπερηφάνως διατείνεται ο πρωθυπουργός της χώρας - με δημόσιο χρέος - που εξυπηρετεί ασφαλώς κανονικώς - δραματικά υψηλότερο από το κακό της παρελθόν!
Κάτι λοιπόν δεν πάει καλά στην οικονομική λογική του κυβερνητικού ισχυρισμού που γεννά ελπίδα στην Διαπλοκή, όπως τίποτε δεν πάει καλά στην ελληνική κοινωνία, αλλά το «τετράγωνο» του πράγματος παραμένει τετράγωνο: δίχως ανάγκες, δεν έχω ανάγκες χρηματοδότησης, άρα είμαι ελεύθερος. Όπως ακριβώς ελεύθερος πέθανε ο καημένος ο γάιδαρος του Ναστραδίν Χότζα. Εκεί που έμοιαζε ο γάιδαρος-λαός να έχει συνηθίζει την περικοπή του σανού - που υποκαταστάθηκε με οργανικό κουτόχορτο – «τα τίναξε»! Και τότε ο Ναστραδίν Χότζας, με παράπονο, είπε: «Για δες ατυχία, τώρα που ο γάιδαρος έμαθε να μην τρώει, ψόφησε. Φίλοι, επίσημοι και ανεπίσημοι δανειστές, δίχως γάιδαρο να δουλεύει, η μπίζνα έλαβε τέλος και θεωρήστε τα δανεικά αγύριστα! Ο γάιδαρος ελευθερώθηκε από την ομηρία του στον μάταιο αυτό κόσμο μας - εγώ ο Ναστραδίν Χότζας τον απελευθέρωσα, κατά κάποια έννοια, για την ακρίβεια - καιρός είναι να απελευθερωθείτε και εσείς από το ελληνικό χρέος… κουρέψτε το»!
Κι έτσι, αγαπητοί φίλοι των σημειωμάτων μου, όλοι πια απελευθερωμένοι από την καταραμένη υλική ανάγκη που μας καταδυναστεύει, θα ζήσουμε στον άλλο κόσμο μια πνευματική σχέση ευρωπαϊσμού με αδελφική αγάπη, δίχως πλέον σεξ και καταναλωτικές διαστροφές. Σας είπα, πρόκειται για τετράγωνη, σύγχρονη λογική, την τελευταία μόδα της θεοσοφιστικής τελεολογίας του ευρωπαϊσμού των μεσαιωνιστών που μας κυβερνούν ακόμη και επιδιώκουν να συνεχίσουν να μας κυβερνούν, έστω με την συνδρομή του «ποταμού», που χύνεται στην θάλασσα δίχως ψάρια-πολίτες.
Μα που πήγαν τα ψάρια; Τα μάζεψε όλα η ανεμότρατα που ρήμαξε τον βυθό της ελληνικής οικονομίας την τελευταία πενταετία. Έτσι πετάχτηκε έξω από το νερό της παραγωγής το 50% των απασχολούμενων ελλήνων… και σιγοσβήνουν αυτοί καλά και ο καπετάνιος της ανεμότρατας καλύτερα! Το ωραίο είναι πως ο καπετάνιος σκαρφίστηκε την ιδέα που αντικαθιστά πρόστυχα και παραπλανητικά την αφήγηση της ανάπτυξης με εκείνη του πρωτογενούς πλεονάσματος, το οποίο δήθεν αποδεικνύει την απελευθέρωση των ψαριών από τα κλασικά δίχτυα του ψαρά, για να τοποθετηθούν αυτά από μόνα τους στην κάλπη της Διαπλοκής.
Εκεί είναι η θέση τους για να αποφύγουν το τηγάνι, δηλαδή την λογική που σε αντίθεση με την τετράγωνη του ελληνικού καθεστώτος, λέει πως μειώνοντας την καταναλωτική ζήτηση, δεν μειώνεις τις ανάγκες, αλλά ερεθίζεις την ζήτηση με πελατειακούς, αντί καταναλωτικούς όρους αυτή τη φορά! Έτσι, αυτόν που διώχνεις από την αγορά εργασίας, αυτόν που βγάζεις έξω από το θαλασσινό νερό, τον καθιστάς τον καλύτερο εν δυνάμει κομματικό σου πελάτη. Είσαι εσύ τώρα - που όπως θα ισχυριστείς - θα ικανοποιήσεις τις ζωτικές του ανάγκες μέσα στην απελπισία της στέρησής του και όχι η αγορά! Και έτσι ο φαύλος κύκλος της πατρωνίας και διαφθοράς που οδήγησε στην πτώχευση, ανανεώνεται με τετράγωνη λογική, που τελικά κυκλώνει ασφυκτικά και πνίγει το τετράγωνο της οικονομικής ανάπτυξης για την δημοκρατία και την ευημερία.
Αλλά ακόμη κι αν δεν πιάσει αυτό το κόλπο, έχεις έτοιμο το σχέδιο Β: στέλνεις τα ψάρια-πολίτες από την θάλασσα στο ποτάμι, εμβολιάζοντας την τετράγωνη λογική της καταστροφής που διακονείς με ολίγον παραφρασμένο Καζαντζάκη… «Δεν ελπίζω τίποτα, είμαι λέφτερος, αν και φοβάμαι πια τα πάντα». Πρόκειται όχι ακριβώς για την απελευθέρωση από τον φόβο, αλλά για την πιο ισχυρή υποδούλωση σε αυτόν με την μορφή της απελευθέρωσης από την πολιτική λογική που τον καταπολεμά με οικονομικά μέσα και φιλελεύθερα σοσιαλιστική λογική.
καφενειο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου