Ο Μπόμπος και η Μισέλ...
Η κ. Μισέλ Ασημακοπούλου μου θυμίζει το γνωστό ανέκδοτο με τον Μπόμπο, που κάθε πρωί καθώς έμπαινε ο δάσκαλος όλα τα παιδιά φώναζαν «Καλημέρααα κύριεεε» και ο Μπόμπος έλεγε «καλώς τα τέτοια μας τα δυο». Μια μέρα που έλειπε ο Μπόμπος, ο δάσκαλος τους είπε να μην ξαναφωνάξουν, οπότε την άλλη μέρα ακούστηκε δυνατά μόνο το καλωσόρισμα του Μπόμπου. Η κ. Ασημακοπούλου, λοιπόν, φαίνεται έλειπε από τη χώρα για αρκετά χρόνια και δεν κατάλαβε ότι...
για το θέμα «Μακεδονικό» σε αυτό το κόμμα δεν μιλάμε.
Κανείς δεν έχει λόγο να θυμίσει ποιος ήταν ο άνθρωπος που έσυρε τη χώρα σε μια αυτοκαταστροφική περιπέτεια, ενδεχομένως όχι για να υπηρετήσει προσωπικά αρχηγικά σχέδια (δεν μου αρέσουν οι δίκες προθέσεων), αλλά σίγουρα γιατί ήταν αγκυλωμένος στις ιδεοληπτικές εθνικές του εμμονές.
Κανείς δεν έχει λόγο να θυμίσει ότι το Ιερό Δισκοπότηρο του κόμματος, ο ιδρυτής του, τον πέταξε κακήν κακώς από το Συμβούλιο Αρχηγών, έξαλλος γιατί ο νεαρός υπουργός Εξωτερικών είχε υπονομεύσει οριστικά την εφικτή λύση που προσέφερε το πακέτο Πινέιρο, η οποία ήταν σαφώς καλύτερη από αυτό που σήμερα ονομάζουμε εθνική θέση. Για να μη συζητήσουμε για την άσκοπη σπατάλη του διπλωματικού αποθέματος στα διεθνή φόρα για μία 20ετία και την ντε φάκτο οριστικοποίηση του ονόματος Μακεδονία στις γλώσσες των ανθρώπων.
Κανέναν δεν συμφέρει να υπενθυμίσει ποιος θυσίασε την κυβέρνηση του κόμματός του στο βωμό του ονόματος της ΠΓΔΜ, για να παραμείνει στην αντιπολίτευση για πολλά χρόνια. Δεν χρειάζεται να βάζουμε κανέναν σε απορίες αν υπάρχει προηγούμενο πολιτικού στην Ευρώπη που προκάλεσε την πτώση του κόμματός του από την εξουσία και στη συνέχεια να έγινε αρχηγός αυτού του κόμματος.
Δεν είναι ανάγκη να ξαναφέρουμε στη μνήμη μας ότι ο Κώστας Καραμανλής διαπραγματεύτηκε με τον Επίτιμο την επιστροφή του στο κομματικό προσκήνιο σε δόσεις, πρώτα ευρωβουλευτής, μετά βουλευτής, μετά υπουργός, ακριβώς για να μην αναζωπυρωθούν απότομα οι αναμνήσεις, αυτές που η εκπρόσωπος του κόμματος βάλθηκε σήμερα να ξυπνήσει.
Δεν της έκανε εντύπωση της κ. Ασημακοπούλου η σιωπή για το Μακεδονικό της ηγετικής ομάδας της Ν.Δ., λαλίστατης κατά τά άλλα σε κάθε εθνικό θέμα που προκύπτει (ή δημιουργεί η ίδια); Δεν εκτίμησε τη γενναιοδωρία της αριστεράς (το ΠΑΣΟΚ έχει τις δικές του αμαρτίες για το θέμα), που προτίμησε να μην σκαλίζει το παρελθόν; Δεν αξιολόγησε τη λακωνική ανοχή Μητσοτάκη που απλώς είπε ότι δεν το έχει συγχωρήσει; Δεν είχε ακούσει το ανέκδοτο με τον Μπόμπο;
Γιατί η επίθεση που έκανε στον Στέλιο Κούλογλου για τη δήλωσή του σχετικά με το θέμα του ονόματος ήταν πολύ χειρότερο ανέκδοτο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου