Οι σκέψεις ενός αναποφάσιστου συνεχίζονται...

Σας έγραφα χθες για το δίλημμά μουενόψει των εκλογών: Να καταπιεστώ και να σκεφτώ με τη λογική ή να αφήσω ελεύθερο το θυμό μου ώστε να αλλάξει η κατάσταση και επιτέλους να στριμώξουμε κι εμείς, σα χώρα και σαν κοινωνία, τους δανειστές μας...

Ψαχουλεύοντας,μέσα στα νεύρα μου,έπεσα πάνω στα «Επίκαιρα» και δίαβασα (και ξαναδιάβασα...) ένα πρόσφατο άρθρο. Είχε θέμα τον αποκλεισμό της Ρομά Σαμπιχά από το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ και κατέληγε σε ένα συμπέρασμα που δεν είχα σκεφτείκαν μέχρι τώρα:

«Το πρόβλημα είναι ο Τσίπρας. Η υπόθεση Σαμπιχά δεν είναι τυπική υπόθεση εσωκομματικών αντιθέσεων. Ούτε μόνο ζήτημα ωμής παραβίασης των εσωκομματικών δημοκρατικών διαδικασιών. Είναι πρωτίστως ζήτημα εθνικής ευθύνης του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και επίδοξου πρωθυπουργού. Με τη στάση του, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έστειλε ένα επικίνδυνο μήνυμα για την ικανότητά του να αντιστέκεται στις πιέσεις. Όταν υποκύπτει στις εκβιαστικές πιέσεις που εκπορεύθηκαν από το τουρκικό προξενείο, ηχούν σαν ανέκδοτο οι διαβεβαιώσεις του ότι θα αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τους εκβιασμούς της Μέρκελ και του ευρωιερατείου».

Κοίταξα ποιος υπογράφει το άρθρο κι έμεινα... Ο πιο αντιμνημονιακός, ίσως, αλλά και ο πιο ντόμπρος δημοσιογράφος. Ο Σταύρος Λυγερός!

Παραμένω αναποφάσιστος...